కొద్దిపాటి జీవితం కోసమేపుట్టాం.

అతడు త్వరగా పెరిగి, తర్వత చస్తాడు.

నీతో తీర్పు పొందటానికి నన్ను నీ ముందుకు తీసుకొనిరమ్ము.

దేవా, నరుని మాసాల సంఖ్య నీవు నిర్ణయం చేశావు.

నరుడు మార్చజాలని హద్దులు నీవు ఉంచావు.

అతని కాలం తీరేవరకు అతని కష్టజీవితం అతణ్ణి అనుభవించనివ్వు.

దాన్ని నరికివేస్తే, అది మరల పెరుగుతుంది.

అది కొత్త కొమ్మలు వేస్తూనే ఉంటుంది.

దాని మొద్దు మట్టిలో చీకిపోవచ్చును.

మొక్కల్లా అది కొమ్మలు వేస్తుంది.

అతని శరీరం పాతి పెట్టబడుతుంది. మనిషి చనిపోయినప్పుడు, అతుడు వెళ్లిపోయాడు.

ఒక నది నీరు ఎండిపోయినట్టు

అతడు పండుకొని, మళ్లీ లేవలేడు.

మేల్కొనరు, నిద్రించటం మానుకోరు.

నీ కోపం పోయేవరకు, నీవు నన్ను అక్కడ దాచిపెడితే బాగుండు ననిపిస్తుంది నాకు.

నేను వేచి ఉంటాను, నేను విడుదల అయ్యేంత వరకు కష్టపడి పోరాడుతాను.

నేను (యోబు) నీకు జవాబు ఇస్తాను.

నన్ను నీవు కోరుతావు

కానీ, నేను చేసిన పాపాలు నీవు జ్ఞాపకం చేసుకోవు.

ఒక బండదాని స్థలం నుండి తొలగించబడినట్టు

నీళ్లు నేలమీద మట్టిని కొట్టుకుపోవునట్లు,

అదే విధంగా, దేవా నీవు ఒక మనిషి ఆశను నాశనం చేస్తావు.

మనిషి పోయినట్టే.

శాశ్వతంగా వానిని పంపించివేస్తావు.

అతని కుమారుడు చెడు చేస్తే అతడు ఎన్నటికీ దానిని చూడడు.

అతడు తన కోసమే ఎక్కువగా దుఃఖిస్తాడు.”