พระ_เยซู_เตือน_ให้_รู้_เกี่ยว_กับ_ผู้นำ_ศาสนา
(มก. 12:38-40; ลก. 11:37-52; 20:45-47)
๒๓
๑ พระ_เยซู_พูด_กับ_ฝูงชน และ_พวก_ศิษย์_ของ_พระองค์_ว่า
๒ “พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ และ พวก_ฟาริสี^ มี_อำนาจ_ใน_การ_สอน_พวก_คุณ_เรื่อง_กฎ_ของ_โมเสส
๓ ให้_เชื่อ_ฟัง_และ_ทำ_ตาม_สิ่ง_ที่_เขา_สอน_นั้น แต่_อย่า_ไป_ทำ_ตาม_สิ่ง_ที่_เขา_ทำ_เลย เพราะ_เขา_สอน_อย่าง_หนึ่ง_แต่_ทำ_อีก_อย่าง_หนึ่ง
๔ เขา_สร้าง_กฎ_ที่_เป็น_ภาระ_หนัก_อึ้ง_ให้_คน_อื่น_แบก_ไว้ แต่_ตัว_เขา_เอง_ไม่_ช่วย_ยก_แม้แต่_นิ้ว_เดียว
๕ เขา_ทำ_ทุก_อย่าง_เพื่อ_อวด_คน_เท่า_นั้น เขา_ทำ_กล่อง_ใส่_ข้อ_พระคัมภีร์ อัน_ใหญ่_กว่า_ธรรมดา_มา_ผูก_ที่_หน้าผาก_และ_ข้อ_มือ และ_ทำ_พู่_ห้อย_ที่_ยาว_กว่า_ธรรมดา_มา_แขวน_ที่_ชาย_เสื้อ
๖ เขา_ชอบ นั่ง_อยู่_หัว_โต๊ะ_ใน_งาน_เลี้ยง และ_นั่ง_ใน_ที่_สำคัญ_ที่สุด_ใน_ที่ประชุม^
๗ พวก_เขา_ชอบ_ให้_คน_ทำ_ความ_เคารพ_เขา_ที่_กลาง_ตลาด และ_ชอบ_ให้_คน_เรียกว่า ‘อาจารย์’
๘ อย่า_ยอม_ให้_ใคร_เรียก_คุณ_ว่า ‘อาจารย์’ เพราะ_คุณ_มี_อาจารย์_เพียง_คน_เดียว และ_พวก_คุณ_ก็_เป็น_พี่_น้อง_กัน_หมด
๙ อย่า_เรียก_ใคร_บน_โลก_นี้_ว่า ‘บิดา’^ เพราะ_คุณ_มี_พระบิดา_เพียง_องค์_เดียว_อยู่_บน_สวรรค์
๑๐ และ_อย่า_ให้_ใคร_มา_เรียก_คุณ_ว่า ‘ครู’ เพราะ_คุณ_มี_ครู_เพียง_คน_เดียว_คือ_พระคริสต์^
๑๑ คน_ที่_ยิ่ง_ใหญ่_ที่สุด_ใน_หมู่_พวก_คุณ_ต้อง_เป็น_ผู้รับใช้
๑๒ คน_ที่_ยก_ตัวเอง_ให้_ใหญ่_กว่า_คน_อื่น จะ_ถูก_กด_ให้_ต่ำต้อย_ลง คน_ที่_ถ่อมตัว_ลง จะ_ถูก_เชิดชู_ให้_ยิ่ง_ใหญ่_ขึ้น
๑๓ น่า_ละอาย_จริงๆ_พวก_เจ้า_ที่_เป็น_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_และ_พวก_ฟาริสี^ ไอ้_พวก_นัก_แสดง เจ้า_ปิด_หนทาง_คน_อื่น_ไม่_ให้_ไป_ถึง_อาณา_จักร_แห่ง_สวรรค์ ตัว_เจ้า_เอง_ไม่_ยอม_เข้า_ไป แล้ว_ยัง_ไป_ขัด_ขวาง_ไม่_ให้_คน_อื่น_ที่_เขา_พยายาม_เข้า_ไป_อีก_ด้วย
๑๔
๑๕ น่า_ละอาย_จริงๆ_พวก_เจ้า_ที่_เป็น_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_และ_พวก_ฟาริสี ไอ้_พวก_นัก_แสดง พวก_เจ้า_อุตส่าห์_ข้าม_น้ำ_ข้าม_ทะเล เพื่อ_จะ_หา_คน_มา_นับถือ_ศาสนา_อย่าง_เจ้า แต่_พอ_เจ้า_ได้_เขา_มา_แล้ว เจ้า_กลับ_ทำ_ให้_เขา_สมควร_ที่_จะ_ตก_นรก_มาก_กว่า_เจ้า_เอง_ถึง_สอง_เท่า
๑๖ น่า_ละอาย_จริงๆ_พวก_เจ้า_ที่_เป็น_คน_นำทาง_ตาบอด พวก_เจ้า_สอน_ว่า ‘ถ้า_ใคร_สาบาน_ต่อ_วิหาร^ ก็_ไม่_มี_ผล_อะไร_เลย แต่_ถ้า_ใคร_สาบาน_ต่อ_ทองคำ_ใน_วิหาร_นั้น เขา_จะ_ต้อง_ทำ_ตาม_คำ_สาบาน_นั้น’
๑๗ เจ้าคน_โง่_ตาบอด อัน_ไหน_สำคัญ_กว่า_กัน ระหว่าง_ทองคำ_กับ_วิหาร_ที่_ทำ_ให้_ทองคำ_นั้น_ศักดิ์สิทธิ์
๑๘ พวก_เจ้า_ยัง_พูด_อีก_ว่า ‘ถ้า_ใคร_สาบาน_ต่อ_แท่น_บูชา^ มัน_ไม่_มี_ผล_อะไร_เลย แต่_ถ้า_ใคร_สาบาน_ต่อ_เครื่อง_เซ่น_ไหว้_บน_แท่น_บูชา_นั้น เขา_ต้อง_ทำ_ตาม_คำ_สาบาน_นั้น’
๑๙ เจ้า_มัน_ตาบอด_จริงๆ_อะไร_สำคัญ_กว่า_กัน ระหว่าง_ของ_เซ่น_ไหว้_กับ_แท่น_บูชา_ที่_ทำ_ให้_ของ_เซ่น_ไหว้_นั้น_ศักดิ์สิทธิ์
๒๐ ด้วย_เหตุ_นี้ คน_ที่_สาบาน_ต่อ_แท่น_บูชา ก็_สาบาน_ต่อ_แท่น_บูชา_รวม_ถึง_ทุก_สิ่ง_ที่_อยู่_บน_แท่น_บูชา_นั้น_ด้วย
๒๑ คน_ที่_สาบาน_ต่อ_วิหาร ก็_สาบาน_ต่อ_วิหาร_รวม_ถึง_พระองค์_ผู้ที่_อยู่_ใน_วิหาร_นั้น_ด้วย
๒๒ คน_ที่_ได้_สาบาน_ต่อ_สวรรค์ ก็_สาบาน_ต่อ_บัลลังก์_ของ_พระเจ้า_รวม_ถึง_พระองค์_ที่_นั่ง_อยู่_บน_บัลลังก์_นั้น_ด้วย
๒๓ น่า_ละอาย_จริงๆ_พวก_เจ้า_ที่_เป็น_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_และ_พวก_ฟาริสี ไอ้_พวก_นัก_แสดง พวก_เจ้า_ได้_ให้_หนึ่ง_ใน_สิบ_ส่วน_ของ_ทุก_อย่าง_ที่_เจ้า_มี_กับ_พระเจ้า แม้แต่_สะระแหน่ ลูก_ผัก_ชี และ_ยี่หร่า แต่_พวก_เจ้า_กลับ_มอง_ข้าม_เรื่อง_สำคัญ_ใน_กฎ_ปฏิบัติ คือ_ความ_ยุติธรรม ความ_เมตตา และ_ความซื่อ_สัตย์ การ_ให้_หนึ่ง_ใน_สิบ_ส่วน_นั้น_ก็ดี_อยู่_แล้ว แต่_ก็_ไม่_ควร_ทิ้ง_คำ_สอน_ที่_สำคัญ_กว่า_นี้_ด้วย_เหมือน_กัน
๒๔ เจ้า_คน_นำทาง_ตาบอด^ พวก_เจ้า_กรอง_แมลง_ออก_จาก_น้ำ_ดื่ม แต่_กลับ_กลืน_อูฐ_เข้า_ไป_ทั้ง_ตัว
๒๕ น่า_ละอาย_จริงๆ_พวก_เจ้า_ที่_เป็น_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_และ_พวก_ฟาริสี ไอ้_พวก_นัก_แสดง พวก_เจ้า_ได้_ล้าง_ถ้วย_ล้าง_จาน_แต่_เพียง_ภาย_นอก แต่_ภาย_ใน_มี_แต่_ความ_โลภ_และ_กิเลส_เต็ม_ไป_หมด
๒๖ เจ้า_ฟาริสี_ตาบอด ทำความ_สะอาด_ภาย_ใน_ถ้วย_ชาม_เสีย_ก่อน แล้ว_ภาย_นอก_ก็_จะ_สะอาด_ไป_เอง
๒๗ น่า_ละอาย_จริงๆ_พวก_เจ้า_ที่_เป็น_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_และ_พวก_ฟาริสี ไอ้_พวก_นัก_แสดง พวก_เจ้า_เหมือน_กับ_อุโมงค์_ฝัง_ศพ^ ที่_ทาสี_ขาว ข้าง_นอก_ดู_สวยงาม แต่_ข้าง_ใน_เต็ม_ไป_ด้วย_กระดูก_คน_ตาย และ_สิ่ง_สกปรก_สารพัด
๒๘ เหมือน_กับ_พวก_เจ้า ที่_ภาย_นอก_คน_เห็น_ว่า เป็น_คน_ที่_ทำ_ตามใจ_พระเจ้า แต่_ภาย_ใน_เต็ม_ไป_ด้วย_ความ_หน้า_ซื่อ_ใจ_คด_และ_ความ_ชั่ว_ร้าย
๒๙ น่า_ละอาย_จริงๆ_พวก_เจ้า_ที่_เป็น_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_และ_พวก_ฟาริสี ไอ้_พวก_นัก_แสดง พวก_เจ้า_ได้_สร้าง_อุโมงค์_ฝัง_ศพ_ให้_กับ_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า^ และ_ตก_แต่ง_อนุสาวรีย์_ให้_กับ_คน_เหล่า_นั้น_ที่_ทำ_ตามใจ_พระเจ้า
๓๐ แล้ว_เจ้า_ก็_พูด_ว่า ‘ถ้า_เรา_อยู่_ใน_สมัย_บรรพบุรุษ_ของ_เรา_นั้น เรา_จะ_ไม่_ยอม_ร่วม_มือ_กับ_เขา_ใน_การ_ฆ่า_พวก_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า_พวก_นี้_แน่’
๓๑ นี่_แสดง_ให้_เห็น_ว่า พวก_เจ้า_ยอมรับ_ว่า ตัวเอง_เป็น_ลูก_หลาน_ของ_คน_พวก_นั้น_ที่_ฆ่า_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า
๓๒ ดัง_นั้น ไป_ทำ_ความ_บาป_ที่_บรรพบุรุษ_ของ_พวก_เจ้า_ได้_เริ่ม_ไว้_ให้_เสร็จ_เสีย_สิ
๓๓ เจ้า_พวก_งู_ร้าย พวก_อสร_พิษ พวก_เจ้า_จะ_หนี_นรก_ไป_พ้น_ได้_อย่าง_ไร
๓๔ เรา_ส่ง_พวก_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า คน_ที่_มี_ปัญญา และ_ครู_มา_หา_เจ้า แล้ว_พวก_เจ้า_ก็_จับ_พวก_เขา_ไป_ฆ่า_บ้าง ไป_ตรึง_บน_ไม้_กางเขน_บ้าง ไป_เฆี่ยน_ใน_ที่ประชุม^ บ้าง และ_ไล่_ล่า_พวก_เขา_หนี_จาก_เมือง_หนึ่ง_ไป_ยัง_อีก_เมือง_หนึ่ง_บ้าง
๓๕ ดัง_นั้น เลือด_ของ_คน_ที่_ทำ_ตาม_ใจ_พระเจ้า_ที่_หลั่งไหล_ลง_บน_โลก_นี้_จะ_ตกลง_บน_พวก_เจ้า ตั้ง_แต่_เลือด_ของ_อาเบล_จน_ถึง_เลือด_ของ_เศคาริยาห์ ลูก_ของ_เบเรคิยาห์_ที่_โดน_พวก_เจ้า_ฆ่า_ตาย_ระหว่าง_วิหาร^ กับ_แท่น_บูชา^
๓๖ เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า ผล_กรรม_เหล่า_นั้น_จะ_ตก_อยู่_กับ_คน_ใน_สมัย_นี้_อย่าง_แน่_นอน
พระ_เยซู_เตือน_คน_ใน_เมือง_เยรูซาเล็ม
(ลก. 13:34-35)
๓๗ เยรูซาเล็ม เยรูซาเล็ม_เอ๋ย เจ้า_ได้_ฆ่า_พวก_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า และ_เอา_หิน_ขว้าง_คน_ที่_พระเจ้า_ส่ง_มา_หา_เจ้า_จน_ตาย มี_หลาย_ครั้ง_ที่_เรา_อยาก_จะ_โอบ_ลูกๆ_ของ_เจ้า_เข้า_มา_เหมือน_แม่_ไก่_กก_ลูก_อยู่_ใต้_ปีก_ของ_มัน แต่_เจ้า_ก็_ไม่_ยอม
๓๘ ตอน_นี้ บ้าน_ของ_พวก_เจ้า_จะ_ถูก_ทิ้ง_ให้_รกร้าง
๓๙ จาก_นี้_ไป พวก_เจ้า_จะ_ไม่_ได้_เห็น_เรา_อีก_จน_กว่า_พวก_เจ้า_จะ_พูด_ว่า ‘ขอ_ให้_พระเจ้า_อวย_พร_ผู้_ที่_มา_ใน_นาม_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต’”