ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၁-၁၅ ထဲတြင္ ႀကီးမားေသာတရားပလႅင္ျဖဴအေၾကာင္းကိုေဖာ္ျပထားပါ သည္။ ၄င္းသည္ မယံုၾကည္သူမ်ားငရဲမီးအုိင္ထဲသို႔မခ်မီေနာက္ဆံုးေသာတရားစီရင္ျခင္းျဖစ္ ပါသည္။ ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း ၇-၁၅ ကို ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ဖတ္ရႈေသာအခါ ဤတရားစီရင္ျခင္းကို စာတန္၊ ေတာသားရဲႏွင့္မွားယြင္းေသာပေရာဖက္မ်ားငရဲမီးအုိင္ထဲသို႔ပစ္ခ်ျခင္းခံခဲ့ၿပီးေသာအခါတြင္ ျဖစ္ေစ၊ အႏွစ္တစ္ေထာင္အုပ္စိုးျခင္းကာလၿပီးဆံုးေသာအခါတြင္ျဖစ္ေစ ျဖစ္ပ်က္လိမ့္မည္ကို ေတြ႕ရွိႏုိင္သည္ (ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၇-၁၀)။ စာအုပ္ေတြဖြင့္ထားပါသည္ (ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၂)။ ထုိစာ အုပ္ထဲတြင္ လူတုိင္းျပဳေသာအမႈမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။ သူတုိ႔သည္ အဆိုးျပဳသည္ ျဖစ္ေစ၊ အေကာင္းျပဳသည္ျဖစ္ေစ၊ သူတုိ႔ျပဳေသာအရာမ်ားအေပၚတြင္ ဘုရားသခင္သည္ ဆုေပးဒဏ္ေပးစနစ္ကိုအသံုးျပဳမည္ျဖစ္သည္။ (ဆာလံ ၂၈း၄၊ ၆၂း၁၂၊ ေရာမ ၂း၆၊ ဗ်ာဒိတ္ ၂း၂၃၊ ၂၈း၆၊ ၂၂း၁၂)။
ဤအခ်ိန္တြင္ အျခားေသာစာအုပ္ကုိဖြင့္ျပန္သည္။ ၄င္းကို “အသက္စာအုပ္” (ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၂)ဟုေခၚသည္။ လူတစ္ေယာကသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူထာ၀ရစိုးစံမည္ကို၄င္း၊ ငရဲ မီးအုိင္ထဲသို႔ထာ၀ရျပစ္ဒဏ္ခံရမည္ကို၄င္း ဤစာအုပ္က ဆံုးျဖတ္ေပးလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္မ်ား၏အျပဳအမူမ်ားကိုလည္းမွတ္တမ္းတင္ေရးထားေသာ္လည္း သူတုိ႔သည္ခရစ္ ေတာ္အားျဖင့္အျပစ္လႊတ္ျခင္းခံရေသာသူမ်ားႏွင့္ “ေလာကဖန္ဆင္းျခင္းမွစ အသက္စာေစာင္” ထဲတြင္ သူတုိ႔နာမည္ေရးထားျခင္းခံရေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္ (ဗ်ာဒိတ္ ၁၇း၈)။ သမၼာက်မ္း စာထဲတြင္ “ေသေသာသူမ်ားသည္ သူတုိ႔လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္အတုိင္းတရားစီရင္ျခင္း”ခံရျခင္း (ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၂)ႏွင့္“အသက္စာေစာင္” ထဲတြင္ “နာမည္”ေရးသားျခင္းမခံေသာသူမ်ားကို “မီးအုိင္ထဲသို႔ပစ္ခ်ျခင္း”ခံျခင္း (ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၅)တို႔ကို တရားစီရင္ျခင္းဟုေခၚသည္။
သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ ယံုၾကည္သူမ်ားႏွင့္မယံုၾကည္သူမ်ားတုိ႔အတြက္ ေနာက္ဆံုးေသာ တရားစီရင္ျခင္းကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းေတြ႕ရွိႏုိင္ပါသည္။ လူတုိင္းတုိ႔သည္ ခရစ္ေတာ္ေရွ႕ တြင္မတ္သပ္ရပ္ၾကကာ သူတုိ႔လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္အတုိင္းတရားစီရင္ျခင္းခံရၾကမည္ျဖစ္သည္။ ႀကီးမ်ားေသာပလႅင္ျဖဴတြင္ တရားစီရင္ျခင္းသည္ ေနာက္ဆံုးေသာတရားစီရင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သမၼာက်မ္းစာထဲ၌ေဖာ္ျပထားေသာ ဤတရားစီရင္ျခင္းႏွင့္အျခားေသာတရားစီရင္ျခင္းတုိ႔သည္ မည္ကဲ့သို႔ဆက္ႏြယ္မႈရွိသည္ကို ခရစ္ယာန္မ်ားက သေဘာမတူခဲ့ၾကေပ။ အထူးသျဖင့္ ႀကီးမား ေသာပလႅျဖဴေရွ႕တြင္ တရားစီရင္ျခင္းကို သေဘာမတူခဲ့ၾကေပ။
သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္တရားစီရင္ျခင္းသံုးမ်ိဳးသံုးစားရွိသည္ဟု အခ်ိဳ႕ေသာခရစ္ယာန္ မ်ားကယံုၾကည္ၾကသည္။ ပထမတရားစီရင္ျခင္းသည္ သုိးမ်ားႏွင့္ဆိတ္မ်ား၏တရားစီရင္ျခင္း (သို႔) လူမ်ိဳးမ်ား၏တရားစီရင္ျခင္း (မႆဲ ၂၅း၃၁-၃၆)ျဖစ္သည္။ ဤအျဖစ္အပ်က္သည္ ေဘးဒဏ္ႀကီးကာလၿပီးေနာက္၊ အႏွစ္တစ္ေထာင္အုပ္စိုးျခင္းမတုိင္မီျဖစ္ပ်က္ရမည္ျဖစ္သည္။ ၄င္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ အႏွစ္တစ္ေထာင္အုပ္စိုးျခင္းတြင္ မည္သူေတြ၀င္ေရာက္ၾကမည္ကို ဆံုးျဖတ္ေပးရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယတရားစီရင္ျခင္းသည္ ယံုၾကည္သူမ်ား၏လုပ္ေဆာင္ မႈမ်ားအတြက္တရားစီရင္ျခင္းျဖစ္သည္။ တခါတရံ၄င္းကို “ခရစ္ေတာ္၏ပလႅင္ေတာ္တရားစီရင္ ျခင္း”အျဖစ္ရည္ၫႊန္းေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္ (၂ေကာ ၅း၁၀)။ ဤတရားစီရင္ျခင္းထဲတြင္ ခရစ္ယာန္မ်ားသည္ ဘုရားသခင္အတြက္လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား (သို႔) သူတုိ႔၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား အေပၚ ဆုခ်ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ တတိယတရားစီရင္ျခင္းသည္ အႏွစ္တစ္ေထာင္ အုပ္စိုးျခင္းၿပီးေနာက္ ႀကီးမားေသာပလႅင္ျဖဴတရားစီရင္ျခင္းျဖစ္သည္ (ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၁-၁၅)။ ဤတရားစီရင္ျခင္းသည္ မယံုၾကည္သူမ်ားအတြက္ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔သည္ မိမိလုပ္ေဆာင္မႈ မ်ားအတြက္တရားစီရင္ျခင္းခံၿပီး၊ ငရဲမီးအုိင္ထဲသို႔ထာ၀ရပစ္ခ်ျခင္းခံရမည္ျဖစ္သည္။
အျခားေသာခရစ္ယာန္မ်ားက ဤတရားစီရင္ျခင္းသံုးခုတုိ႔သည္ တစ္ခုခ်င္းစီခြဲျခားၿပီး တရားစီရင္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ ေနာက္ဆံုးတြင္တစ္ႀကိမ္တည္းတရားစီရင္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ အျခားေသာစကားလံုးအားျဖင့္ေဖာ္ျပရလွ်င္ ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၁-၁၅ တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ႀကီးမားေသာပလႅင္ေတာ္ျဖဴတရားစီရင္ျခင္းသည္ ယံုၾကည္သူမ်ားႏွင့္ မယံုၾကည္သူမ်ားအတြက္တရားစီရင္ျခင္းျဖစ္သည္။အသက္စာေစာင္တြင္နာမည္သြင္းျခင္း ခံရေသာသူမ်ားသည္ သူတုိ႔၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားအေပၚ ဆုခ်ျခင္းကိုခံရမည္ျဖစ္သည္။ အသက္စာေစာင္ထဲတြင္ နာမည္မရွိေသာသူမ်ားသည္ သူတုိ႔၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားအေပၚ ငရဲမီး အုိင္ထဲသို႔ပစ္ခ်ျခင္းအားျဖင့္ ဒဏ္ခတ္ျခင္းခံရၾကမည္ျဖစ္သည္။ မႆဲ ၂၅း၃၁-၄၆ သည္ အျခားႀကီးမ်ားေသာပလႅင္ေတာ္တရားစီရင္ျခင္းျဖစ္ပ်က္မည့္အခ်ိန္ျဖစ္သည္ဟု ဤအျမင္ကို ယံုၾကည္ေသာသူမ်ားက စြဲကိုင္ထားၾကသည္။ ဤတရားစီရင္ျခင္း၏ရလဒ္သည္ ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၁-၁၅ ထဲတြင္ေဖာ္ျပထားေသာ ၾကီးမားေသာပလႅင္ေတာ္တရားစီရင္ျခင္းၿပီးေနာက္ ျဖစ္ပ်က္မည့္တရားစီရင္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သူတုိိ႔ကရည္ၫြန္းေဖာ္ျပတတ္ၾကသည္။ သိုးမ်ား (ယံုၾကည္သူမ်ား)သည္ ထာ၀ရအသက္သို႔၀င္ေရာက္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ဆိတ္မ်ား (မယံုၾကည္ သူမ်ား)သည္ “ထာ၀ရျပစ္ဒဏ္ခံစားရာ”ထဲသို႔ပစ္ခ်ျခင္းခံရၾကမည္ျဖစ္သည္ (မႆဲ၂၅း၄၆)။
လူတစ္ေယာက္သည္ ႀကီးမားေသာပလႅင္ျဖဴတရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မည္သို႔ပင္ ထင္ျမင္ေစကာမူ တရားစီရင္ျခင္းမ်ားလာလိမ့္မည္ဟူေသာအခ်က္ကို မဆံုးရႈံးျခင္းသည္အေရး ႀကီးသည္။ ပထမအေနျဖင့္၊ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္သည္ တရားသူႀကီးျဖစ္သည္။ ခရစ္ေတာ္က မယံုၾကည္သူမ်ားကို တရားစီရင္မည္ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာအမႈအရာ မ်ားအတုိင္းျပစ္ဒဏ္ခံရၾကမည္ျဖစ္သည္။ မယံုၾကည္သူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေတာ္ကိုခံစားၾကမည္ျဖစ္သည္ (ေရာမ ၂း၅)။ “သူတုိ႔လုပ္ေဆာင္သည့္ အတုိင္းဘုရား သခင္”က အားလံုးကိုဒဏ္ခတ္မည္ျဖစ္သည္(ေရာမ ၂း၆)။ ခရစ္ေတာ္ကယံု ၾကည္သူမ်ားကို လည္းဒဏ္ခတ္မည္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ခရစ္ေတာ္၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အထဲတြင္ ကူးစက္ခဲ့သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔နာမည္မ်ားသည္ အသက္စာေစာင္ထဲတြင္ ေရးထားခဲ့သည္။ ကၽြနု္ပ္တုိ႔သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လုပ္ေဆာင္သည့္အတုိင္း ဆုခ်ျခင္းကိုခံရၾကမည္ျဖစ္သည္။ ေရာမ ၁၄း၁၀-၁၂က ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အားလံုးတုိ႔သည္ ခရစ္ေတာ္၏ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕ ေမွာက္တြင္ရပ္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္ထံေတာ္သို႔ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လုပ္ေဆာင္သည့္အတုိင္း တရားစီရင္ ျခင္းခံရမည္ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။
ေဟၿဗဲ ၁၂း၁ ထဲတြင္ “ထိုေၾကာင့္ သက္ေသခံအျမားအျပားတို႔သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ကို၀ုိင္းရံထားသည္….”ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။ လူအခ်ိဳ႕တုိ႔က “သက္ေသခံအျမားအျပား” က ေကာင္းကင္ေပၚမွကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကို ေမာ့ၾကည့္ၾကသည္ဟု နားလည္ၾကသည္။ ၄င္းသည္ မွန္ကန္ေသာအနက္ဖြင့္ဆိုျခင္းမဟုတ္ေပ။ ေဟၿဗဲ အခန္းႀကီး ၁၁ ထဲတြင္ ဘုရားသခင္က သူတုိ႔ယံုၾကည္ျခင္းခိုိင္ၿမဲသည္ဟု ေထာက္ခံေပးေသာလူအခ်ိဳ႕ရွိသည္ကို ေတြ႕ရွိႏုိင္ပါသည္။ ဤလူမ်ားသည္ “သက္ေသခံအျမားအျပားမ်ား”ျဖစ္ၾကသည္။ သူတုိ႔သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေသာ “သက္ေသခံသူမ်ား”မဟုတ္ေပ။ သူတုိ႔သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အတြက္ စံျပနမူ နာအျဖစ္သက္ေသခံေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သူတုိ႔သည္ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ဘုရားသခင္ႏွင့္ သမၼတရားအတြက္သက္ေသခံေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ေဟၿဗဲ ၁၂း၁ ထဲတြင္ “ထိုေၾကာင့္ ဤမွ်ေလာက္မ်ားစြာေသာသကေသအေပါင္းတုိ႔သည္ ငါတုိ႔ကို ၀ုိင္းရံလ်က္ရွိၾကသည္ျဖစ္၍၊ ငါတုိ႔သည္ခပ္သိမ္းေသာ၀န္တုိ႔ကို၄င္း၊ ဒုစရုိက္ရွိသမွ်တုိ႔ကိုဖယ္ရွား၍၊ ငါတုိ႔မ်က္ေမွာက္၌ ထားေသာပန္းတံုးတုိင္သို႔ေရာက္ျခင္းငွါ၊ အားမေလ်ာ့ဘဲေျပးၾကကုန္အ့ံ” ဟုေဖာ္ျပ ထားသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေရွ႕တြင္ရွိေသာ ခရစ္ယာန္မ်ား၏ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ ေျခစံုပစ္လုပ္ ေဆာင္မႈအားျဖင့္ သူတုိ႔ခ်ထားခဲ့ေသာနမူနာအတုိင္းလုိက္ေလွ်ာက္ရန္ တုိက္တြန္းေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
သမၼာက်မ္းစာက ေကာင္းကင္ေပၚတြင္ရွိေသာသူမ်ားသည္ ေလာကတြင္ရွိေသာသူ မ်ားကိုၾကည့္ေနသည္ဟု အထူးသျဖင့္ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိေပ။ ထိုသို႔ထင္မွတ္ျခင္းသည္ မလြန္ျမင့္လြန္းအားႀကီးသည္။ အေၾကာင္းမွာ- ပထမေနျဖင့္၊ သူတုိ႔က ေလာကတြင္ရွိေသာသူမ်ားခံစားေသာ နာက်ဥ္း အံတြားခဲႀကိတ္မႈျဖစ္ေစတတ္ေသာအရာ မ်ားကို ျမင္ေတြ႕ၾကမည္ျဖစ္သည္။ အဓိကအား ျဖင့္ အျပစ္ႏွင့္နတ္ဆုိးလႈပ္ရွားမႈမ်ားျမင္ ေသာအခါ သူတုိ႔သည္ ၀မ္းနည္းၾကမည္ျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ အံတြားခဲ့ႀကိတ္ျခင္း၊ မ်က္ရည္က်ျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္းမ်ားမရွိ ေပ( ဗ်ာဒိတ္ ၂၁း၄)။ သူတုိ႔က ေလာကတြင္ျဖစ္ပ်က္ေသာအရာမ်ားကို ေလ့လာၾကလိမ့္ မည္မဟုတ္ေပ။ ဒုတိယအေနျဖင့္၊ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ရွိေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကိုကုိးကြယ္ျခင္းႏွင့္ ေကာင္းကင္ဘုန္းစည္းစိမ္ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းအားျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ ေနၾကေသာေၾကာင့္ သူတုိ႔သည္ ဤေလာကတြင္ျဖစ္ပ်က္ေနေသာအရာမ်ားကို စိတ္၀င္စားၾကမည္မဟုတ္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ သူတုိ႔သည္ အျပစ္တရားႏွင့္ပတ္သက္မႈရွိ ေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။ သူတုိ႔သည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ ဘုရားသခင္၏မ်က္ေမွာက္ ေတာ္ခံစားၾကေသာ ေၾကာင့္ အျခားေသာအရာမ်ားအာရံုစိုက္စဥ္းစားႏုိုင္ၾကလိမ့္မည္မဟုတ္ ေပ။ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ရွိေသာသူမ်ားက ေျမႀကီးေပၚတြင္ရွိေသာ သူတုိ႔ခ်စ္သူမ်ား ၾကည့္ေအာင္ ဘုရားသခင္ကခြင့္ျပဳႏုိင္လိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္ ဤအျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ တိတိက်က်ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိေပ။
ရာခုိင္ႏႈန္းအားျဖင့္ ငရဲတည္ရွိျခင္းထက္ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံတည္ရွိျခင္းကို ယံုၾကည္သူပို၍မ်ားျပားျခင္းသည္ စိတ္၀င္စားစရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ သမၼာက်မ္းစာေဖာ္ ျပခ်က္အရာ ငရဲျပည္သည္ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံကဲ့သို႔အမွန္တည္ရွိသည္။ ငရဲသည္ မယံုၾကည္ ေသာသူမ်ားႏွင့္ဆိုးယုတ္ေသာသူမ်ားေသၿပီးေနာက္ထားရွိမည့္ေနရာျဖစ္သည္ဟု သမၼာ က်မ္းစာထဲတြင္ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းေဖာ္ျပထားပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အားလံုးသည္ ဘုရားသခင္ကိုဆန္႔က်င္ေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္ (ေရာမ ၃း၂၃)။ အျပစ္၏အခသည္ ေသျခင္း ျဖစ္သည္ (ေရာမ ၆း၂၃)။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အျပစ္မ်ားအားလံုးသည္ ဘုရားသခင္ကိုဆန္႔က်င္ခဲ့သည္ (ဆာလံ ၅၁း၄)။ ဘုရားသခင္သည္ အဆံုးမရွိ၊ထာ၀ရျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျပစ္၊ ေသျခင္းအတြက္ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းသည္လည္း နစၥထာ၀ရျဖစ္သည္။ ငရဲျပည္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ အျပစ္အတြက္ ရရွိေသာ နစၥထာ၀ရေသျခင္းျဖစ္သည္။
ဆိုးသြမ္းေသာသူမ်ားကိုငရဲထဲသို႔ပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းသည္သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ “ထာ၀ရ မီးအုိင္” (မႆဲ ၂၅း၄၁)၊ “မၿငိမ္းႏုိင္ေသာမီးအုိင္” (မႆဲ ၃း၁၂)၊ “ရွက္ေၾကာက္ဖြယ္ႏွင့္ထာ၀ရ ဒုကၡခံေသာေနရာ” (ဒံေယလ ၁၂း၂)၊ “မီးလံုး၀မေသေသာ”ေနရာ (မာကု ၉း၄၄-၄၉)၊ “ဆင္းရဲ ဒုကၡ”ႏွင့္ “မီးအုိင္”ရွိေသာေနရာ (လုကာ ၁၆း၂-၂၄)၊ “ထာ၀ရပ်က္ဆီးေသာေနရာ” (၂သက္ ၁း၉)၊ “မီးခုိးေငြ႕မ်ားမရပ္မနား ထာ၀ရထြက္ေသာ”ေနရာ (ဗ်ာဒိတ္ ၁၄း၁၀-၁၁)၊ ဆုိးသြမ္းေသာ သူမ်ား “ေန႔ညမျပတ္” “ကန္႔ႏွင့္မီးျဖင့္ေလာင္ကၽြမ္းေသာ”ေနရာ (ဗ်ာဒိတ္ ၂၀း၁၀)ျဖစ္သည္ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။
ေျဖာင့္မတ္သူမ်ားေကာင္း ကင္ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ထာ၀ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကဲ့သို႔ ဆိုးသြမ္းေသာသူမ်ားငရဲထဲသို႔ထာ၀ရျပစ္ဒဏ္ခံျခင္းသည္လည္း ထာ၀ရကာလျဖစ္သည္။ ငရဲမီးအုိင္ထဲသို႔ထာ၀ရျပစ္ဒဏ္ခံျခင္းသည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံနည္းတူ ထာ၀ရအသက္ရွင္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သခင္ေယရႈကေဖာ္ျပထားပါသည္ (မႆဲ ၂၅း၄၆)။ ဆုိးသြမ္းေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာအမ်က္ေတာ္ေအာက္တြင္ ထာ၀ရျပစ္ဒဏ္ခံရ မည္ျဖစ္သည္။ ငရဲမီးအုိင္ထဲတြင္ရွိေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားကို အသိအမွတ္ျပဳၾကမည္ျဖစ္သည္ (ဆာလံ ၇၆း၁၀)။ ငရဲထဲတြင္ရွိေသာသူမ်ားက သူတုိ႔သည္ ျပစ္ဒဏ္ခံထုိက္ေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကေၾကာင္းႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုသာျပစ္တင္ရန္သာျဖစ္ေၾကာင္း သိၾကလိမ့္မည္ (တရားေဟာ ၃၂း၃-၅)။ ငရဲသည္ အမွန္တကယ္တည္ရွိသည္။ ငရဲသည္ အဆံုးမရွိေသာထာ၀ရျပစ္ဒဏ္ခံေသာေနရာျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ သခင္ေယရႈအားျဖင့္ ဤထာ၀ရဆိုးသြမ္းေသာကံၾကမၼာမွလႊတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကိုခ်ီးမြမ္း လုိက္ပါ (ေယာဟန္ ၃း၁၆၊ ၁၈၊ ၃၆)။
ေရာမ ၁၄း၁၀-၁၂ ထဲတြင္ “…ငါတုိ႔ရွိသမွ်သည္ ခရစ္ေတာ္၏တရားပလႅင္ေတာ္ ေရွ႕သို႔ေရာက္ရၾကမည္။… သို႔ျဖစ္၍ငါတုိ႔ရွိသမွ်တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္စစ္ေၾကာေတာ္မူျခင္း ကိုခံရၾကမည္” ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။ ၂ေကာ ၅း၁၀ ထဲတြင္ “အေၾကာင္းမူကား၊ ငါတုိ႔ရွိ သမွ်သည္ ကိုယ္ခႏၶာ၌က်င့္ေသာအက်င့္၊ ေကာင္းမေကာင္းရွိသည္အတုိင္း အက်ဳးိအျပစ္ ကိုအသီးသီးခံျခင္းငွါ၊ ခရစ္ေတာ္၏တရားပလႅင္ေရွ႕၌ေပၚလာရၾကမည္”ဟုေဖာ္ျပထားပါ သည္။ ဤက်မ္းပုိဒ္မ်ားေဖာ္ျပလုိေသာအရာသည္ ယံုၾကည္သူမ်ားအတြက္ရည္ညႊန္းျခင္း ျဖစ္သည္။ မယံုၾကည္ေသာသူမ်ားအတြက္မဟုတ္ေပ။ ထိုေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္၏တရားစီရင္ ျခင္းပလႅင္ေတာ္သည္ ယံုၾကည္သူမ်ားက သူတုိ႔အသက္တာကိုခရစ္ေတာ္ထံသို႔တင္ျပျခင္း အေၾကာင္းမ်ားပါ၀င္သည္။ ခရစ္ေတာ္၏တရားစီရင္ျခင္းပလႅင္သည္ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ဆံုးျဖတ္ေပးလမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ခရစ္ေတာ္ကကၽြႏု္ပ္တုိ႔အတြက္ ကုိယ္စားျပဳအေသခံျခင္း(၁ေယာ ၂း၂)ႏွင့္ သူအေပၚကၽြႏု္ပ္တုိ႔ယံုၾကည္ျခင္း (ေယာဟန္ ၃း၁၆)အားျဖင့္ရရွိသည္။ ကၽြႏု္ပ္တု႔ိအားလံုး၏အျပစ္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုအျပစ္အတြက္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္တရားစီရင္ျခင္းခံရမည္မဟုတ္ေတာ့ေပ (ေရာမ ၈း၁)။ ခရစ္ေတာ္၏ပလႅင္ျဖဴတရားစီရင္ျခင္းသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အျပစ္မ်ားအတြက္တရားစီရင္ရန္မ ဟုတ္ေပ။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အသက္ရွင္ျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္က ကၽြႏု္ပ္တို႔အားဆု ခ်ေပးမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ဘုရားသခင္ထံသို႔မိမိလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာအရာမ်ား တင္ျပရၾကလိမ့္မည္ဟု သမၼာက်မ္းစာကေဖာ္ျပထားပါသည္။ဤတရားစီရင္ျခင္းတြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ျပဳမိေသာအျပစ္မ်ားအတြက္ တရားစီရင္ျခင္းအခ်ိဳ႕လည္းရွိသည္။ သို႔ေသာ္ခရစ္ ေတာ္၏တရားပလႅင္ေတာ္တရားစီရင္ျခင္း၏အဓိကအခ်က္သည္ အျပစ္အတြက္တရားစီရင္ ျခင္းမဟုတ္ေပ။
ခရစ္ေတာ္၏တရားစီရင္ျခင္းတြင္ ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ ခရစ္ေတာ္အေပၚသစၥာရွိစြာ ျဖင့္အေစခံသည္အမႈအရာေပၚတြင္ မူတည္ၿပီးဆုခ်ျခင္းခံရလိမ့္မည္ (၁ေကာ ၉း၄-၂၇၊ ၂တိ ၂း၅)။ ကၽြႏု္ပ္တု႔ိသည္ မဟာေစခုိင္းခ်က္အေပၚနာခံျခင္း (မႆဲ ၂၈း၁၈-၂၀)၊ အျဖစ္အေပၚ ေအာင္ျမင္မႈရရွိျခင္း (ေရာမ ၆း၁-၄)၊ ႏွင့္ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ႏႈတ္လွ်ာပါးစပ္မ်ားကိုခ်ဳပ္တည္းႏုိင္ ျခင္း (ယာကုပ္ ၃း၁-၉)အေပၚတရားစီရင္ျခင္းခံရၾကမည္ျဖစ္သည္။ ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ ခရစ္ေတာ္အေပၚ သစၥာရွိစြာအေစခံသည့္အရာေပၚတြင္မူတည္ၿပီး ဆုသရဖူအသီးသီးရရွိ ၾကလိမ့္မည္ဟု သမၼာက်မ္းစာကေဖာ္ျပထားပါသည္ (၁ေကာ ၉း၄-၂၇၊ ၂တိ ၂း၅)။ဆုသရဖူ အမ်ိဳးမ်ိဳးု ၂တိ ၂း၅၊ ၂တိ ၄း၈၊ ယာကုပ္ ၁း၁၂၊ ၂ေပ ၅း၄ ႏွင့္ ဗ်ာဒိတ္ ၂း၁၀ မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ယာကုပ္ ၁း၁၂ သည္ခရစ္ေတာ္၏ပလႅင္ေတာ္တရားစီရင္ျခင္းကို ေကာင္းသည္ဟုထင္သင့္ေၾကာင္းအတိုးခ်ဳံးၿပီးေဖာ္ျပထားပါသည္။ “စံုစမ္းေႏွာင့္ယွက္ျခင္း ကိုခံေသာသူသည္ မဂၤလာရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ စစ္ေၾကာစံုးစမ္းျခင္းခံၿပီးမွ သခင္ဘုရားကိုခ်စ္ေသာသူတုိ႔အား ဂတိေတာ္မူေသာအသက္သရဖူကိုရလိမ့္မည္။”
ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံသည္ အဘယ္အရာႏွင့္တူေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး လူမ်ားစြာ တုိ႔က နားလည္မႈလႊဲသြားခဲ့ၾကသည္။ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ အခန္းႀကီး ၂၁-၂၂ ထဲတြင္ ေကာင္းကင္ သစ္ႏွင့္ေျမႀကီးသစ္အေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ေနာက္ဆံုးေသာအခ်ိန္ ေရာက္ရွိလာေသာအခါ ယခုတည္ရွိေသာေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးသည္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီးမွ ေကာင္းကင္သစ္ႏွင့္ေျမႀကီးသစ္တုိ႔ကအစားထုိးသြားမည္ျဖစ္သည္။ ယံုၾကည္သူမ်ားထာ၀ရ က်ိန္း၀ပ္ေသာေနရသည္ ေျမႀကီးအသစ္ျဖစ္သည္။ ေျမႀကီးသစ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အစဥ္ထာ၀ရ က်ိန္း၀ပ္မည့္ေနရာ “ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံ”ျဖစ္သည္။၄င္းသည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕သစ္၊ ေကာင္းကင္ ၿမိဳ႕ေတာ္တည္ရွိေသာ ေျမႀကီးသစ္ျဖစ္သည္။ ၄င္းသည္ ပတၱျမားႏွင့္မြမ္းမံထားေသာ ဂိတ္မ်ား ရွိကာ ေရႊျဖင့္ခင္းထားေသာလမ္းမ်ားျဖင့္ မြမ္းမံထားေသာ ေျမႀကီးသစ္ျဖစ္သည္။
ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံ- ေျမႀကီးသစ္သည္ အမွန္တကယ္တည္ရွိေသာေနရာျဖစ္သည္။ ထိုေနရာတြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုန္းေတာ္ထင္ရွားေသာ ခႏၶာကိုယ္ျဖင့္ ၀င္စားရၾကမည္ျဖစ္ သည္ (၁ေကာ ၁၅း၃၅-၅၈)။ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံသည္ “မိုးတိမ္ထဲတြင္ရွိသည္”ဟူေသာခံယူ ခ်က္သည္ သမၼာက်မ္းစာေဖာ္ျပခ်က္မဟုတ္ေပ။ ကၽြနု္ပ္တုိ႔သည္ “ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ ၀ိညာဥ္ျဖင့္ပတ္ပတ္လည္ေနမည္”ဟူေသာခံယူခ်က္သည္လည္း သမၼာက်မ္းစာႏွင့္မညီၫြတ္ ေပ။ ယံုၾကည္သူမ်ား ၀င္စားရမည့္ေျမႀကီးသစ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကိန္း၀ပ္ရမည့္ ျပည့္စံုေသာ ကမၻာသစ္ျဖစ္သည္။ ေျမႀကီးသစ္တြင္ အျပစ္တရား၊ ဆိုးသြမ္းေသာအရာ၊ ဖ်ားနာျခင္း၊ ဒုကၡခံ ျခင္းႏွင့္ေသျခင္းတရားမ်ားရွိေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။ ၄င္းသည္ ယခုကၽြနု္ပ္တုိ႔ေနထုိင္ေသာကမၻာ ကဲ့သို႔ျဖစ္လိမ့္မည္။ ယခုျပဳျပင္ထားေသာကမၻာျဖစ္ႏုိင္သည္။ သို႔ေသာ္အျပစ္တရားရွိမည္ မဟုတ္ေပ။
ေကာင္းကင္သစ္သည္ အဘယ္အရာျဖစ္သနည္း။ ေရွးေခတ္တြင္ “ေကာင္းကင္မ်ား” သည္ မိုးေကာင္းကင္ႏွင့္လြတ္လပ္လဟာမ်ား၊ ဘုရားသခင္က်ိန္း၀ပ္ေသာေနရာျဖစ္သည္ကို သတိရျခင္းသည္အလြန္အေရးႀကီးသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဗ်ာဒိတ္ ၂၁း၁ သည္ ေကာင္းကင္သစ္ ရည္ၫႊန္းျခင္းျဖစ္သည္။ ကမၻာတစ္ခုလံုးကို ကမၻာသစ္၊ ေကာင္းကင္သစ္၊ ေလဟာျပင္သစ္မ်ား ျပဳျပင္ဖန္ဆင္းထားေသာကမၻာျဖစ္သည္ဟု ရည္ၫႊန္းျခင္းႏွင့္တူသည္။ ဘုရားသခင္၏ေကာင္း ကိုအသစ္ျပဳျပင္မြမ္းမံသည့္ျဖစ္ပံုရသည္။ ကာယပိုင္းတြင္ျဖစ္ေစ၊ ၀ိညာဥ္ပိုင္းတြင္ျဖစ္ေစ ကမၻာ တစ္ခုလံုးတြင္ရွိေသာအရာမ်ား“ေနရာျပန္ခ်ထားမည္”ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေကာင္းကင္ သစ္တြင္ ထာ၀ရစိုးစံရမည္လား။ အသံုးျပဳႏုိင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အခ်ိန္ေစာင့္ရန္လို အပ္သည္။ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံအေၾကာင္းသိရွိရန္အတြက္ ဘုရားသခင္၏စကားေတာ္ကပံုသြင္း ရန္ ကၽြနု္ပ္တုိ႔ခြင့္ျပဳၾကပါစို႕။
လူမ်ားစြာတုိ႔သည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ သူတုိ႔ေရွ႕တြင္ သြားႏွင့္ေသာသူတုိ႔ခ်စ္ေသာသူမ်ားနွင့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ျခင္းသည္ သူတုိ႔၏ ပထမပန္းတုိင္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာတတ္ၾကသည္။ ထာ၀ရကာလတြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သူငယ္ခ်င္း မ်ားႏွင့္မိသားစု၀င္မ်ားကို ျမင္ေတြ႕ရန္၊ သိရွိရန္ႏွင့္သူတုိ႔ႏွင့္အခ်ိန္ယူရန္ အခ်ိန္မ်ားစြာရွိ သည္။ သို႔ေသာ္ ၄င္းသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အတြက္ အေျခခံက်ေသာရည္ရြယ္ခ်က္ပန္းတုိင္မ ဟုတ္ေပ။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ကိုခ်ီးမြမ္းျခင္းနွင့္ ေကာင္းကင္ဘံု၏လွပမႈမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအားျဖင့္ အခ်ိန္အသံုးျပဳၾကမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ခ်စ္ေသာသူမ်ားႏွင့္ ျပန္လည္ဆံုးစည္းျခင္းသည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အသက္တာတြင္ ဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ဂုဏ္ေတာ္ကိုေရတြက္ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ သူ႕အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတာ္ႏွင့္ သူျပဳလုပ္ေသာအံ့ၾသဖြယ္တန္ခိုးေတာ္မ်ားျဖင့္ျပည့္၀လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္၊ ေလာကတြင္ရွိေသာကၽြႏု္ပ္တုိ႔ခ်စ္သူမ်ားျဖစ္ၾကေသာယံုၾကည္သူမ်ားႏွင့္မိတ္ဖဲြ႕ကာ ဘုရားသခင္ကိုခ်ီးမြမ္းကိုးကြယ္ျခင္းအားျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္သြားခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရရွိၾကမည္ျဖစ္သည္။
ေနာင္တမလြန္ဘ၀တြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ လူေတြကိုမွတ္မိမည္မမွတ္မိမည္အ ေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးသမၼာက်မ္းစာက မည္ကဲ့သို႔ေဖာ္ျပထားသနည္း။ အေဒၤါရနတ္ ၀င္မိန္းမသည္ ေသျခင္းအသြင္ျဖင့္ရွေမြလကိုဆင့္ေခၚေသာအခါ ေရွာလုမင္းႀကီးက ရွေမြလကိုမွတ္မိခဲ့သည္ (၁ဓမၼ ၂၈း၂-၁၇)။ ဒါ၀ိဒ္၏သားငယ္ေသေသာအခ်ိန္တြင္ ဒါ၀ိဒ္ က “ငါသူဆီသြားရမည္။ သူသည္ငါ့ထံသို႔ျပန္မလာရ” (၂ဓမၼ ၁၂း၂၃)ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ဒါ၀ိဒ္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေရာက္ေသာအခါ သူ႕သားကိုမွတ္မိႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ထင္မွတ္ခဲ့သည္။သူသည္ ကေလးငယ္ကဲ့သို႔ေသလိမ့္မည္ကို ဂရုမစုိက္ေတာ့ေပ။ လုကာ ၁၆း ၁၉-၃၁ ထဲတြင္ အာၿဗဟံ၊ လာဇလုႏွင့္သူေဌးသားတုိ႔သည္ အခ်င္းခ်င္းသိမွတ္ၾကသည္။ ကုိယ္ခႏၶာေတာ္ေျပာင္းလဲျခင္းတြင္ ေမာေရွႏွင့္ဧလိယတုိ႔သည္ သမွတ္ၾကသည္ (မႆဲ ၁၇း၃-၄)။ ဤဥပမာမ်ားတြင္ ေသျပီးေနာက္ အခ်င္းခ်င္းမွတ္ မိၾကလိမ့္မည္ဟု သမၼာက်မ္းစာေဖာ္ျပလိုျခင္းျဖစ္သည္။
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္သို႔ေရာက္ၾကေသာအခါ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ “သခင္ေယရႈႏွင့္ပိုတူပါလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမွ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ သခင္ေယရႈကို ျမင္ေတြ႕ ၾကမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္” (၁ေယာ ၃း၂)ဟု သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ေဖာ္ျပထားပါ သည္။ ယခုကၽြႏု္ပ္တို႔အသက္ရွင္ေသာခႏၶာကိုယ္သည္ ပထမလူအာဒံႏွင့္တူသည့္နည္းတူ၊ ဘုန္းေတာ္ျဖင့္ရွင္ျပန္ထေျမာက္ေသာအခါ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ပိုတူပါလိမ့္မည္ (၁ေကာ ၁၅း၄၇)။ “ငါတုိ႔သည္ ေျမသား၏သ႑ာန္ကို ေဆာင္သကဲ့သို႔၊ေကာင္းကင္သား၏သ႑ာန္ကိုေဆာင္ ၾကလိမ့္မည္။ ယခုမ်က္ေမွာက္ပုပ္တတ္ေသာအရာသည္ မပုပ္ႏုိင္ေသာအျဖစ္သို႔၀င္စားရ မည္။ ယခုမ်က္ေမွာက္ေသတတ္ေသာအရာသည္ မေသႏုိင္ေသာအျဖစ္သို႔၀င္စားရမည္” (၁ေကာ ၁၅း၄၉၊ ၅၃)။ သခင္ေယရႈရွင္ျပန္ထေျမာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ လူမ်ားစြာတုိ႔ကသူ႕ကိုသိ ရွိခဲ့ၾကသည္ (ေယာဟန္ ၂၀း၁၆၊ ၂၀၊ ၂၁ၚ၁၂၊ ၁ေကာ ၁၅း၄-၇)။ သခင္ေယရႈ၏ဘုန္းေတာ္ ျဖင့္ျပည့္၀ေသာခႏၶာကိုယ္ကိုျမင္ႏုိင္သည့္နည္းတူ ကၽြနု္ပ္တုိ႔၏ဘုန္းေတာ္ျဖင့္ျပည့္၀ေသာ ခႏၶာကိုယ္သည္လည္းျမင္ႏုိင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြနု္ပ္တုိ႔ခ်စ္ေသာ သူမ်ားကိုျမင္ေတြ႕ ႏုိင္ျခင္းသည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္၏ဘုန္းေတာ္အျမင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ေကာင္းကင္ ႏုိင္ငံသည္ ဘုရားသခင္အတြက္ေတာ့ဘာမွမဟုတ္ေသာ္လည္း ကၽြနု္ပ္တုိ႔အတြက္ အလြန္တရားထူးျခားေသာေနရာျဖစ္သည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ခ်စ္ေသာသူမ်ားနွင့္ ဘုရားသခင္ကို ထာ၀ရခ်ီးမြမ္းျခင္းသည္ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းသနည္း။