ทิโมธี_ร่วม_ทำ_งาน_กับ_เปาโล_และ_สิลาส
๑๖
๑ เปาโล_ไป_เมือง_เดอร์บี_และ_เมือง_ลิสตรา_ด้วย ที่_นั่น_มี_ศิษย์_คน_หนึ่ง_ของ_พระ_เยซู ชื่อ_ทิโมธี เป็น_ลูกชาย_ของ_หญิง_ชาว_ยิว_ที่_เชื่อ_ถือ_ใน_พระ_เยซู แต่_พ่อ_ของ_เขา_เป็น_ชาว_กรีก ๒ ทิโมธี_เป็น_ที่_ยกย่อง_ของ_พี่_น้อง_ใน_เมือง_ลิสตรา_และ_เมือง_อีโคนียูม ๓ เปาโล_อยาก_ได้_ทิโมธี_เดิน_ทาง_ไป_ด้วย จึง_ได้_พา_ทิโมธี_ไป_ทำ_พิธี_ขลิบ^ เพราะ_เห็นแก่_คน_ยิว_ที่_อยู่_ที่_นั่น เพราะ_พวก_เขา_ทุก_คน_รู้_ว่า_พ่อ_ของ_ทิโมธี_เป็น_คน_กรีก ๔ เมื่อ_พวก_เขา_ผ่าน_ไป_ตาม_เมือง_ต่างๆ_ก็_ได้_บอก_ให้_พวก_ที่_นับถือ_พระ_เยซู รู้_ถึง_กฎ_ต่างๆ_ที่_พวก_ศิษย์_เอก_ของ_พระ_เยซู_และ_พวก_ผู้นำ_อาวุโส_ใน_เมือง_เยรูซาเล็ม_ได้_ตกลง_กัน_ไว้ ๕ จึง_ทำ_ให้_หมู่_ประชุม_ของ_พระเจ้า_ทั้งหลาย_มี_ความ_เชื่อ_มาก_ยิ่ง_ขึ้น และ_มี_คน_มา_เชื่อ_พระ_เยซู_เพิ่ม_ขึ้น_ทุกๆ_วัน
พระเจ้า_เรียก_เปาโล_ไปมาซิโดเนีย
๖ เปาโล_และ_คน_อื่นๆ_ที่_ไป_ด้วย เดิน_ทาง_ผ่าน_แคว้น_ฟรีเจีย_และ_กาลาเทีย พระ_วิญญาณ_บริสุทธิ์^ ห้าม_พวก_เขา_ไม่_ให้_เข้า_ไป_ประกาศ_พระคำ_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต_ใน_แคว้น_เอเชีย^ ๗ เมื่อ_พวก_เขา_มา_ถึง_ชาย_แดน_ของ_แคว้น_มิเซีย_แล้ว พวก_เขา_พยายาม_จะ_เข้า_ไป_ใน_แคว้น_บิธีเนีย แต่_พระ_วิญญาณ_ของ_พระ_เยซู_ก็_ห้าม_ไว้_อีก ๘ ดัง_นั้น_พวก_เขา_จึง_เดิน_ทาง_ผ่าน_แคว้น_มิเซีย ไป_ที่_เมือง_โตรอัส ๙ ใน_ตอน_กลาง_คืน_เปาโล_เห็น_นิมิต^ ว่า มี_ชาย_คน_หนึ่ง_จาก_มาซิโดเนีย_ได้_มา_ยืน_อ้อน_วอน_เปาโล_ว่า “มา_ช่วย_พวก_เรา_ที่_แคว้น_มาซิโดเนีย ด้วย_เถิด” ๑๐ หลัง_จาก_ที่_เปาโล_เห็น_นิมิต_แล้ว พวก_เรา* ก็_ตัดสิน_ใจ_ไป_ที่_แคว้น_มาซิโดเนีย_ทัน_ที โดย_สรุป_ว่า พระเจ้า_เรียก_พวก_เรา_ให้_ไป_ประกาศ_ข่าว_ดี_กับ_ชาว_มาซิโดเนีย
ลิเดีย_มา_เป็น_ลูกศิษย์_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต
๑๑ จาก_เมือง_โตรอัส พวก_เรา_นั่ง_เรือ_ตรง_ไป_ที่_เกาะ_สาโมธรัส พอ_วัน_ถัด_มา พวก_เรา_ก็_นั่ง_เรือ_ต่อ_ไป_ที่_เมือง_เนอาโปลิส ๑๒ จาก_ที่_นั่น พวก_เรา_เดิน_ทาง_ไป_ที่_เมือง_ฟีลิปปี ซึ่ง_เป็น_เมือง_สำคัญ_อัน_ดับ_หนึ่ง_ใน_แถบ_นั้น_ของ_แคว้น_มาซิโดเนีย และ_เป็น_เมือง_ขึ้น_ของ_โรม พวก_เรา_ใช้_เวลา_อยู่_ใน_เมือง_นี้_หลาย_วัน
๑๓ เมื่อ_ถึง_วัน_หยุด_ทาง_ศาสนา^ พวก_เรา_ออก_นอก_ประตู_เมือง_ไป_ที่_แม่น้ำ เรา_คิด_ว่า_ที่_นั่น_คง_มี_ที่_สำหรับ_อธิษฐาน พวก_เรา_นั่ง_ลง_พูด_คุย_กับ_พวก_ผู้หญิง_ที่_มา_ชุมนุม_กัน_อยู่_ที่_นั่น ๑๔ มี_ผู้หญิง_คน_หนึ่ง_ที่_นั่น ชื่อ_ลิเดีย เป็น_คน_ขาย_ผ้า_สีม่วง_มา_จาก_เมือง_ธิยาทิรา เธอ_เป็น_คน_ที่_นับถือ_พระเจ้า เมื่อ_เธอ_กำลัง_ฟัง_พวก_เรา_อยู่_นั้น องค์_เจ้า_ชีวิต_ก็_ได้_เปิด_ใจ_ของ_เธอ_ให้_ตั้งใจ_ฟัง_ใน_สิ่ง_ที่_เปาโล_กำลัง_พูด ๑๕ หลัง_จาก_ที่_เธอ_และ_คน_ใน_บ้าน_ทั้ง_หมด_เข้า_พิธี_จุ่ม_น้ำ^ แล้ว เธอ_ขอ_ร้อง_พวก_เรา_ว่า “ถ้า_พวก_ท่าน_ถือ_ว่า ดิฉัน_มี_ความ_เชื่อ_ใน_องค์_เจ้า_ชีวิต_จริง ก็_ขอ_ให้_มา_พัก_ที่_บ้าน_ของ_ดิฉัน_ด้วย_เถิด” แล้ว_เธอ_คะยั้น_คะยอ_ให้_พวก_เรา_ไป
เปาโล_และ_สิลาส_อยู่_ใน_คุก
๑๖ วัน_หนึ่ง_เมื่อ_พวก_เรา_กำลัง_จะ_ไป_สถานที่_อธิษฐาน ทาส_สาว_คน_หนึ่ง_พบ_กับ_พวก_เรา เธอ_มี_วิญญาณ_ที่_ทำนาย_อนาคต_ได้_สิง_อยู่ ทำ_ให้_เธอ_สามารถ_ทำนาย_อนาคต_ได้ เธอ_หา_เงิน_ให้_กับ_เจ้า_นาย_ของ_เธอ_เป็น_จำนวน_มาก_ด้วย_การ_ทำนาย_โชค_ชะตา ๑๗ เธอ_เดิน_ตาม_เปาโล_กับ_พวก_เรา และ_ร้อง_ตะโกน_ว่า “คน_พวก_นี้_เป็น_ทาส_ของ_พระเจ้า_สูงสุด พวก_เขา_มา_ประกาศ_หนทาง_ที่_จะ_หลุดพ้น_จาก_บาป_ให้_กับ_พวก_คุณ_รู้” ๑๘ เธอ_ทำ_อย่าง_นี้_อยู่_หลาย_วัน จน_เปาโล_ทน_ไม่_ไหว จึง_หัน_ไป_พูด_กับ_วิญญาณ_ที่_สิง_เธอ_อยู่_ว่า “ใน_นาม_ของ_พระ_เยซูคริสต์ เรา_ขอ_สั่ง_ให้_เจ้า_ออก_มา_จาก_ร่าง_ของ_เธอ_เดี๋ยว_นี้” แล้ว_วิญญาณ_ตน_นั้น_ก็_ออก_จาก_ร่าง_ของ_เธอ_ทัน_ที
๑๙ เมื่อ_เจ้า_นาย_ของ_เธอ_เห็น_ว่า_โอกาส_ที่_จะ_หา_เงิน_นั้น_หลุด_ลอย_ไป_แล้ว พวก_เขา_จึง_คว้า_ตัว_เปาโล_และ_สิลาส แล้ว_ลาก_ตัว_ไปหา_เจ้าหน้าที่_ที่_ตลาด ๒๐ เมื่อ_พวก_เขา_นำ_เปาโล_และ_สิลาส_ไป_หา_คณะ_ผู้_พิพากษา_แล้ว พวก_เขา_ก็_พูด_ว่า “ไอ้_พวก_นี้_เป็น_ชาว_ยิว_ที่_เข้า_มา_ก่อ_กวน_ใน_บ้าน_เมือง_ของ_เรา ๒๑ พวก_มัน_มา_โฆษณา_ชวน_เชื่อ_ถึง_ประเพณี_ต่างๆ_ที่_ผิด_กฎ_หมาย_บ้าน_เมือง ที่_พวก_เรา_ชาว_โรมัน_ไม่_สามารถ_จะ_รับ_หรือ_ทำ_ตาม_ได้”
๒๒ แล้ว_ฝูงชน_ก็_เข้า_มา_รุม_ทำร้าย_เปาโล_กับ_สิลาส คณะ_ผู้_พิพากษา_เข้า_มา_ฉีก_เสื้อผ้า_ของ_เปาโล_และ_สิลาส_ออก แล้ว_สั่ง_ให้_เฆี่ยน_ตี ๒๓ หลัง_จาก_เฆี่ยน_ตี_ไป_หลาย_ครั้ง_แล้ว ได้_เอา_ตัว_ไป_ขัง_ไว้_ใน_คุก แล้ว_สั่ง_ให้_นาย_คุก_เฝ้า_ควบ_คุม_ไว้_อย่าง_แน่น_หนา ๒๔ เมื่อ_นาย_คุก_ได้_รับ_คำ_สั่ง_แล้ว เขา_ก็_ได้_คุม_ตัว_คน_ทั้ง_สอง_ไป_ขัง_ไว้_ที่_ห้อง_ขัง_ชั้น_ใน และ_ใส่_ขื่อ_ที่_เท้า_ของ_พวก_เขา_อย่าง_แน่น_หนา
๒๕ ประมาณ_เที่ยงคืน ใน_ขณะ_ที่_เปาโล_และ_สิลาส_กำลัง_อธิษฐาน_และ_ร้องเพลง_สรรเสริญ_พระเจ้า โดย_มี_นักโทษ_คน_อื่นๆ_กำลัง_ฟัง_อยู่_นั้น ๒๖ ได้_เกิด_แผ่นดิน_ไหว_อย่าง_รุนแรง จน_ราก_ฐาน_ของ_คุก_สั่น_สะเทือน แล้ว_ประตู_คุก_ทุก_บาน_ก็_เปิด_ออก_ทัน_ที โซ่_ที่_ล่าม_นักโทษ_ทุก_คน_หลุด ๒๗ นาย_คุก_ก็_ตื่น และ_เมื่อ_เขา_เห็น_ประตู_คุก_เปิด_ก็_คิด_ว่า_นักโทษ_หนี_ออก_ไป_หมด_แล้ว เขา_จึง_ชัก_ดาบ_ออก_มา_เพื่อ_จะ_ฆ่า_ตัว_ตาย ๒๘ แต่_เปาโล_ตะโกน_เสียง_ดัง_ว่า “อย่า_ทำร้าย_ตัวเอง_เลย พวก_เรา_ยัง_อยู่_ที่_นี่_ครบ_ทุก_คน”
๒๙ ผู้_คุม_จึง_ร้องขอ_คบไฟ แล้ว_เขา_ก็_วิ่ง_เข้า_ไป_ข้าง_ใน_ตัว_สั่น_เทิ้ม_ด้วย_ความ_กลัว เขา_หมอบ_ลง_ต่อหน้า_เปาโล_และ_สิลาส ๓๐ แล้ว_นำ_คน_ทั้ง_สอง_ออก_มา_จาก_คุก_และ_ถาม_ว่า “ท่าน_ครับ ผม_ต้อง_ทำ_อย่าง_ไร ถึง_จะ_รอด_ได้”
๓๑ พวก_เขา_ตอบ_ว่า “ให้_ไว้วางใจ_ใน_องค์_พระ_เยซู_เจ้า แล้ว_ท่าน_จะ_ได้_หลุดพ้น_จาก_บาป รวม_ทั้ง_คน_ใน_ครัว_เรือน_ของ_ท่าน_ด้วย” ๓๒ แล้ว_พวก_เขา_ประกาศ_พระคำ_ของ_พระเจ้า ให้_นาย_คุก_รวม_ทั้ง_ทุก_คน_ที่_อยู่_ใน_ครัว_เรือน_ของ_เขา_ฟัง ๓๓ ใน_คืน_นั้น_เอง นาย_คุก_พา_เปาโล_และ_สิลาส_ไป_ล้าง_แผล แล้ว_เขา_และ_ทุก_คน_ใน_ครัว_เรือน_ของ_เขา_ก็_เข้า_พิธี_จุ่ม_น้ำ_ใน_ทัน_ที ๓๔ หลัง_จาก_นั้น นาย_คุก_ก็_พา_คน_ทั้ง_สอง_ไป_ที่_บ้าน และ_หา_อาหาร_มา_ให้_กิน เขา_และ_ทุก_คน_ใน_ครัว_เรือน_ต่าง_ก็_พา_กัน_ดีใจ เพราะ_ได้_ไว้วางใจ_ใน_พระเจ้า_แล้ว
๓๕ พอ_ถึง_วันรุ่งขึ้น คณะ_ผู้_พิพากษา_ส่ง_เจ้าหน้าที่_มา_บอก_ว่า “ปล่อย_ตัว_สอง_คน_นั้น_ไป_ได้_แล้ว”
๓๖ นาย_คุก_จึง_ไป_บอก_กับ_เปาโล_ว่า “ผู้_พิพากษา_ส่ง_คน_มา_บอก_ให้_ปล่อย_ตัว_พวก_ท่าน_แล้ว ออก_มา_เถอะ_ขอ_ให้_ไป_เป็น_สุข_นะ”
๓๗ แต่_เปาโล_พูด_กับ_พวก_เจ้าหน้าที่_ว่า “พวก_เขา_เฆี่ยน_ตี_เรา_ใน_ที่_สาธารณะ ทั้งๆ_ที่_ไม่_มี_ความ_ผิด มิหนำ_ซ้ำ_เรา_ก็_เป็น_คน_สัญชาติ_โรมัน_ด้วย แล้ว_ยัง_โยน_เรา_เข้า_คุก_อีก_ด้วย และ_ตอน_นี้_จะ_มา_แอบ_ปล่อย_เรา_ไป_อย่าง_ลับๆ_ได้_อย่าง_ไร ยอม_ไม่_ได้_เด็ด_ขาด พวก_เขา_เอง_ควร_จะ_มา_พา_พวก_เรา_ออก_ไป”
๓๘ พวก_เจ้าหน้าที่ จึง_ได้_ไป_ราย_งาน_เรื่อง_นี้_ต่อ_คณะ_ผู้_พิพากษา เมื่อ_คณะ_ผู้_พิพากษา_ได้_ยิน_ว่า_เปาโล_และ_สิลาส_เป็น_คน_สัญชาติ_โรมัน พวก_เขา_ต่าง_ก็_พา_กัน_ตกใจ ๓๙ จึง_มา_ขอโทษ_คน_ทั้ง_สอง แล้ว_พา_พวก_เขา_ออก_มา_จาก_คุก และ_ขอ_ร้อง_ให้_พวก_เขา_ออก_ไป_จาก_เมือง ๔๐ เมื่อ_เปาโล_และ_สิลาส_ออก_จาก_คุก_แล้ว ก็_ตรง_ไป_ที่_บ้าน_ของ_ลิเดีย_เพื่อ_พบ_กับ_พวก_พี่_น้อง_ที่_นั่น เปาโล_และ_สิลาส_ให้_กำลัง_ใจ_พวก_เขา_แล้ว_ก็_จาก_ไป
* ๑๖:๑๐ พวก_เรา ที่_ลูกา_ผู้_เขียน_หนังสือ_เล่ม_นี้ เปลี่ยน_มา_ใช้_คำ_ว่า_พวก_เรา แสดง_ว่า_ท่าน_ได้_ร่วม_เดิน_ทาง_ไป_กับ_เปาโล สิลาส และ_ทิโมธี_ด้วย