۱  بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم! ۲  به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم! ۳  زیرا که یهوه، خدای بزرگ است، ۴  و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او. ۵  دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.

۶  بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم! ۷  زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید! ۸  دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا. ۹  چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند. ۱۰  چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند. ۱۱  پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»