1 யெகோவாவே, நீர் என்னை ஆராய்ந்திருக்கிறீர்,

2 நான் உட்காரும்போதும் நான் எழும்பும்போதும் நீர் அறிகிறீர்;

3 நான் வெளியே போவதையும் நான் படுப்பதையும் நீர் கவனித்துக்கொள்கிறீர்;

4 என் நாவில் ஒரு வார்த்தை பிறக்குமுன்பே,

5 நீர் முன்னும் பின்னுமாய் என்னைச் சூழ்ந்து,

6 இந்த அறிவு எனக்கு மிகுந்த ஆச்சரியமும்,

7 உமது ஆவியானவரைவிட்டு என்னால் எங்கே போகமுடியும்?

8 நான் வானங்கள்வரை மேலே போனாலும், நீர் அங்கே இருக்கிறீர்;

9 அதிகாலையின் சிறகுகளை எடுத்து நான் பறந்து சென்றாலும்,

10 அங்கேயும் உமது கரம் எனக்கு வழிகாட்டும்;

11 “நிச்சயமாகவே இருள் என்னை மறைத்துக்கொள்ளும்,

12 இருளும் உமக்கு இருட்டாய் இருக்காது;

13 என் உள்ளுறுப்புகளை நீரே உருவாக்கினீர்;

14 நான் மிக ஆச்சரியமாகவும் அதிசயிக்கத்தக்க வகையிலும் படைக்கப்பட்டிருக்கிறபடியால்,

உமது செயல்கள் ஆச்சரியமானவை,

15 நான் இரகசியமான இடத்தில் படைக்கப்பட்டபொழுது,

16 உருவம் பெற்றிராத என் உடலை உம்முடைய கண்கள் கண்டன;

17 இறைவனே, என்னைப்பற்றிய உம்முடைய எண்ணங்கள் எவ்வளவு அருமையானவை!

18 நான் அவைகளை எண்ணப்போனால்,

19 இறைவனே, கொடியவர்களை நீர் கொன்றுபோட்டால் நலமாயிருக்கும்!

20 அவர்கள் உம்மைக் குறித்துத் தீயநோக்கத்துடன் பேசுகிறார்கள்;

21 யெகோவாவே, உம்மை வெறுக்கிறவர்களை நான் வெறுக்காதிருக்கிறேனோ?

22 ஆம், நான் அவர்களை முற்றிலும் வெறுக்கிறேன்.

23 இறைவனே, என்னை ஆராய்ந்து என் இருதயத்தை அறிந்துகொள்ளும்;

24 உம்மை வருந்தும்படிச் செய்யும் வழி ஏதாவது என்னில் உண்டோ என்று பார்த்து,