117
117-күй •••• «Пәрвәрдигарниң намида кәлгүчигә мубарәк болсун!» 
 1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, чүнки У меһривандур; 
Униң меһир-муһәббити мәңгүдур! 
 2 Исраил: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун! 
 3 Һарун җәмәти: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун! 
 4 Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар: «Униң меһир-муһәббити мәңгүдур» — десун! 
 5 Қистақта қелип Яһға нида қилдим; 
Яһ җавап берип, мени кәңри-азатиликтә турғузди. 
 6 Пәрвәрдигар мән тәрәптидур, мән қорқмаймән; 
Инсан мени немә қилалисун?
■  7 Пәрвәрдигар маңа ярдәм қилғучилар арисида болуп, мениң тәрипимдидур; 
Өчмәнлиримниң мәғлубийитини көримән. 
 8 Пәрвәрдигарни башпанаһим қилиш, 
Инсанға тайиништин әвзәлдур;
■  9 Пәрвәрдигарни башпанаһим қилиш, 
Әмирләргә тайиништин әвзәлдур. 
 10 Барлиқ әлләр мени қоршивалди; 
Бирақ Пәрвәрдигарниң нами билән уларни һалак қилимән;
□  ■  11 Улар мени қоршивалди; бәрһәқ, қоршивалди; 
Бирақ Пәрвәрдигарниң нами билән мән уларни һалак қилимән; 
 12 Улар һәриләрдәк мени қоршивалди; 
Улар йеқилған янтақ отидәк тезла өчүрүлиду; 
Чүнки Пәрвәрдигарниң нами билән мән уларни һалак қилимән. 
 13 Сән дүшмән мени зәрб билән иттәрдиң, 
Жиқилғили тас қалдим; 
Бирақ Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болди. 
 14 Күчүм вә нахшам болса Яһдур; 
У мениң ниҗатлиғим болди! 
 15 Һәққанийларниң чедирлирида шатлиқ вә ниҗатлиқниң тәнтәнилири яңритилмақта; 
Пәрвәрдигарниң оң қоли зәпәр қучмақта! 
 16 Пәрвәрдигарниң оң қоли егиз көтирилгән! 
Пәрвәрдигарниң оң қоли зәпәр қучмақта!
■  17 Мән өлмәймән, бәлки яшаймән, 
Яһниң қилғанлирини җакалаймән. 
 18 Пәрвәрдигар маңа қаттиқ тәрбийә бәргән болсиму, 
Бирақ У мени өлүмгә тапшурмиди. 
 19 Һәққанийәт дәрвазилирини маңа ечип бериңлар; 
Мән киримән, Яһни мәдһийиләймән.
■  20 Бу Пәрвәрдигарниң дәрвазисидур; 
Һәққанийлар буниңдин кириду! 
 21 Мән саңа тәшәккүр ейтимән; 
Чүнки Сән маңа җавап қайтурдуң, 
Һәм мениң ниҗатлиғим болдуң. 
 22 Тамчилар ташливәткән таш болса, 
Буҗәк теши болуп тикләнди.
□  ■  23 Бу иш Пәрвәрдигардиндур, 
Бу көзимиз алдида карамәт болди.
■  24 Бу Пәрвәрдигар яратқан күндур; 
Биз униңда шатлинип хурсән болимиз. 
 25 Қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар, Сәндин өтүнимән; 
Сәндин өтүнимән, бизни яшнатқайсән!
□  ■  26 Пәрвәрдигарниң намида Кәлгүчигә мубарәк болсун! 
Биз Пәрвәрдигарниң өйидә туруп саңа «Мубарәк!» дәп товлидуқ. 
 27 Пәрвәрдигар Тәңридур; 
У үстимизгә нур бәргән; 
Һейтлиқ қурбанлиқни танилар билән бағлаңлар, 
— Қурбангаһниң мүңгүзлиригә илип бағлаңлар.
□  28 Сән мениң Илаһимдурсән, 
Мән Саңа тәшәккүр ейтимән; 
Мениң Худайим, мән Сени улуқлаймән. 
 29 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар; 
Чүнки У меһривандур; 
Униң меһир-муһәббити мәңгүдур!