1 ঈশ্বৰ তেওঁৰ স্বর্গীয় সভাৰ মাজত থিয় হৈছে;

দেৱতাবোৰৰ সেই সভাত তেৱেঁই বিচাৰ কৰে।

2 “কিমান কাললৈকে তোমালোকে অন্যায় বিচাৰ কৰিবা আৰু দুষ্টবোৰৰ পক্ষত থাকিবা? (চেলা)

3 তোমালোকে দৰিদ্ৰ আৰু অনাথসকলৰ প্রতি ন্যায় বিচাৰ কৰা;

দুখী আৰু দীনহীনৰ ন্যায্য অধিকাৰ ৰক্ষা কৰা।

4 দুখীয়া আৰু কঙালক বচোৱা;

দুষ্টবোৰৰ হাতৰ পৰা তেওঁলোকক মুক্ত কৰা।”

5 তেওঁলোকৰ জ্ঞান আৰু বিচাৰ-বুদ্ধি বুলি একো নাই;

চাৰিওফালে অন্ধকাৰতে তেওঁলোক ফুৰে;

পৃথিবীৰ আটাই ভিত্তিমূলবোৰ কঁপি উঠিছে।

6 মই ক’লো, “তোমালোকেই দেৱতাবোৰ;

তোমালোক সকলোৱেই সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ সন্তান।

7 কিন্তু তথাপিও তোমালোক মনুষ্যৰ দৰে মৰিবা;

অধিপতিসকলৰ এজনৰ দৰেই তোমালোকৰ পতন হ’ব।”

8 হে ঈশ্বৰ, তুমি উঠা, পৃথিবীৰ বিচাৰ কৰা;

কিয়নো সমুদায় জাতি তোমাৰ অধিকাৰত আছে।