๑๔
วิงวอนเพื่อขอกลับไปหาพระผู้เป็นเจ้า
๑ โอ อิสราเอลเอ๋ย จงกลับไปหาพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน
เพราะท่านได้สะดุดเนื่องจากความชั่วของท่าน
๒ จงกลับไปหาพระผู้เป็นเจ้า
พร้อมกับคำพูด
และพูดกับพระองค์ดังนี้ว่า
“ขอพระองค์ยกโทษบาปทั้งสิ้นของพวกเรา
และกรุณายอมรับพวกเรา
และเราทั้งหลายจะให้คำสัญญาด้วยปาก
๓ อัสซีเรียจะไม่ช่วยพวกเราให้รอดพ้น
เราทั้งหลายจะไม่ขี่ม้าศึก
และจะไม่พูดกับสิ่งที่เราทำขึ้นด้วยมือของพวกเราว่า
‘พระเจ้าของพวกเรา’ อีกต่อไป
เพราะพระองค์มีเมตตาต่อเด็กกำพร้า”
๔ “เราจะรักษาพวกเขาให้หายจากการขาดความเชื่อ
เราจะรักพวกเขาอย่างไม่มีขอบเขต
เพราะความโกรธของเราได้หันไปจากพวกเขาแล้ว
๕ เราจะเป็นเหมือนหยดน้ำค้างให้แก่อิสราเอล
เขาจะผลิดอกเหมือนดอกไม้ป่า
เขาจะหยั่งรากเหมือนต้นไม้แห่งเลบานอน
๖ รากของเขาจะแผ่ออกไป
ความงามของเขาจะเป็นอย่างต้นมะกอก
และส่งกลิ่นหอมเหมือนไม้ซีดาห์แห่งเลบานอน
๗ พวกเขาจะกลับมาและอาศัยอยู่ในร่มเงาของเรา
พวกเขาจะงอกงามเหมือนธัญพืช
พวกเขาจะผลิดอกเหมือนเถาองุ่น
ความเลื่องลือของพวกเขาจะเป็นเหมือนเหล้าองุ่นแห่งเลบานอน
๘ โอ เอฟราอิมเอ๋ย เราต้องทำอย่างไรกับพวกรูปเคารพอีก
เรานั่นแหละที่ให้คำตอบและเฝ้าดูแลเขา
เราเป็นเหมือนต้นสนที่เขียวชอุ่ม
ผลของเจ้ามาจากเรา”
๙ ใครก็ตามที่มีสติปัญญา ก็ให้เขาเข้าใจสิ่งเหล่านี้
ใครก็ตามที่หยั่งรู้ ก็ให้เขารู้เรื่องเหล่านี้
เพราะวิถีทางของพระผู้เป็นเจ้าถูกต้อง
และบรรดาผู้มีความชอบธรรมดำเนินในทางนั้น
แต่บรรดาผู้ที่ขัดขืนกลับสะดุดในทางนั้น