ⅩⅦ
 Ⅰ പൗലസീലൗ ആമ്ഫിപല്യാപല്ലോനിയാനഗരാഭ്യാം ഗത്വാ യത്ര യിഹൂദീയാനാം ഭജനഭവനമേകമ് ആസ്തേ തത്ര ഥിഷലനീകീനഗര ഉപസ്ഥിതൗ| 
 Ⅱ തദാ പൗലഃ സ്വാചാരാനുസാരേണ തേഷാം സമീപം ഗത്വാ വിശ്രാമവാരത്രയേ തൈഃ സാർദ്ധം ധർമ്മപുസ്തകീയകഥായാ വിചാരം കൃതവാൻ| 
 Ⅲ ഫലതഃ ഖ്രീഷ്ടേന ദുഃഖഭോഗഃ കർത്തവ്യഃ ശ്മശാനദുത്ഥാനഞ്ച കർത്തവ്യം യുഷ്മാകം സന്നിധൗ യസ്യ യീശോഃ പ്രസ്താവം കരോമി സ ഈശ്വരേണാഭിഷിക്തഃ സ ഏതാഃ കഥാഃ പ്രകാശ്യ പ്രമാണം ദത്വാ സ്ഥിരീകൃതവാൻ| 
 Ⅳ തസ്മാത് തേഷാം കതിപയജനാ അന്യദേശീയാ ബഹവോ ഭക്തലോകാ ബഹ്യഃ പ്രധാനനാര്യ്യശ്ച വിശ്വസ്യ പൗലസീലയോഃ പശ്ചാദ്ഗാമിനോ ജാതാഃ| 
 Ⅴ കിന്തു വിശ്വാസഹീനാ യിഹൂദീയലോകാ ഈർഷ്യയാ പരിപൂർണാഃ സന്തോ ഹടട്സ്യ കതിനയലമ്പടലോകാൻ സങ്ഗിനഃ കൃത്വാ ജനതയാ നഗരമധ്യേ മഹാകലഹം കൃത്വാ യാസോനോ ഗൃഹമ് ആക്രമ്യ പ്രേരിതാൻ ധൃത്വാ ലോകനിവഹസ്യ സമീപമ് ആനേതും ചേഷ്ടിതവന്തഃ| 
 Ⅵ തേഷാമുദ്ദേശമ് അപ്രാപ്യ ച യാസോനം കതിപയാൻ ഭ്രാതൃംശ്ച ധൃത്വാ നഗരാധിപതീനാം നികടമാനീയ പ്രോച്ചൈഃ കഥിതവന്തോ യേ മനുഷ്യാ ജഗദുദ്വാടിതവന്തസ്തേ ഽത്രാപ്യുപസ്ഥിതാഃ സന്തി, 
 Ⅶ ഏഷ യാസോൻ ആതിഥ്യം കൃത്വാ താൻ ഗൃഹീതവാൻ| യീശുനാമക ഏകോ രാജസ്തീതി കഥയന്തസ്തേ കൈസരസ്യാജ്ഞാവിരുദ്ധം കർമ്മ കുർവ്വതി| 
 Ⅷ തേഷാം കഥാമിമാം ശ്രുത്വാ ലോകനിവഹോ നഗരാധിപതയശ്ച സമുദ്വിഗ്നാ അഭവൻ| 
 Ⅸ തദാ യാസോനസ്തദന്യേഷാഞ്ച ധനദണ്ഡം ഗൃഹീത്വാ താൻ പരിത്യക്തവന്തഃ| 
 Ⅹ തതഃ പരം ഭ്രാതൃഗണോ രജന്യാം പൗലസീലൗ ശീഘ്രം ബിരയാനഗരം പ്രേഷിതവാൻ തൗ തത്രോപസ്ഥായ യിഹൂദീയാനാം ഭജനഭവനം ഗതവന്തൗ| 
 Ⅺ തത്രസ്ഥാ ലോകാഃ ഥിഷലനീകീസ്ഥലോകേഭ്യോ മഹാത്മാന ആസൻ യത ഇത്ഥം ഭവതി ന വേതി ജ്ഞാതും ദിനേ ദിനേ ധർമ്മഗ്രന്ഥസ്യാലോചനാം കൃത്വാ സ്വൈരം കഥാമ് അഗൃഹ്ലൻ| 
 Ⅻ തസ്മാദ് അനേകേ യിഹൂദീയാ അന്യദേശീയാനാം മാന്യാ സ്ത്രിയഃ പുരുഷാശ്ചാനേകേ വ്യശ്വസൻ| 
 ⅩⅢ കിന്തു ബിരയാനഗരേ പൗലേനേശ്വരീയാ കഥാ പ്രചാര്യ്യത ഇതി ഥിഷലനീകീസ്ഥാ യിഹൂദീയാ ജ്ഞാത്വാ തത്സ്ഥാനമപ്യാഗത്യ ലോകാനാം കുപ്രവൃത്തിമ് അജനയൻ| 
 ⅩⅣ അതഏവ തസ്മാത് സ്ഥാനാത് സമുദ്രേണ യാന്തീതി ദർശയിത്വാ ഭ്രാതരഃ ക്ഷിപ്രം പൗലം പ്രാഹിണ്വൻ കിന്തു സീലതീമഥിയൗ തത്ര സ്ഥിതവന്തൗ| 
 ⅩⅤ തതഃ പരം പൗലസ്യ മാർഗദർശകാസ്തമ് ആഥീനീനഗര ഉപസ്ഥാപയൻ പശ്ചാദ് യുവാം തൂർണമ് ഏതത് സ്ഥാനം ആഗമിഷ്യഥഃ സീലതീമഥിയൗ പ്രതീമാമ് ആജ്ഞാം പ്രാപ്യ തേ പ്രത്യാഗതാഃ| 
 ⅩⅥ പൗല ആഥീനീനഗരേ താവപേക്ഷ്യ തിഷ്ഠൻ തന്നഗരം പ്രതിമാഭിഃ പരിപൂർണം ദൃഷ്ട്വാ സന്തപ്തഹൃദയോ ഽഭവത്| 
 ⅩⅦ തതഃ സ ഭജനഭവനേ യാൻ യിഹൂദീയാൻ ഭക്തലോകാംശ്ച ഹട്ടേ ച യാൻ അപശ്യത് തൈഃ സഹ പ്രതിദിനം വിചാരിതവാൻ| 
 ⅩⅧ കിന്ത്വിപികൂരീയമതഗ്രഹിണഃ സ്തോയികീയമതഗ്രാഹിണശ്ച കിയന്തോ ജനാസ്തേന സാർദ്ധം വ്യവദന്ത| തത്ര കേചിദ് അകഥയൻ ഏഷ വാചാലഃ കിം വക്തുമ് ഇച്ഛതി? അപരേ കേചിദ് ഏഷ ജനഃ കേഷാഞ്ചിദ് വിദേശീയദേവാനാം പ്രചാരക ഇത്യനുമീയതേ യതഃ സ യീശുമ് ഉത്ഥിതിഞ്ച പ്രചാരയത്| 
 ⅩⅨ തേ തമ് അരേയപാഗനാമ വിചാരസ്ഥാനമ് ആനീയ പ്രാവോചൻ ഇദം യന്നവീനം മതം ത്വം പ്രാചീകശ ഇദം കീദൃശം ഏതദ് അസ്മാൻ ശ്രാവയ; 
 ⅩⅩ യാമിമാമ് അസമ്ഭവകഥാമ് അസ്മാകം കർണഗോചരീകൃതവാൻ അസ്യാ ഭാവാർഥഃ ക ഇതി വയം ജ്ഞാതുമ് ഇച്ഛാമഃ| 
 ⅩⅪ തദാഥീനീനിവാസിനസ്തന്നഗരപ്രവാസിനശ്ച കേവലം കസ്യാശ്ചന നവീനകഥായാഃ ശ്രവണേന പ്രചാരണേന ച കാലമ് അയാപയൻ| 
 ⅩⅫ പൗലോഽരേയപാഗസ്യ മധ്യേ തിഷ്ഠൻ ഏതാം കഥാം പ്രചാരിതവാൻ, ഹേ ആഥീനീയലോകാ യൂയം സർവ്വഥാ ദേവപൂജായാമ് ആസക്താ ഇത്യഹ പ്രത്യക്ഷം പശ്യാമി| 
 ⅩⅩⅢ യതഃ പര്യ്യടനകാലേ യുഷ്മാകം പൂജനീയാനി പശ്യൻ ‘അവിജ്ഞാതേശ്വരായ’ ഏതല്ലിപിയുക്താം യജ്ഞവേദീമേകാം ദൃഷ്ടവാൻ; അതോ ന വിദിത്വാ യം പൂജയധ്വേ തസ്യൈവ തത്വം യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രചാരയാമി| 
 ⅩⅩⅣ ജഗതോ ജഗത്സ്ഥാനാം സർവ്വവസ്തൂനാഞ്ച സ്രഷ്ടാ യ ഈശ്വരഃ സ സ്വർഗപൃഥിവ്യോരേകാധിപതിഃ സൻ കരനിർമ്മിതമന്ദിരേഷു ന നിവസതി; 
 ⅩⅩⅤ സ ഏവ സർവ്വേഭ്യോ ജീവനം പ്രാണാൻ സർവ്വസാമഗ്രീശ്ച പ്രദദാതി; അതഏവ സ കസ്യാശ്ചിത് സാമഗ്യ്രാ അഭാവഹേതോ ർമനുഷ്യാണാം ഹസ്തൈഃ സേവിതോ ഭവതീതി ന| 
 ⅩⅩⅥ സ ഭൂമണ്ഡലേ നിവാസാർഥമ് ഏകസ്മാത് ശോണിതാത് സർവ്വാൻ മനുഷ്യാൻ സൃഷ്ട്വാ തേഷാം പൂർവ്വനിരൂപിതസമയം വസതിസീമാഞ്ച നിരചിനോത്; 
 ⅩⅩⅦ തസ്മാത് ലോകൈഃ കേനാപി പ്രകാരേണ മൃഗയിത്വാ പരമേശ്വരസ്യ തത്വം പ്രാപ്തും തസ്യ ഗവേഷണം കരണീയമ്| 
 ⅩⅩⅧ കിന്തു സോഽസ്മാകം കസ്മാച്ചിദപി ദൂരേ തിഷ്ഠതീതി നഹി, വയം തേന നിശ്വസനപ്രശ്വസനഗമനാഗമനപ്രാണധാരണാനി കുർമ്മഃ, പുुനശ്ച യുഷ്മാകമേവ കതിപയാഃ കവയഃ കഥയന്തി ‘തസ്യ വംശാ വയം സ്മോ ഹി’ ഇതി| 
 ⅩⅩⅨ അതഏവ യദി വയമ് ഈശ്വരസ്യ വംശാ ഭവാമസ്തർഹി മനുഷ്യൈ ർവിദ്യയാ കൗശലേന ച തക്ഷിതം സ്വർണം രൂപ്യം ദൃഷദ് വൈതേഷാമീശ്വരത്വമ് അസ്മാഭി ർന ജ്ഞാതവ്യം| 
 ⅩⅩⅩ തേഷാം പൂർവ്വീയലോകാനാമ് അജ്ഞാനതാം പ്രതീശ്വരോ യദ്യപി നാവാധത്ത തഥാപീദാനീം സർവ്വത്ര സർവ്വാൻ മനഃ പരിവർത്തയിതുമ് ആജ്ഞാപയതി, 
 ⅩⅩⅪ യതഃ സ്വനിയുക്തേന പുരുഷേണ യദാ സ പൃഥിവീസ്ഥാനാം സർവ്വലോകാനാം വിചാരം കരിഷ്യതി തദ്ദിനം ന്യരൂപയത്; തസ്യ ശ്മശാനോത്ഥാപനേന തസ്മിൻ സർവ്വേഭ്യഃ പ്രമാണം പ്രാദാത്| 
 ⅩⅩⅫ തദാ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാനസ്യ കഥാം ശ്രുത്വാ കേചിദ് ഉപാഹമൻ, കേചിദവദൻ ഏനാം കഥാം പുനരപി ത്വത്തഃ ശ്രോഷ്യാമഃ| 
 ⅩⅩⅩⅢ തതഃ പൗലസ്തേഷാം സമീപാത് പ്രസ്ഥിाതവാൻ| 
 ⅩⅩⅩⅣ തഥാപി കേചില്ലോകാസ്തേന സാർദ്ധം മിലിത്വാ വ്യശ്വസൻ തേഷാം മധ്യേ ഽരേയപാഗീയദിയനുസിയോ ദാമാരീനാമാ കാചിന്നാരീ കിയന്തോ നരാശ്ചാസൻ|