เปาโล_อยู่_ต่อหน้า_กษัตริย์_อากริปปา
๒๖
๑ กษัตริย์_อากริปปา พูด_กับ_เปาโล_ว่า “ตอน_นี้ เจ้า_พูด_แก้_ต่าง_ให้_กับ_ตัวเอง_ได้_แล้ว” เปาโล จึง_ยก_มือ_ขึ้น และ_เริ่ม_แก้_ข้อ_กล่าว_หา_ว่า
๒ “กษัตริย์ อากริปปา ข้าพเจ้า_ถือ_ว่า_เป็น_เกียรติ_จริงๆ_ที่_ได้_มา_แก้_ต่าง_ให้_กับ_ตัวเอง_ต่อหน้า_ท่าน_ใน_วันนี้ ต่อ_ข้อ_กล่าว_หา_ทั้ง_หมด_ของ_ชาว_ยิว
๓ ท่าน_รู้จัก_ประเพณี และ_ปัญหา_ข้อ_โต้_แย้ง_ต่างๆ_ของ_ชาว_ยิว_เป็น_อย่าง_ดี ขอ_ให้_ท่าน_ช่วย_อดทน_ฟัง_ข้าพเจ้า_หน่อย
๔ ชาว_ยิว_ทุก_คน_รู้_ว่า_ข้าพเจ้า_ใช้_ชีวิต_ยัง_ไง_ตั้ง_แต่_เด็ก_มา_แล้ว ข้าพเจ้า_โต_มา_ท่าม_กลาง_ชนชาติ_ของ_ข้าพเจ้า_ใน_เมือง_เยรูซาเล็ม
๕ พวก_เขา_รู้จัก_ข้าพเจ้า_ดี และ_ถ้า_พวก_เขา_อยาก_ทำ พวก_เขา_สามารถ_ยืนยัน_กับ_ท่าน_ได้_ว่า ข้าพเจ้า_เป็น_ฟา_รี_สี^ เป็น_พวก_ที่_เคร่ง_ศาสนา_ที่สุด_ใน_หมู่_คน_ยิว
๖ และ_ที่_ข้าพเจ้า_ยืน_ถูก_สอบสวน_อยู่_ที่_นี่ ก็_เพราะ_ความ_หวัง_ที่_ข้าพเจ้า_มี_ใน_คำ_สัญญา_ที่_พระเจ้า_ให้_ไว้_กับ_บรรพบุรุษ_ของ_พวก_เรา
๗ เป็น_คำ_สัญญา_ที่_พวก_เรา_สิบ_สอง_ตระกูล_หวัง_ที่_จะ_ได้_รับ จึง_ได้_รับ_ใช้_พระเจ้า_อย่าง_ขยัน_ขัน_แข็ง_ทั้ง_วัน_ทั้ง_คืน ข้า_แต่_กษัตริย์ ก็_เพราะ_ความ_หวังอัน_นี้_แหละ ที่_ทำ_ให้_ข้าพเจ้า_ต้อง_ถูก_ชาว_ยิว_กล่าว_หา
๘ ทำ_ไม_พวก_ท่าน_ถึง_คิด_ว่า_มัน_เป็น_เรื่อง_เหลือ_เชื่อ_ที่_พระเจ้า_ทำ_ให้_คน_ตาย_ฟื้น_ขึ้น_มา
๙ ข้าพเจ้า_เคย_คิด_เหมือน_กัน_ว่า จะ_ต้อง_ทำ_ทุก_อย่าง_เท่า_ที่_จะ_ทำ_ได้ เพื่อ_ต่อ_ต้าน_เยซู_ชาว_นาซาเร็ธ
๑๐ ข้าพเจ้า_ก็_ได้_ทำ_อย่าง_นั้น_ใน_เยรูซาเล็ม และ_เพราะ_ข้าพเจ้า_ได้_รับ_อำนาจ_จาก_พวก_หัวหน้า_นักบวช ข้าพเจ้า_จึง_จับ_คน_ที่_เป็น_ของ_พระเจ้า_ไป_ขัง_คุก เมื่อ_พวก_เขา_ถูก_ฆ่า ข้าพเจ้า_ก็_เห็นดี_เห็น_ชอบ_ด้วย
๑๑ ข้าพเจ้า_เข้า_ไป_จับ_พวก_เขา_ตาม_ที่ประชุม^_ต่างๆ_ออก_มา_ลงโทษ_บ่อยๆ_และ_บังคับ_ให้_พวก_เขา_พูด_สาป_แช่ง_พระ_เยซู ข้าพเจ้า_โกรธ_แค้น_พวก_นี้_มาก ถึง_กับ_เดิน_ทาง_ไป_ข่มเหง_พวก_นี้_ถึง_ต่าง_แดน
เปาโล_เล่า_เรื่อง_ที่_ได้_เห็น_พระ_เยซู
๑๒ ครั้ง_หนึ่ง ตอน_ที่_ข้าพเจ้า_กำลัง_เดิน_ทาง_ไป_เมือง_ดามัสกัส โดย_ได้_รับ_สิทธิ_อำนาจ_จาก_พวก_หัวหน้า_นักบวช
๑๓ ตอน_นั้น_เป็น_เวลา_ประมาณ_เที่ยง ขณะ_ที่_ข้าพเจ้า_กำลัง_เดิน_ทาง_อยู่_นั้น ข้า_แต่_กษัตริย์ ข้าพเจ้า_ก็_เห็น_แสง_จาก_ท้องฟ้า สว่าง_จ้า_กว่า_แสง_อาทิตย์_เสีย_อีก แสง_นั้น_ส่อง_มา_รอบ_ตัว_ข้าพเจ้า_และ_คน_ที่_มา_ด้วย_กัน
๑๔ พวก_เรา_ทั้ง_หมด_ล้ม_ลง_กับ_พื้น และ_ข้าพเจ้า_ก็_ได้_ยิน_เสียง_พูด_กับ_ข้าพเจ้า_เอง_เป็น_ภาษา_อารเมค ว่า ‘เซาโล เซาโล เจ้า_ข่มเหง_เรา_ทำ_ไม เวลา_ที่_เจ้า_ต่อสู้_กับ_เรา ตัว_เจ้า_เอง_นั่น_แหละ_ที่_เจ็บ’
๑๕ ข้าพเจ้า_ถาม_ว่า ‘ท่าน_เป็น_ใคร’
แล้ว_พระองค์_ก็_พูด_ว่า ‘เรา_คือ_เยซู_ผู้ที่_เจ้า_ข่มเหง_นั้น
๑๖ แต่_ลุก_ขึ้น_ยืน_เถอะ เรา_มา_ให้_เจ้า_เห็น_ก็_เพื่อ_แต่ง_ตั้ง_เจ้า_ให้_เป็น_ผู้รับใช้ เพื่อ_ไป_บอก_คน_อื่น_ถึง_เรื่อง_ที่_เจ้า_ได้_เห็น_เรา และ_บอก_เรื่อง_ที่_เรา_จะ_แสดง_ให้_เจ้า_ดู
๑๗ เรา_จะ_ช่วย_เหลือ_เจ้า_ให้_รอด_พ้น_จาก_คน_ยิว_และ_คน_ที่_ไม่_ใช่_ยิว_ที่_เรา_กำลัง_จะ_ส่ง_เจ้า_ไปหา
๑๘ เพื่อ_เปิด_ตา_ของ_พวก_เขา ให้_หัน_จาก_ความ_มืด_สู่_ความ_สว่าง และ_หัน_จาก_อำนาจ_ของ_ซาตาน_มา_สู่_พระเจ้า เพื่อ_พวก_เขา_จะ_ได้_รับ_การ_อภัย_ต่อ_บาป และ_เข้า_มี_ส่วน_ใน_คน_เหล่า_นั้น_ที่_เรา_ได้_ทำ_ให้_เป็น_ของ_เรา โดย_ความ_ไว้_วาง_ใจ_ที่_พวก_เขา_มี_ต่อ_เรา’”
เปาโล_พูด_ถึง_งาน_ของ_เขา
๑๙ “ข้า_แต่ กษัตริย์_อากริปปา เมื่อ_เป็น_อย่าง_นี้ ข้าพเจ้า_จึง_เชื่อ_ฟัง_นิมิต^ ที่_มา_จาก_สวรรค์_นั้น
๒๐ ข้าพเจ้า_เริ่ม_สอน_ผู้คน_ใน_เมือง_ดามัสกัส_ก่อน จาก_นั้น_ก็_สั่งสอน_ผู้คน_ใน_เยรูซาเล็ม และ_ตลอด_ทั่ว_แคว้น_ยูเดีย และ_คน_ที่_ไม่_ใช่_ยิว_ด้วย โดย_บอก_ให้_พวก_เขา_กลับ_ตัว_กลับ_ใจ หัน_มาหา_พระเจ้า_และ_ทำการ_งาน_ต่างๆ_ที่_เหมาะ_กับ_คน_ที่_กลับ_ตัว_กลับ_ใจ_แล้ว
๒๑ นี่_เป็น_เหตุ_ที่_พวก_ยิว ได้_เข้า_มา_จับกุม_ตัว_ข้าพเจ้า_ใน_ขณะ_ที่_อยู่_ใน_วิหาร^ และ_พยายาม_จะ_ฆ่า_ข้าพเจ้า_ด้วย
๒๒ แต่_พระเจ้า_ก็_ได้_ช่วย_ข้าพเจ้า_มา_จน_ถึง_ทุก_วันนี้ จึง_ทำ_ให้_ข้าพเจ้า_สามารถ_มา_ยืน_เป็น_พยาน_ต่อ_ท่าน_ทั้งหลาย ทั้ง_ผู้น้อย_และ_ผู้ใหญ่_ใน_ที่_นี้_ได้ ข้าพเจ้า_ไม่_ได้_พูด_อะไร_เลย นอก_จาก_สิ่ง_ที่_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า^ และ_โมเสส_บอก_ไว้_แล้ว_ว่า_จะ_เกิด_ขึ้น
๒๓ นั่น_คือ_กษัตริย์_ผู้_ยิ่ง_ใหญ่^ จะ_ต้อง_ทน_ทุกข์_ทรมาน และ_พระองค์_จะ_เป็น_คน_แรก_ที่_ฟื้น_ขึ้น_จาก_ความ_ตาย และ_พระองค์_จะ_เป็น_ผู้นำ_แสงสว่าง_มา_สู่_คน_ยิว_และ_คน_ที่_ไม่_ใช่_ยิว”
เปาโล_พยายาม_ชักจูง_อากริปปา
๒๔ ขณะ_ที่_เปาโล_กำลัง_พูด_แก้_ต่าง_ใน_เรื่อง_ต่างๆ_อยู่_นั้น เฟสทัส_ก็_ตะเบ็ง_เสียง_ขึ้น_มา_ว่า “เปาโล แก_เสีย_สติ_ไป_แล้ว แก_เรียน_มาก_เกิน_ไป_จน_เป็น_บ้า_ไป_แล้ว”
๒๕ เปาโล_ตอบ_ว่า “ท่าน_เฟสทัส ผม_ไม่_ได้_เป็น_บ้า สิ่ง_ที่_ผม_พูด_มา_นี้_เป็น_ความ_จริง_และ_มี_เหตุผล
๒๖ กษัตริย์_อากริปปา_รู้_เรื่อง_พวก_นี้_ดี และ_ผม_ก็_สามารถ_พูด_ได้_อย่าง_เปิดเผย_กับ_ท่าน ผม_แน่ใจ_ว่า_ไม่_มี_เรื่อง_ไหน_เล็ดลอด_สายตา_ของ_ท่าน_ไป_ได้ เพราะ_เรื่อง_นี้_ไม่_ได้_ทำ_กัน_อย่าง_ลับๆ_ล่อๆ
๒๗ ข้า_แต่_กษัตริย์_อากริปปา ท่าน_เชื่อ_สิ่ง_ที่_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า_เขียน_หรือ_เปล่า ข้าพเจ้า_รู้_ว่า_ท่าน_เชื่อ_แน่”
๒๘ จาก_นั้น กษัตริย์_อากริปปา_ก็_พูด_แทรก_เปาโล_ว่า “เจ้า_คิด_ว่า_สามารถ_ชักจูง_ให้_เรา_เป็น_คริสเตียน_ใน_เวลา_อัน_สั้น_อย่าง_นี้_หรือ”
๒๙ เปาโล_ตอบ_ว่า “ไม่ว่า_จะ_เป็น_เวลา_สั้น_หรือ_ยาว_แค่_ไหน ข้าพเจ้า_อธิษฐาน_ต่อ_พระเจ้า_ขอ_ให้_ท่าน_และ_ทุก_คน_ที่_ฟัง_ข้าพเจ้า_ใน_วันนี้ เป็น_เหมือน_อย่าง_ข้าพเจ้า ยกเว้น_แต่_โซ่_ตรวน_นี้_เท่า_นั้น”
๓๐ จาก_นั้น_กษัตริย์_อากริปปา_ก็_ลุก_ขึ้น รวม_ทั้ง_เจ้าเมือง_เบอร์นิส และ_คน_อื่นๆ_ทั้ง_หมด_ที่_นั่ง_อยู่_กับ_พวก_เขา_ด้วย
๓๑ หลัง_จาก_ที่_พวก_เขา_ออก_ไป_จาก_ห้อง_แล้ว_ก็_คุย_กัน_ว่า “ชาย_คน_นี้_ไม่_ได้_ทำ_อะไร_ที่_สมควร_ตาย หรือ_สมควร_ถูก_ขัง_คุก_เลย”
๓๒ กษัตริย์_อากริปปา_พูด_กับ_เฟสทัส_ว่า “อันที่_จริง ถ้า_ชาย_คน_นี้_ไม่_ได้_ขอ_ให้_ซีซาร์^ เป็น_ผู้_สอบสวน ก็_ปล่อย_ตัว_ไป_ได้_แล้ว”