88
88-күй •••• Худаниң Давут үчүн бекиткән мәңгүлүк әһдиси — немишкә мәғлубийәт һәм мунқәризлик болиду? 
 1-2 Әзраһлиқ Етан язған «Масқил»: — 
Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс муһәббитини әбәдий күйләймән, 
Ағзимда дәвирдин-дәвиргичә һәқиқәт-садақитиңни аян қилимән.
□  3 Чүнки мән: Өзгәрмәс муһәббәт мәңгүгә тиклинип маңиду, 
Сән һәқиқәт-садақитиңни әршиәлада мустәһкәмләватисән — дәп билдим; 
 4 Сән дедиңки: — 
«Мән талливалғиним билән әһдә түзгәнмән; 
Қулум Давутқа қәсәм қилдим: — 
 5 Сениң әвладиңни мәңгү давам қилдуримән, 
Тәхтиңни әвлаттин-әвлатқа қуруп чиқимән». 
Селаһ. 
 6 Һәм асманларму Сениң мөҗизилириңни тәбрикләйду, и Пәрвәрдигар, 
Муқәддәсләрниң җамаитидә улар һәқиқәт-садақитиңни мәдһийиләйду;
□  ■  7 Чүнки асманларда Пәрвәрдигарниң тәңдиши барму? 
Қудрәт Егисиниң оғуллири арисида Пәрвәрдигарға охшайдиған ким бар? 
 8 Тәңриниң һәйвиси муқәддәсләрниң мәҗлисидикиләрни қаттиқ титритиду, 
Униң әтрапидикиләрниң һәммиси үчүн У қорқунучлуқтур. 
 9 И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, 
Қудрәтлик Яһ, 
Саңа охшайдиған ким бар? 
Әтрапиңда һәқиқәт-садақитиң туруқлуқтур. 
 10 Деңизниң мәғрурлуғи үстидин һөкүм сүрисән, 
Долқунлири өркәшлигәндә, сән уларни тиничландурисән; 
 11 Раһабни өлгидәк янҗидиңсән, 
Күчлүк билигиң билән дүшмәнлириңни тирипирән қилип тарқитивәттиң.
□  12 Асманлар сениңки, йәрму Сениңкидур, 
Җаһан һәм униңға толған һәммини бәрпа қилдиң.
■  13 Шимал вә җәнупни, уларни яратқансән, 
Табор вә Һәрмон чоққилири намиңни яңритип күйләр. 
 14 Қудрәтлик биләк сениңкидур; 
Күчлүктур Сениң қолуң, оң қолуң һәм көтириклүктур. 
 15 Тәхтиңниң ули һәққанийлиқ һәм адаләттур, 
Муһәббәт һәм һәқиқәт-садақәт дайим дидариң алдида маңиду.
■  16 Тәнтәнә садасини билгән хәлиқ бәхитликтур; 
Улар Сениң җамалиңниң нурида маңиду, и Пәрвәрдигар!
□  17 Улар намиңда күн бойи шат болар, 
Һәққанийлиғиңда улар көтирилди. 
 18 Чүнки уларниң күчиниң шан-шәриви өзүңдурсән, 
Сениң илтипатиң билән мүңгүзимиз көтирилиду.
□  19 Чүнки Пәрвәрдигар бизниң қалқинимиз, 
Исраилдики Муқәддәс Болғучи Шаһимиздур.
□    
 20 Сән бурун Өз мөмин бәндәңгә ғайипанә аламәттә көрүнүп сөз қилип шуни дегән едиңсән: — 
«Мән бир әзимәт үстигә ярдимимни қондурдум, 
Әл арисидин мән талливалған бирисини көтәрдим;
□  21 Қулум Давутни таптим, 
Муқәддәс мейим билән Мән уни мәсиһ қилип тиклидим.
■  22 Қолум униңға яр болушқа бекитилгән, 
Билигим уни күчләндүриду. 
 23 Дүшмән униңдин һеч алван-селиқ алмайду, 
Пәскәш адәм уни қистимайду;
■  24 Бәлки Мән рәқиплирини униң алдида янҗиймән, 
Уни өч көргәнләрни йәр билән йәксан қилимән; 
 25 Өз һәқиқәт-садақитим һәм меһир-муһәббитим униңға яр болар, 
Һәм Мениң намим билән униң мүңгүзи көтирилиду. 
 26 Мән униң қолини деңиз үстидә, 
Оң қолини дәриялар үстидә қойимән. 
 27 У Мени чақирип дәйдуки: — 
«Сән мениң Атам, мениң Тәңрим, 
Ниҗатлиғим болған қорам тешимдурсән!».
■  28 Мән йәнә уни Мениң тунҗа оғлум дәп, 
Дуния падишалиридин әң жуқуриси қилимән.
■  29 Мениң муһәббитимни униң үчүн әбәдий қалдуримән, 
Мениң әһдәм униң билән мәһкәм туриду; 
 30 Мән униң нәслини әбәдийләштүримән, 
Униң тәхтини асманниң күнлиридәк давам қилдуримән. 
 31 Мабада оғуллири Тәврат-қанунумдин чиқип, 
Һөкүмлирим бойичә жүрмисә,
■  32 Бәлгүлимилиримни бузса, 
Әмирлиримгә итаәт қилмиса, 
 33 — У вақитта итаәтсизлигини таяқ билән, 
Гунайини яра-җараһәт билән җазалаймән. 
 34 Лекин муһәббитимни униңдин үзүп қоймаймән, 
Һәқиқәт-садақитимгә хиянәт қилмаймән; 
 35 Мән түзгән әһдәмни әсла бузмаймән, 
Ләвлиримдин чиққанлирини һеч өзгәртмәймән. 
 36 Мән бир қетим пак-муқәддәслигимгә қәсәм ичтим — 
Давутқа қәти ялған сөзлимәймән: —
■  37 «Униң әвлади әбәдий давамлишар; 
Униң тәхти көз алдимдики қуяш кәби турар;
■  38 У ай кәби мәңгүлүк мустәһкәмлинәр, 
Асмандики турғун гувачидәк мәзмут турар». 
   
 39 Бирақ Сән буларни чәткә қеқип, тенип кәттиң; 
Сән мәсиһ қилған падишаға қаттиқ ғәзәпләндиң.
■  40 Қулуң билән түзгән әһдидин ваз кәчтиң, 
Униң таҗини йәргә ташлап дағ тәккүздуң. 
 41 Униң барлиқ там-пасиллирини жиқитип, 
Қәлъәлирини харабиликкә айландурдуң.
■  42 Йолдин өтүватқанларниң һәммиси уни булимақта, 
У барлиқ хошнилири алдида рәсва болди.
■  43 Уни әзгәнләрниң оң қолини жуқури көтәрдиң, 
Пүткүл дүшмәнлирини хошал қилдиң. 
 44 Бәрһәқ, Сән униң қиличиниң бисини қайривәттиң, 
Җәңдә уни тик турғузмидиң. 
 45 Униң җулалиқини йоқитип, 
Униң тәхтини йәргә өрүвәттиңсән.
■  46 Яшлиқ күнлирини Сән қисқарттиң, 
Уни хиҗаләткә чөмдүрдүң. 
Селаһ. 
 47 Қачанғичә, и Пәрвәрдигар? 
Өзүңни әбәдий йошуриверәмсән? 
Қәһриң от кәби мәңгү янарму? 
 48 Маңа нисбәтән, өмүрниң қис екәнлигини әстә тутқин! 
Немишқиму барлиқ инсан балилирини беһудиликкә яратқансән? 
 49 Қени, қайси адәм яшап өлүмни көрмәйдикән? 
У җенини тәһтисараниң чаңгилидин қутқузаламдикән? 
 50 Сән һәқиқәт-садақитиңдә Давутқа қәсәм ичкән, 
Авалқи меһир-муһәббәтләр қәйәрдә қалди, я Рәббим?
■  51 Қуллириң учраватқан мәсқириләрни яд әткәйсән, и Рәб — 
Мән ичимдә пүткүл күчлүк әлләрниң мазақлирини көтирип жүримән — 
 52 Дүшмәнлириңниң Өзүң мәсиһ қилғанниң қәдәмлирини қанчилик мәсқирилигинини, 
И Пәрвәрдигар, яд әткәйсән! 
 53 Пәрвәрдигарға мәңгүгә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! 
Амин! Амин!