๑๕
คำพยากรณ์เกี่ยวกับโมอับ
๑ คำพยากรณ์เกี่ยวกับโมอับ
เพราะเมืองอาร์แห่งโมอับถูกทำลายจนไม่เหลือแม้แต่ซากในคืนเดียว
โมอับจึงพินาศ
เพราะเมืองคีร์แห่งโมอับถูกทำลายจนไม่เหลือแม้แต่ซากในคืนเดียว
โมอับจึงพินาศ
๒ ผู้คนจะขึ้นไปยังตำหนักและเมืองดีโบน
ไปยังสถานบูชาบนภูเขาสูงเพื่อร้องอ้อนวอน
โมอับร้องรำพันถึงเมืองเนโบและเมืองเมเดบา
ทุกคนโกนผม
และหนวดเครา
๓ พวกเขานุ่งห่มผ้ากระสอบ
ทุกคนร้องรำพันและน้ำตาไหลพราก
ที่ดาดฟ้าและที่ลานชุมนุม
๔ เมืองเฮชโบนและเมืองเอเลอาเลห์ร่ำร้อง
เสียงของพวกเขาเป็นที่ได้ยินไปถึงยาฮาส
ฉะนั้นพวกผู้ชายที่ถืออาวุธของโมอับร้องส่งเสียงดัง
จิตใจของเขาหวาดหวั่น
๕ “ใจของเราร่ำร้องเพื่อโมอับ
ผู้ลี้ภัยของเมืองหลบหนีไปยังเมืองโศอาร์
และเมืองเอกลัทเชลีชิยาห์
เพราะพวกเขาร้องรำพัน
ขณะที่ขึ้นตามทางไปยังเมืองลูฮีท
ตามถนนที่ไปยังเมืองโฮโรนาอิม
พวกเขาส่งเสียงร้องคร่ำครวญอย่างสิ้นหวัง
๖ ธารน้ำที่นิมริมแห้งเหือด
หญ้าเหี่ยวเฉา
พืชพรรณไม้ไม่งอก
ไม่มีความเขียวชอุ่มเหลืออยู่เลย
๗ ฉะนั้น ความอุดมสมบูรณ์ที่พวกเขาได้รับและสะสมมา
พวกเขาก็ขนข้ามธารน้ำแห่งต้นหลิว
๘ เพราะเสียงร้องได้กระจายออกไปทั่วแผ่นดินโมอับ
เสียงร้องไห้ฟูมฟายไปถึงเมืองเอกลาอิม
เสียงร้องไห้คร่ำครวญไปถึงเมืองเบเออร์เอลิม
๙ เพราะธารน้ำของเมืองดีโบนเต็มด้วยเลือด
เพราะเราจะเพิ่มความวิบัติให้แก่ดีโบน
คือให้สิงโตแก่พวกโมอับที่หลบหนีไป
และแก่พวกที่ยังเหลืออยู่ในแผ่นดิน”