Albanian Bible

Veprat e Apostujve 12

Veprat e Apostujve

Return to Index

Chapter 13

1

Por nė kishėn e Antiokisė ishin profetė dhe mėsues: Barnaba, Simeoni, i quajtur Niger, Luci nga Kireneas, Manaeni, qė ishte rritur bashkė me Herodin tetrark, dhe Sauli.

2

Dhe, ndėrsa po kryenin shėrbesėn e Zotit dhe po agjėronin, Fryma e Shenjtė tha: ``M`i ndani veē Barnabėn dhe Saulin pėr veprėn pėr tė cilėn i kam thirrur``.

3

Atėherė, pasi agjėruan dhe u lutėn, vunė duart mbi ta dhe i nisėn.

4

Ata, pra, tė dėrguar nga Fryma e Shenjtė, zbritėn nė Seleuki dhe qė andej lundruan pėr nė Qipro.

5

Kur arritėn nė Salaminė, shpallėn fjalėn e Perėndisė nė sinagogat e Judenjve; dhe ata kishin me vete edhe Gjonin si ndihmės.

6

Pastaj, mbasi e pėrshkuan ishullin deri nė Pafo, gjetėn aty njė magjistar, njė profet tė rremė jude, me emėr Bar-Jezus,

7

i cili ishte me prokonsullin Sergj Pal, njeri i zgjuar. Ky thirri pranė vetes Barnabėn dhe Saulin dhe kėrkoi tė dėgjonte fjalėn e Perėndisė,

8

por Elimas, magjistari (ky nė fakt ėshtė kuptimi i emrit tė tij) u kundėrshtoi atyre, duke kėrkuar ta largojė prokonsullin nga besimi.

9

Atėherė Sauli, i quajtur edhe Pal, i mbushur me Frymėn e Shenjtė, i nguli sytė mbi tė dhe tha:

10

``O njeri plot me ēdo mashtrim dhe ēdo farė ligėsie, bir i djallit, armik i ēdo drejtėsie, a nuk do tė heqėsh dorė nga shtrembėrimi i rrugėvė tė drejta tė Zotit?

11

Tani, pra, ja, dora e Zotit ėshtė mbi ty, dhe do tė verbohesh dhe nuk do ta shohėsh mė diellin pėr njė farė kohe``. Menjėherė mbi tė ra mjegull dhe terr: dhe ai shkonte rreth e qark duke kėrkuar ndonjė qė ta mbante pėr dore.

12

Atėherė prokonsulli, kur pa ēfarė kishte ndodhur, besoi, i mrekulluar nga doktrina e Zotit.

13

Dhe Pali dhe shokėt e vet hipėn nė anije nga Pafo dhe arritėn nėpėr det nė Pergė tė Panfilisė; por Gjoni u nda prej tyre dhe u kthye nė Jeruzalem.

14

Por ata, duke vazhduar rrugėn nga Perga, arritėn nė Antioki tė Pisidisė; dhe, mbasi hynė nė sinagogė ditėn e shtunė, u ulėn.

15

Mbas leximit tė ligjit dhe tė profetėve, krerėt e sinagogės dėrguan atyre pėr t`u thėnė: ``Vėllezėr, nė qoftė se keni ndonjė fjalė kėshilluese pėr popullin, ia thoni``.

16

Atėherė Pali u ngrit dhe, mbasi bėri shenjė me dorė, tha: ``Izraelitė dhe ju qė druani Perėndinė, dėgjoni!

17

Perėndia e kėtij populli tė Izraelit i zgjodhi etėrit tanė, dhe e bėri tė madh popullin gjatė qėndrimit nė vendin e Egjiptit; pastaj, me krahė tė fuqishėm, e nxori qė andej.

18

Dhe pėr afro dyzet vjet i duroi nė shkretėtirė.

19

Pastaj shkatėrroi shtatė kombe nė vendin e Kanaanit dhe ua shpėrndau atyre nė trashėgimi vendin e tyre.

20

Dhe pastaj, pėr afro katėrqind e pesėdhjetė vjet, u dha Gjyqtarė deri te profeti Samuel.

21

Mė pas ata kėrkuan njė mbret; dhe Perėndia u dha atyre Saulin, birin e Kisit, njė burrė nga fisi i Beniaminit, pėr dyzet vjet.

22

Pastaj Perėndia e hoqi dhe u ngjalli atyre si mbret Davidin, pėr tė cilin dha dėshmi duke thėnė: "Kam gjetur Davidin, birin e Jeseut, njeri sipas zemrės sime, i cili do tė zbatojė tė gjitha vullnetet e mia".

23

Prej farės sė kėtij Perėndia, sipas premtimit tė vet, i ka ngjallur Izraelit Shpėtimtarin Jezus.

24

Para ardhjes sė tij, Gjoni predikoi njė pagėzim pendimi pėr gjithė popullin e Izraelit.

25

Dhe, kur Gjoni po e pėrfundonte misionin e tij, tha: "Cili pandehni se jam unė? Unė nuk jam Krishti; por ja, pas meje vjen njė, tė cilit unė nuk jam i denjė t`i zgjidh sandalet e kėmbėve".

26

Vėllezėr, bij tė pasardhėsve tė Abrahamit, dhe ata prej jush qė druajnė Perėndinė, juve ju ėshtė dėrguar fjala e kėtij shpėtimi.

27

Sepse banorėt e Jeruzalemit dhe krerėt e tyre, duke mos e njohur Kėtėjezus, duke e dėnuar, kanė pėrmbushur fjalėt e profetėve qė lexohen ēdo tė shtunė.

28

Dhe, ndonėse nuk i gjetėn asnjė faj qė tė meritonte vdekjen, i kėrkuan Pilatit qė ai tė vritet.

29

Dhe mbasi u kryen tė gjitha gjėrat qė janė shkruar pėr tė, atė e zbritėn nga druri dhe e vunė nė varr.

30

Por Perėndia e ringjalli prej tė vdekurve;

31

dhe ai u pa pėr shumė ditė nga ata qė ishin ngjitur me tė nga Galilea nė Jeruzalem, tė cilėt tani janė dėshmitarė tė tij para popullit.

32

Dhe ne po ju shpallim lajmin e mirė tė premtimit qė u qe bėrė etėrve,

33

duke ju thėnė se Perėndia e ka pėrmbushur pėr ne, bij tė tyre, duke ringjallur Jezusin, ashtu si dhe ėshtė shkruar nė psalmin e dytė: "Ti je Biri im, sot mė linde".

34

Dhe mbasi e ka ringjallur prej tė vdekurve pėr tė mos e kthyer nė kalbje, ai ka thėnė kėshtu: "Unė do t`ju jap premtimet e sigurta tė bėra Davidit".

35

Pėr kėtė ai thotė edhe nė njė psalm tjetėr: "Ti nuk do tė lejosh qė i Shenjti yt tė shohė kalbje".

36

Sepse Davidi, mbasi zbatoi kėshillėn e Perėndisė nė brezin e tij, vdiq dhe u bashkua me etėrit e vet dhe pa kalbje,

37

por ai, qė e ka ringjallur Perėndia, nuk ka parė kalbje.

38

Le ta dini, pra, o vėllezėr, se nėpėrmjet tij ju ėshtė shpallur falja e mėkateve,

39

dhe se, me anė tė tij, ai qė beson ėshtė shfajėsuar nga tė gjitha gjėrat, qė nuk mund tė shfajsohej me anė tė ligjit tė Moisiut.

40

Kini kujdes, pra, qė tė mos ju ndodhė ajo qė ėshtė thėnė nė profetėt:

41

"Shikoni, o pėrbuzės, mrekullohuni dhe do tė treteni, sepse unė po kryej njė vepėr nė ditėt tuaja, njė vepėr, tė cilėn ju nuk do ta besonit, po t`jua tregonte dikush"``.

42

Dhe kur Judenjtė dolėn nga sinagoga, johebrenjtė u lutėn qė tė shtunėn e ardhshme t`u flisnin pėrsėri pėr kėto gjėra.

43

Dhe, mbasi u shpėrnda mbledhja, shumė nga Judenjtė dhe nga prozelitėt e perėndishėm i ndiqnin Palin dhe Barnabėn, tė cilėt, duke u folur atyre, i bindėn tė ngulmojnė nė hir tė Perėndisė.

44

Tė shtunėn tjetėr gati gjithė qyteti u mblodh pėr tė dėgjuar fjalėn e Perėndisė.

45

Por Judenjtė, duke parė turmėn, u mbushėn me smirė dhe u kundėrviheshin thėnieve tė Palit, duke kundėrshtuar dhe duke blasfemuar.

46

Atėherė Pali dhe Barnaba, duke folur lirisht, thanė: ``Ishte e nevojshme qė fjala e Perėndisė t`ju shpallej ju mė sė pari; por, ngaqė ju e hidhni poshtė dhe nuk e ēmoni veten tė denjė pėr jetėn e pėrjetshme, ja, ne po u drejtohemi johebrenjve.

47

Sepse kėshtu na ka urdhėruar Zoti: "Unė tė vura si dritė tė johebrenjve, qė ti ta ēosh shpėtimin deri nė skajin e dheut"``.

48

Johebrenjtė, kur dėgjuan, u gėzuan dhe lėvdonin fjalėn e Zotit; dhe tė gjithė sa ishin tė paracaktuar pėr jetėn e pasosur besuan.

49

Dhe fjala e Zotit pėrhapej nė mbarė atė vend.

50

Por Judenjtė i nxitėn disa gra tė perėndishme tė shtresės sė lartė, si dhe parinė e qytetit, dhe ngjallėn njė pėrndjekje kundėr Palit dhe Barnabės dhe i dėbuan jashtė kufijve tė tyre.

51

Atėherė ata, mbasi shkundėn pluhurin e kėmbėve tė tyre kundėr tyre, shkuan nė Ikon.

52

Dhe dishepujt ishin mbushur me gėzim dhe me Frymėn e Shenjtė.

Veprat e Apostujve 14

 

 

 

Public Domain Software by johnhurt.com