1  Кіраўніку хору. Сыноў Караха. На аламот. Сьпеў.

2  Бог для нас — прыстанішча і моц, у бядзе ўспамога, якая заўсёды прыходзіць.

3  Дык ня будзем баяцца, хоць бы захісталася зямля і горы рушылі ў сэрца мора,

4  хоць бы раўлі і ўздымаліся воды ягоныя, хоць бы трэсьліся горы ад шалу яго. (Сэлях)

5  [Вось] рака, струмяні ейныя радуюць горад Божы, сьвятую сялібу Найвышэйшага.

6  Бог пасярод яго, дык не захістаецца; Бог дапаможа яму, як настане раніца.

7  Зараўлі народы, захісталіся валадарствы; Ён выдаў голас Свой, і зямля растапілася.

8  ГОСПАД Магуцьцяў з намі, умацаваны замак наш – Бог Якуба. (Сэлях)

9  Хадзеце, пабачце дзеі ГОСПАДА, якое спусташэньне Ён зрабіў на зямлі,

10  Ён войны спыняе аж да краю зямлі, крышыць лукі і дзіды рассякае, калясьніцы паліць у агні.

11  “Спыніцеся, пазнайце, што Я — Бог! Я буду ўзьвялічаны між народамі, буду ўзьвялічаны на зямлі!”

12  ГОСПАД Магуцьцяў з намі, умацаваны замак наш — Бог Якуба! (Сэлях)