1 Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.

2 Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów?

3 Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co prowadzi do zguby królów.

4 Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem;

5 By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych.

6 Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu.

7 Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.

8 Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.

9 Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.

10 Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły.

11 Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie.

12 Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.

13 Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.

14 Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.

15 Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.

16 Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.

17 Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.

18 Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.

19 Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.

20 Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.

21 Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.

22 Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.

23 Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.

24 Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.

25 Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.

26 Otwiera swe usta mądrze i na jej języku jest prawo miłosierdzia.

27 Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.

28 Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:

29 Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.

30 Wdzięk jest zwodniczy i piękność próżna, lecz kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały.

31 Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.