خدا داور همه است 
 مزمور ۷۵
برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «نابود نکن». مزمور آساف. سرود. 
 1 تو را سپاس میگویم ای خدا، تو را سپاس میگویم! تو به ما نزدیک هستی و ما کارهای شگفتانگیز تو را اعلام میکنیم. 
 2 خداوند میفرماید: «وقتی زمان معین برسد، مردم را از روی عدل و انصاف داوری خواهم کرد.  3 وقتی زمین بلرزد و ساکنانش هراسان شوند، مَنَم که ارکان آن را محکم نگاه میدارم. 
 4 «به متکبران و شروران میگویم که مغرور نباشند  5 و از بلندپروازی و لاف زدن دست بردارند.» 
 6 زیرا سرافرازی انسان نه از غرب میآید نه از شرق و نه از هیچ جای دیگر،  7 بلکه خداست که داوری میکند؛ اوست که یکی را سرافراز و دیگری را سرافکنده مینماید.  8 خداوند جامی در دست دارد که از شراب تند و قوی غضب او پر است. او آن را به تمام شریران خواهد نوشانید و آنها آن را تا قطرۀ آخر سر خواهند کشید. 
 9 اما من از تعریف و تمجید خدای یعقوب باز نخواهم ایستاد، بلکه پیوسته در وصف او سرود خواهم خواند!  10 او قدرت شریران را در هم خواهد شکست و عادلان را تقویت خواهد نمود.