అవును, సర్వశక్తిమంతుడైన దేవుడు నా జీవితాన్ని బాధించాడు.

3 కానీ నాలో జీవం ఉన్నంతవరకు దేవుని జీవవాయువు నా నాసికా రంధ్రాలలో ఉన్నంతవరకు,

మరియు నా నాలుక ఎన్నడూ ఒక్క అబద్దం చెప్పదు.

నేను నిర్దోషిని అని నేను చచ్చే రోజువరకు చెబుతూనే ఉంటాను.

సరియైన వాటిని చేయటం నేను ఎన్నటికీ మాని వేయను. నేను బతికి ఉన్నంత కాలం నా మనస్సాక్షి నన్ను బాధించదు.

నా శత్రువులు దుర్మారులు శిక్షించబడినట్టు శిక్షించబడుదురు గాక.

అతని జీవాన్ని దేవుడు తీసివేసినప్పుడు అతనికి ఆశ లేదు.

దేవునికి మొరపెడితే దేవుడు వినడు.

ఆ వ్యక్తి సదా దేవుని ప్రార్థించి ఉండాల్సింది.

సర్వశక్తిమంతుడైన దేవుని పథకాలను నేను దాచి పెట్టను.

కనుక మీరు అలాంటి పనికిమాలిన మాటలు ఎందుకు చెబుతారు?

సర్వశక్తిమంతుడైన దేవుని నుండి కృర మానవులకు లభించేది ఇదే.

దుర్మార్గుని పిల్లలు తినేందుకు సరిపడినంత ఆహారం ఎన్నడూ ఉండదు.

అతని కుమారుల విధవలు వారి కోసం విచారించరు.

ఒకవేళ మట్టి పోగుల్లా అతనికి చాలా బట్టలు ఉండవచ్చును.

దుర్మార్గుని వెండిని నిర్దోషులు పంచుకొంటారు.

అది సాలె గూడులా ఉంటుంది లేక కావలివాని గుడారంలా ఉంటుంది.

కానీ ఆ తర్వాత అతను కళ్లు తెరిచినప్పుడు అతని సంపదంతా పోయినట్లు అతనికి తెలుస్తంది.

రాత్రి వేళ ఒక తుఫాను అతణ్ణి కొట్టు కొని పోతుంది.

తుఫాను అతణ్ణి అతని యింటినుండి తుడుచుకుని పోతుంది.

కానీ తుఫాను అతణ్ణి నిర్దాక్షిణ్యంగా కొడుతుంది.

దుర్మార్గుడు తన యింటినుండి పారిపోతూంటే, వానికి విరోధంగా వాళ్లు ఈల వేస్తారు.”