ยอห์น
คำนำ
ผู้_เขียน_หนังสือ_ยอห์น คือ_ตัว_ยอห์น_เอง ยอห์น_เป็น_ศิษย์_เอก_คน_หนึ่ง_ใน_สิบ_สอง_คน_ของ_พระ_เยซู เป็น_ลูก_ของ_เศเบดี และ_เป็น_น้อง_ชาย_ของ_ยากอบ หนังสือ_ยอห์น_เขียน_ให้_กับ_คริสเตียน_ใหม่ มี_ความ_แตกต่าง_จาก_หนังสือ_สาม_เล่ม_แรก_มาก จะ_เห็น_ได้_จาก_คำ_ขึ้น_ต้น_ที่_ไพเราะ_และ_ลึกซึ้ง ยอห์น_ได้_ใส่_ข้อ_มูล_จำนวน_มาก_ที่_หนังสือ_เล่ม_อื่นๆ_ไม่_มี_ลง_ใน_หนังสือ_เล่ม_นี้ หนังสือ_ยอห์น_เล่ม_นี้_ต้อง_การ_จะ_พิสูจน์_ให้_เห็น_ว่า พระ_เยซู_เป็น_พระคริสต์ พระบุตร_ของ_พระเจ้า_และ_เป็น_พระผู้ช่วย_ให้_รอด
พระคำ_ได้_มา_เกิด_เป็น_มนุษย์
๑
๑ ตอน_เริ่มต้น_ก่อน_ที่_โลก_นี้_จะ_เกิด_ขึ้น_ก็_มี_พระคำ^ อยู่_แล้ว พระคำ_นี้_อยู่_กับ_พระเจ้า และ_เป็น_พระเจ้า_ด้วย
๒ พระคำ_อยู่_กับ_พระเจ้า_ตั้ง_แต่_เริ่มต้น_ก่อน_ที่_โลก_นี้_จะ_เกิด_ขึ้น
๓ ทุก_สิ่ง_ทุก_อย่าง_ที่_เป็น_อยู่_นี้_เกิด_มา_จาก_พระคำ_ทั้ง_นั้น ไม่_มี_อะไร_เลย_ที่_ไม่_ได้_เกิด_มา_จาก_พระคำ
๔ พระ_คำ_เป็น_แหล่ง_ของ_ชีวิต_ที่_เที่ยง_แท้ ชีวิต_นั้น_ได้_นำ_ความ_สว่าง_มา_ให้_มนุษย์_ทุก_คน
๕ ความ_สว่าง_ส่อง_เข้า_มา_ใน_ความ_มืด แต่_ความ_มืด_ไม่_สามารถ_เอา_ชนะ ความ_สว่าง_นั้น_ได้
๖ พระเจ้า_ได้_ส่ง_ชาย_ชื่อ_ยอห์น มา_เป็น_ผู้_ส่งข่าว_ของ_พระองค์
๗ เขา_มา_บอก_ผู้คน_เกี่ยว_กับ_ความ_สว่าง เพื่อ_ทุก_คน_จะ_ได้_เชื่อ_ใน_เรื่อง_ที่_เขา_บอก
๘ ตัว_ยอห์น_เอง_ไม่_ใช่_ความ_สว่าง_นั้น แต่_เขา_มา_เพื่อ_เล่า_เรื่อง_ความ_สว่าง_นั้น
๙ ความ_สว่าง_เที่ยง_แท้ ที่_ให้_ความ_สว่าง_กับ_มนุษย์_ทุก_คน_กำลัง_เข้า_มา_ใน_โลก
๑๐ พระองค์_ได้_อยู่_ใน_โลก_นี้ แต่_โลก_นี้_กลับ_ไม่_รู้จัก_พระองค์ ทั้งๆที่_โลก_นี้_ถูก_สร้าง_ผ่าน_ทาง_พระองค์
๑๑ เมื่อ_พระองค์_มา_ถึง_บ้าน_เมือง_ของ_พระองค์_เอง คน_ของ_พระองค์_ก็_ยัง_ไม่_ยอมรับ_พระองค์
๑๒ แต่_ส่วน_คน_ที่_ยอมรับ_และ_ไว้วางใจ_พระองค์ พระองค์_ให้_สิทธิ์_พวก_เขา_เป็น_ลูก_ของ_พระเจ้า
๑๓ ลูก_ของ_พระเจ้า_นี้_ไม่_ใช่_ลูก_ที่_เกิด_มา_จาก_เลือด_เนื้อ_หรือ_จาก_ความ_ต้อง_การ_ของ_มนุษย์ หรือ_จาก_ความ_ตั้ง_ใจ_ของ_พ่อ แต่_เกิด_มา_จาก_พระเจ้า
๑๔ พระคำ_ได้_กลาย_มา_เป็น_มนุษย์ และ_ใช้_ชีวิต_อยู่_ท่าม_กลาง_พวก_เรา พระคำ_นั้น_เต็ม_ไป_ด้วย_ความ_เมตตา_กรุณา_และ_ความ_จริง พวก_เรา_ได้_เห็น_ความ_ยิ่ง_ใหญ่_ของ_พระองค์ ซึ่ง_เป็น_ความ_ยิ่ง_ใหญ่_ของ_พระบุตร_เพียง_องค์_เดียว_ของ_พระบิดา
๑๕ ยอห์น_ร้อง_ตะโกน_บอก_ผู้คน_เกี่ยว_กับ_พระองค์_ว่า “คน_ที่_มา_ภาย_หลัง_ผม_นั้น ยิ่ง_ใหญ่_กว่า_ผม_อีก เพราะ_เขา_เป็น_อยู่_นาน_แล้ว_ก่อน_ที่_ผม_จะ_เกิด_เสีย_อีก”
๑๖ พระองค์_เต็ม_ไป_ด้วย_ความ_เมตตา_กรุณา พวก_เรา_ทุก_คน_ก็_เลย_ได้_รับ_พระพร_จาก_พระองค์_ครั้ง_แล้ว_ครั้ง_เล่า
๑๗ พระเจ้า_ได้_ให้_กฎ_ปฏิบัติ_ที่_เป็น_ข้อ_บังคับ_ผ่าน_มา_ทาง_โมเสส แต่_พระเจ้า_ได้_แสดง_ความ_เมตตา_กรุณา_และ_ความ_จริง_ผ่าน_มา_ทาง_พระ_เยซูคริสต์
๑๘ ไม่_เคย_มี_ใคร_เห็น_พระเจ้า มี_แต่_พระบุตร_เพียง_องค์_เดียว_ของ_พระองค์ ผู้ที่_เป็น_พระเจ้า_เอง_และ_อยู่_ใกล้_ชิด_กับ_พระบิดา_ด้วย ได้_เปิดเผย_พระเจ้า_ให้_เรา_รู้จัก
ยอห์น_บอก_ผู้คน_เรื่อง_พระ_เยซู
(มธ. 3:1-12; มก. 1:2-8; ลก. 3:15-17)
๑๙ นี่_คือ_สิ่ง_ที่_ยอห์น_บอก เมื่อ_พวก_ยิว_ใน_เมือง_เยรูซาเล็ม_ส่ง_พวก_นักบวช และ_พวก_เลวี มา_ถาม_ยอห์น_ว่า “คุณ_เป็น_ใคร”
๒๐ ยอห์น_ไม่_ได้_ปิด_บัง_ความ_จริง เขา_ตอบ_ไป_อย่าง_เปิด_เผย_และ_ชัด_เจน_ว่า “ผม_ไม่_ใช่_พระคริสต์^”
๒๑ พวก_เขา_ก็_เลย_ถาม_อีก_ว่า “ถ้า_อย่าง_นั้น_คุณ_เป็น_ใคร เป็น_เอลียาห์^ หรือ”
ยอห์น_ตอบ_ว่า “ไม่_ใช่”
“หรือ_เป็น_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า_คน_นั้น”
ยอห์น_ก็_ตอบ_ว่า “ไม่_ใช่”
๒๒ พวก_เขา_ถาม_ยอห์น_ว่า “แล้ว_คุณ_เป็น_ใคร_กัน_แน่ ช่วย_บอก_หน่อย เรา_จะ_ได้_ไป_บอก_คน_ที่_ส่ง_เรา_มา ว่า_ไง คุณ_ว่า_คุณ_เป็น_ใคร_กัน_ล่ะ”
๒๓ ยอห์น_ตอบ_โดย_ยก_เอา_คำ_ของ_อิสยาห์_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า^ ที่_ว่า
“ผม_เป็น_เสียง_ของ_คน_ที่_ร้อง_ตะโกน_อยู่_ใน_ที่_เปล่า_เปลี่ยว_แห้ง_แล้ง_ว่า
ทำ_ทาง_ให้_ตรง_สำ_หรับ_องค์_เจ้า_ชีวิต” (อิสยาห์ 40:3)
๒๔ ส่วน_คน_ที่_พวก_ฟาริสี^ ส่ง_มา
๒๕ ได้_ถาม_ยอห์น_ว่า “ถ้า_คุณ_ไม่_ใช่_พระคริสต์^ ไม่_ใช่_เอลียาห์ แล้ว_ก็_ไม่_ใช่_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า_คน_นั้น แล้ว_ทำ_ไม_คุณ_ถึง_ทำ_พิธี_จุ่ม_น้ำ^ ให้_ชาว_บ้าน_ล่ะ”
๒๖ ยอห์น_จึง_ตอบ_ว่า “ผม_ทำ_พิธี_จุ่ม_ด้วย_น้ำ แต่_มี_คน_หนึ่ง_ใน_ท่าม_กลาง_พวก_คุณ_ที่_พวก_คุณ_เอง_ก็_ไม่_รู้จัก
๒๗ คนๆ_นี้_แหละ_ที่_มา_ภาย_หลัง_ผม ขนาด_สาย_รัด_รอง_เท้า_ของ_เขา_ผม_ยัง_ไม่_มี_ค่า_พอที่_จะ_แก้_ให้_เลย”
๒๘ เรื่อง_ทั้ง_หมด_นี้_เกิด_ขึ้น_ที่_หมู่บ้าน_เบธานี ทาง_ฝั่ง_ตะวันออก_ของ_แม่น้ำ_จอร์แดน ซึ่ง_เป็น_ที่_ที่_ยอห์น_กำลัง_ทำ_พิธี_จุ่ม_น้ำ_ให้_ผู้_คน_อยู่
๒๙ ใน_วัน_ต่อมา ยอห์น_เห็น_พระ_เยซู_เดิน_ตรง_มาหา_เขา แล้ว_ยอห์น_ป่าว_ประกาศ_ว่า “นี่_ไง ลูกแกะ_ของ_พระเจ้า^ ที่_จะ_มา_เอา_ความ_ผิด_บาป_ของ_โลก_ไป
๓๐ คน_นี้_ไง_ที่_ผม_พูด_ถึง_ว่า ‘จะ_มี_คน_หนึ่ง_มา_ภาย_หลัง_ผม เป็น_ผู้ที่_ยิ่ง_ใหญ่_กว่า_ผม เพราะ_เขา_เป็น_อยู่_นาน_แล้ว_ก่อน_ที่_ผม_จะ_เกิด_เสีย_อีก’
๓๑ ตัว_ผม_เอง_ก็_ไม่_รู้_หรอก_ว่า_เขา_เป็น_ใคร ผม_มา_ทำ_พิธี_จุ่ม_ด้วย_น้ำ_ก็_เพื่อ_จะ_ได้_เปิดเผย_ตัว_เขา_ให้_คน_อิสราเอล^ ได้_รู้จัก”
๓๒ แล้ว_ยอห์น_ก็_บอก_ว่า “ผม_ได้_เห็น_พระ_วิญญาณ_บริสุทธิ์^ ลง_มา_จาก_สวรรค์_เหมือน_นก_พิราบ และ_มา_อยู่_บน_ชาย_คน_นี้
๓๓ ตัว_ผม_เอง_ก็_ไม่_รู้_หรอก_ว่า_ชาย_คน_นี้_เป็น_ใคร แต่_พระองค์_ผู้ที่_ส่ง_ผม_มา_ให้_ทำ_พิธี_จุ่ม_น้ำ_บอก_ว่า ‘เมื่อ_เจ้า_เห็น_พระ_วิญญาณ_ลง_มา_อยู่_บน_ใคร คน_นั้น_แหละ_คือ_คน_ที่_จะ_ทำ_พิธี_จุ่ม_ด้วย_พระ_วิญญาณ_บริสุทธิ์’
๓๔ ผม_เห็น_เรื่อง_นี้_เกิด_ขึ้น_กับ_ตา และ_ผม_เป็น_พยาน_ได้_ว่า ‘ชาย_คน_นี้_เป็น_พระบุตร_ของ_พระเจ้า’”
ศิษย์_รุ่น_แรก_ของ_พระ_เยซู
๓๕ วัน_ต่อมา ยอห์น_ยืน_อยู่_กับ_ศิษย์_ของ_เขา_สอง_คน
๓๖ เมื่อ_เขา_เห็น_พระ_เยซู_เดิน_ผ่าน_ไป เขา_ก็_พูด_ขึ้น_ว่า “นั่น_ไง ลูกแกะ_ของ_พระเจ้า”
๓๗ พอ_ศิษย์_สอง_คน_นั้น_ได้_ยิน_อย่าง_นั้น เขา_ก็_เดิน_ตาม_พระ_เยซู_ไป
๓๘ เมื่อ_พระองค์_หัน_ไป_เห็น_พวก_เขา_เดิน_ตาม_หลัง_มา ก็_ถาม_ว่า “มี_อะไร_หรือ”
พวก_เขา_ถาม_ไป_ว่า “อาจารย์_พัก_อยู่_ที่_ไหน_ครับ”
๓๙ พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “ตาม_มา_ดู_สิ” พวก_เขา_ก็_ได้_ตาม_ไป_ยัง_ที่_พัก_ของ_พระองค์ ตอน_นั้น_เป็น_เวลา_สี่_โมง_เย็น_แล้ว พวก_เขา_จึง_พัก_อยู่_กับ_พระองค์_ตลอด_วัน_นั้น
๔๐ อันดรูว์ เป็น_คน_หนึ่ง_ใน_สอง_คน_นั้น_ที่_เดิน_ตาม_พระ_เยซู_ไป หลัง_จาก_ได้_ยิน_ยอห์น_พูด เขา_มี_พี่ชาย_ชื่อ_ซีโมน เปโตร
๔๑ สิ่ง_แรก_ที่_อันดรูว์_ทำ คือ_ไป_หา_ซีโมน_พี่ชาย_ของ_เขา_และ_บอก_ซีโมน_ว่า “พวก_เรา_ได้_พบ_พระเมสสิยาห์ (หมายถึง พระคริสต์) แล้ว”
๔๒ อันดรูว์_พา_ซีโมน_ไป_หา_พระ_เยซู เมื่อ_พระองค์_เห็น_เขา_ก็_พูด_ว่า “คุณ_คือ_ซีโมน ลูก_ของ_ยอห์น_สิ_นะ คน_จะ_เรียก_คุณ_ว่า เคฟาส” (เหมือน_กับ เปโตร ซึ่ง_แปล_ว่า “หิน”)
๔๓ วัน_ต่อมา พระ_เยซู_ตัดสิน_ใจ_ไป_แคว้น_กาลิลี พระองค์_พบ_ฟีลิป_และ_พูด_กับ_เขา_ว่า “ตาม เรา_มา”
๔๔ ฟีลิป_มา_จาก_เมือง_เบธไซดา_เหมือน_กับ_อันดรูว์_และ_เปโตร
๔๕ ฟีลิป_พบ_นาธานาเอล และ_บอก_เขา_ว่า “พวกเรา_พบ_คน_ที่_โมเสส_และ_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า_เขียน_ถึง_แล้ว เขา_คือ_เยซู_ชาว_เมือง_นาซาเร็ธ ลูก_ของ_โยเซฟ”
๔๖ นาธานาเอล_ย้อน_ถาม_ฟีลิป_ว่า “นาซาเร็ธ_น่ะ_หรือ จะ_มี_ของดี_อะไร_มา_จาก_เมือง_นั้น_ได้” ฟีลิป_ตอบ_ว่า “ตาม_มา_ดู_สิ”
๔๗ เมื่อ_พระ_เยซู_เห็น_นาธานาเอล_เดิน_เข้า_มาหา พระองค์_ก็_พูด_ถึง_เขา_ว่า “นี่_ไง คน_อิสราเอล_ขนาน_แท้_ที่_ไม่_มี_เล่ห์_เหลี่ยม_อะไร_เลย”
๔๘ นาธานาเอล_ถาม_พระองค์_ว่า “ท่าน_รู้จัก_ผม_ได้_ยัง_ไง”
พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “เรา_เห็น_คุณ_ตั้ง_แต่_อยู่_ใต้_ต้น_มะเดื่อ_แล้ว_ก่อน_ที่_ฟีลิป_จะ_เรียก_คุณ_เสีย_อีก”
๔๙ นาธานาเอล_ตอบ_ว่า “อาจารย์ ท่าน_เป็น_บุตร_ของ_พระเจ้า เป็น_กษัตริย์_ของ_อิสราเอล”
๕๐ พระ_เยซู_ก็_พูด_ว่า “ที่_คุณ_เชื่อ_เรา_ก็_เพราะ_เรา_บอก_ว่า ได้_เห็น_คุณ_อยู่_ใต้_ต้น_มะเดื่อ ใช่_ไหม_ล่ะ คุณ_จะ_ได้_เห็น_สิ่ง_ที่_ยิ่ง_ใหญ่_กว่า_นี้_อีก”
๕๑ แล้ว_พระ_เยซู_พูด_อีก_ว่า “เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า พวก_คุณ_จะ_ได้_เห็น_สวรรค์_เปิด_ออก_เป็น_ช่อง และ_พวก_ทูต_ของ_พระเจ้า_ก็_จะ_ขึ้นๆ_ลงๆ_อยู่_เหนือ_บุตร_มนุษย์”