1 Xudaning adimi bolghan Musaning duasi: —

Ya Rebbim,

Sen barliq dewrde bizge makan bolup kéliwatisen;

2 Taghlar wujudqa kelmestin burun,

Sen yer we alemni shekillendürmestin burun,

Ezeldin ebedgiche Tengridursen.

3 Sen insanni tupraqqa aylandurup: —

«Hey, insan baliliri, qaytinglar!» — deysen.

4 Mana, Séning neziringde ming yil —

Ötüp ketken tünügünki bir kün,

Tündiki bir jésektur, xalas.

5 Sen ademlerni su tashqinidek élip kétisen,

Ular ötüp ketken bir uyqudek,

Tang seherde ünüp chiqqan ot-chöpke oxshaydu —

6 Etigende ular kökirip ünidu,

Kéchisi bolsa késilip, soliship kéter.

7 Chünki biz gheziping bilen yoqaymiz,

Qehring bilen dekke-dükkide qalimiz.

8 Sen qebihliklirimizni köz aldinggha,

Yoshurun qilmishlirimizni jamalingning nuri aldigha qoydung.

9 Barliq künlirimiz dergheziping astida ötüp kétidu,

Yillirimizni bir uh tartish bilenla tügitimiz.

10 Ömrimizning yilliri yetmish yil,

Maghdurimiz bar bolsa seksen yil;

Biraq ularning pexri japa we bihudiliktur;

Hayat tézlik bilen üzer,

Mana, biz uchup kettuq.

11 Sanga bolghan hörmet-eyminishning az-köplükige qarap hésablinidighan,

Achchiqingning shidditini kim bilsun?

12 Shunga könglimizni danaliqqa qoyushimiz üchün,

Künlirimizni sanashni bizge ögetkeysen!

13 Yénimizgha qaytqaysen, i Perwerdigar, Séni qachan’ghiche...?!

Qulliringgha rehim qilghaysen!

14 Bizni etigende özgermes muhebbiting bilen qandurghaysen;

Undaqta barliq künlirimizde küylerni yangritip shadlinimiz.

15 Sen bizni japagha chömgen künlerge asasen,

Külpetni körgen yillirimizgha asasen yene xursen qilghin!

16 Ulugh ishliring qulliringgha körün’gey,

Shanu-shewkiting ularning oghullirighimu ashkara bolghay!

17 Perwerdigar Xudayimizning shérin merhemiti üstimizde bolghay,

Qolimizning ishlirini üstimizge beriketlik qilghaysen,

Berheq, qolimizning ishlirini beriketlik qilghaysen!