หญิง_คน_หนึ่ง_ถูก_จับ_ขณะ_มี_ชู้
๘
๑ ส่วน_พระ_เยซู_ก็_กลับ_ไป_ที่_ภูเขา_มะกอกเทศ^
๒ ตอน_เช้าตรู่ พระองค์_กลับ_ไป_ที่_วิหาร_อีก_ครั้ง_หนึ่ง คน_ทั้งหลาย_ก็_มา_หา_พระองค์ พระ_เยซู_นั่ง_ลง_และ_เริ่ม_สั่งสอน_ผู้คน
๓ พวก_ครู_สอน_ศาสนา_และ_พวก_ฟาริสี^ ได้_นำ_ตัว_หญิง_คน_หนึ่ง_มา_ยืน_อยู่_ต่อหน้า_คน_ทั้งปวง หญิง_คน_นี้_ถูก_จับ_ได้_คา_หนัง_คา_เขา_ขณะ_มี_ชู้_อยู่
๔ พวก_เขา_บอก_พระองค์_ว่า “อาจารย์ หญิง_คน_นี้_ถูก_จับ_ได้_ใน_ขณะ_ที่_กำลัง_มี_ชู้_อยู่
๕ ใน_กฎ_ปฏิบัติ_นั้น โมเสส_สั่ง_ให้_เรา_เอา_หิน_ขว้าง_คน_ที่_ทำ_อย่าง_นี้_ให้_ตาย แล้ว_อาจารย์_จะ_ว่า_ยัง_ไง”
๖ (ที่_พวก_เขา_ถาม_อย่าง_นี้_เพื่อ_จะ_ให้_พระองค์_หลงกล_และ_จะ_ได้_หา_เรื่อง_ฟ้องร้อง_พระองค์) พระ_เยซู_ได้_แต่_ก้ม_ลง_ใช้_นิ้ว_ขีด_เขียน_ไป_มา_บน_พื้นดิน
๗ แต่_พวก_นั้น_ก็_ยัง_คะยั้น_คะยอ_ให้_พระองค์_ตอบ พระองค์_จึง_ยืน_ขึ้น_พูด_ว่า “พวก_คุณ_คน_ไหน_ที่_ไม่_มี_ความ_ผิด_เลย ก็_ให้_เอา_หิน_ขว้าง_หญิง_คน_นี้_เป็น_คน_แรก”
๘ แล้ว_พระองค์_ก็_ก้ม_ลง_ใช้_นิ้ว_ขีด_เขียน_บน_พื้นดิน_ต่อ
๙ เมื่อ_ได้_ยิน_พระ_เยซู_พูด_อย่าง_นั้น พวก_นั้น_ก็_หลบ_ไป_ที_ละ_คน_สอง_คน คน_ที่_มี_อายุ_มาก_ที่สุด_เริ่ม_เดิน_จาก_ไป_ก่อน_จน_เหลือ_แต่_พระ_เยซู_กับ_หญิง_คน_นั้น_อยู่_ที่_นั่น
๑๐ พระ_เยซู_ลุก_ขึ้น และ_ถาม_หญิง_คน_นั้น_ว่า “พวก_เขา_ไป_ไหน_กัน_หมด_แล้ว ไม่_มี_ใคร_ลงโทษ_คุณ_หรือ”
๑๑ หญิง_คน_นั้น_ตอบ_ว่า “ไม่_มี_ค่ะ” แล้ว_พระ_เยซู_ก็_พูด_ว่า “เรา_ก็_ไม่_ลงโทษ_คุณ_เหมือน_กัน ไป_เถอะ_แล้ว_อย่า_ทำ_บาป_อีก”
พระ_เยซู_เป็น_ความ_สว่างของโลก
๑๒ แล้ว_พระ_เยซู_ก็_พูด_กับ_พวก_ที่_ชุมนุม_อยู่_อีก_ครั้ง_หนึ่ง_ว่า “เรา_เป็น_ความ_สว่าง_ของ_โลก คน_ที่_ติด_ตาม_เรา_มา_จะ_ไม่_เดิน_อยู่_ใน_ความ_มืด แต่_จะ_มี_ความ_สว่าง_ที่_นำ_ไป_สู่_ชีวิต”
๑๓ ดัง_นั้น_พวก_ฟาริสี_จึง_พูด_กับ_พระองค์_ว่า “แก_พูด_เอง_เออ_เอง คำ_พยาน_ของ_แก_เชื่อ_ถือ_ไม่_ได้_หรอก”
๑๔ พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “ถึง_แม้ว่า_เรา_จะ_เป็น_พยาน_ให้_กับ_ตัวเอง สิ่ง_ที่_เรา_พูด_ก็_เป็น_ความ_จริง เพราะ_เรา_รู้_ว่า_ตัว_เรา_เอง_มา_จาก_ไหน_และ_กำลัง_จะ_ไป_ไหน แต่_พวก_คุณ_ไม่_รู้_ว่า_เรา_มา_จาก_ไหน_หรือ_กำลัง_จะ_ไป_ไหน
๑๕ คุณ_ตัดสิน_เรา_ตาม_วิธี_ของ_มนุษย์ เรา_ไม่_ได้_ตัด_สิน_ใคร_แบบ_นั้น
๑๖ แต่_ถ้า_เรา_จะ_ตัดสิน คำ_ตัดสิน_ของ_เรา_ก็_ถูกต้อง_เพราะ_เรา_ไม่_ได้_ตัดสิน_คน_เดียว แต่_เรา_ตัดสิน_ร่วม_กับ_พระบิดา_ผู้_ส่ง_เรา_มา
๑๗ ใน_กฎ_ปฏิบัติ_ของ_คุณ_บอก_ว่า ถ้า_มี_พยาน_สอง_คน_พูด_ตรง_กัน_ก็_ถือ_ว่า_เป็น_ความ_จริง
๑๘ เรา_เป็น_พยาน_ให้_กับ_ตัวเอง และ_พระบิดา_ที่_ส่ง_เรา_มา_ก็_เป็น_พยาน_ให้_กับ_เรา_อีก_ผู้_หนึ่ง_ด้วย”
๑๙ พวก_เขา_จึง_ถาม_ว่า “แล้ว_ไหน_ล่ะ_พ่อ_ของ_แก_ที่_แก_พูด_ถึง”
พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “พวก_คุณ_ไม่_รู้จัก_เรา_หรือ_พระบิดา_ของ_เรา_หรอก เพราะ_ถ้า_คุณ_รู้จัก_เรา คุณ_ก็_จะ_รู้จัก_พระบิดา_ของ_เรา_ด้วย”
๒๐ ตอน_ที่_พระ_เยซู_พูด_เรื่อง_นี้ พระองค์_กำลัง_สอน_อยู่_ใน_ห้อง_ที่_เขา_ใช้_ตั้ง_กล่อง_บริจาค_เงิน_ใน_บริเวณ_วิหาร ไม่_มี_ใคร_มา_จับกุม_พระองค์_เพราะ_ยัง_ไม่_ถึง_กำหนด_เวลา_ของ_พระองค์
พวก_ยิว_ไม่_เข้า_ใจ_พระ_เยซู
๒๑ พระ_เยซู_พูด_กับ_พวก_ประชาชน_อีก_ว่า “พวก_คุณ_จะ_ตาม_หา_เรา แต่_จะ_ตาย_อยู่_ใน_ความ_บาป_ของ_ตัวเอง ที่_ซึ่ง_เรา_กำลัง_จะ_ไป_นั้น_พวก_คุณ_ไป_ไม่_ได้”
๒๒ พวก_ผู้นำ_ชาว_ยิว_จึง_ถาม_กัน_ว่า “มัน_กำลัง_จะ_ฆ่า_ตัวตาย_หรือ_ยัง_ไง_ถึง_พูด_ว่า ‘ที่_ซึ่ง_เรา_จะ_ไป_นั้น พวก_คุณ_ไป_ไม่_ได้’”
๒๓ พระ_เยซู_พูด_ว่า “พวก_คุณ_มา_จาก_โลก_ข้าง_ล่าง แต่_เรา_มา_จาก_ข้าง_บน พวก_คุณ_เป็น_ของ_โลก_นี้ แต่_เรา_ไม่_ได้_เป็น_ของ_โลก_นี้
๒๔ เรา_ถึง_ได้_บอก_ว่า พวก_คุณ_จะ_ตาย_อยู่_ใน_ความ_บาป_ของ_ตัวเอง ใช่_แล้ว คุณ_จะ_ตาย_อยู่_ใน_ความ_บาป ถ้า_ไม่_เชื่อ_ว่า_เรา_เป็น_คนๆ_นั้น_ที่_เรา_บอก_ว่า_เรา_เป็น”
๒๕ พวก_ยิว_ถาม_พระองค์_ว่า “แล้ว_แก_เป็น_ใคร_ล่ะ” พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “เรา_เป็น_คนๆ_นั้น_ที่_เรา_ได้_บอก_พวก_คุณ_ตั้ง_แต่_แรก_แล้ว_ว่า_เรา_เป็น
๒๖ ความ_จริง_แล้ว_เรา_มี_หลาย_เรื่อง_ที่_จะ_ต่อว่า_พวก_คุณ แต่_เรา_จะ_พูด_เฉพาะ_เรื่อง_ที่_เรา_ได้_ยิน_มา_จาก_พระองค์_ผู้ที่_ส่ง_เรา_มา_เท่า_นั้น และ_พระองค์_ก็_พูด_ความ_จริง”
๒๗ (พวก_เขา_ไม่_รู้_ว่า_พระ_เยซู_กำลัง_พูด_ถึง_พระบิดา)
๒๘ ดัง_นั้น พระ_เยซู_จึง_พูด_ว่า “เมื่อ_พวก_คุณ_ยก_บุตร_มนุษย์^ ขึ้น คุณ_ก็_จะ_ได้_รู้_ว่า_เรา_เป็น_คนๆ_นั้น_ที่_เรา_บอก_ว่า_เรา_เป็น เรา_ไม่_ได้_ทำ_อะไร_ตามใจ_ของ_ตัวเอง แต่_เรา_พูด_เฉพาะ_สิ่งเหล่า_นั้น_ที่_พระบิดา_ได้_สอน_เรา_มา
๒๙ พระองค์_ผู้_ส่ง_เรา_มา_ก็_อยู่_กับ_เรา พระองค์_ไม่_เคย_ทิ้ง_เรา_ไว้_ให้_อยู่_คน_เดียว เพราะ_เรา_ทำ_ตามใจ_พระองค์_เสมอ”
๓๐ เมื่อ_พระ_เยซู_พูด_อย่าง_นี้_ก็_มี_หลาย_คน_ไว้วางใจ_พระองค์
พระ_เยซู_พูด_เรื่อง_การ_หลุดพ้น_จาก_บาป
๓๑ ดัง_นั้น_พระ_เยซู_จึง_พูด_กับ_ชาว_ยิว_ที่_ไว้วางใจ_ใน_พระองค์_ว่า “ถ้า_พวก_คุณ_ยัง_คง_ทำ_ตาม_คำ_สั่งสอน_ของ_เรา พวก_คุณ_ก็_เป็น_ศิษย์_ของ_เรา_จริงๆ
๓๒ พวก_คุณ_จะ_รู้จัก_ความ_จริง_และ_ความ_จริง_จะ_ทำ_ให้_พวก_คุณ_เป็น_อิสระ”
๓๓ พวก_เขา_ตอบ_ว่า “พวก_เรา_เป็น_ลูก_หลาน_ของ_อับราฮัม^ และ_ไม่_เคย_เป็น_ทาส_ใคร ทำ_ไม_อาจารย์_ถึง_พูด_ว่า ‘พวก_คุณ_จะ_ถูก_ปลด_ปล่อย_ให้_เป็น_อิสระ’”
๓๔ พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_นะ_ว่า_จริงๆ_แล้ว_คน_ที่_ยัง_ทำ_บาป_อยู่_ก็_เป็น_ทาส_ของ_ความ_บาป
๓๕ ทาส_ไม่_ใช่_คน_ใน_ครอบ_ครัว แต่_ลูก_เป็น_คน_ใน_ครอบ_ครัว_ตลอด_ไป
๓๖ ดัง_นั้น_ถ้า_พระบุตร_ปลด_ปล่อย_ให้_พวก_คุณ_เป็น_อิสระ พวก_คุณ_ก็_จะ_เป็น_อิสระ_จริงๆ
๓๗ เรา_รู้_ว่า_พวก_คุณ_เป็น_ลูก_หลาน_ของ_อับราฮัม แต่_พวก_คุณ_พยายาม_จะ_ฆ่า_เรา เพราะ_ว่า_พวก_คุณ_ไม่_ทำ_ตาม_คำ_สั่งสอน_ของ_เรา
๓๘ เรา_ได้_บอก_คุณ_ถึง_สิ่ง_ที่_เรา_ได้_เห็น_จาก_พระบิดา_ของ_เรา แต่_พวก_คุณ_กลับ_ไป_ทำ_ตาม_สิ่ง_ที่_คุณ_ได้_ยิน_จาก_พ่อ_ของ_คุณ_เอง”
๓๙ พวก_เขา_พูด_ว่า “อับราฮัม_เป็น_พ่อ_ของ_พวก_เรา_นะ”
พระ_เยซู_จึง_พูด_ว่า “ถ้า_พวก_คุณ_เป็น_ลูก_หลาน_ของ_อับราฮัม_จริง พวก_คุณ_จะ_ต้อง_ทำ_ตาม_ที่_อับราฮัม_ทำ
๔๐ เรา_ได้_เอา_ความ_จริง_ที่_ได้_ยิน_จาก_พระเจ้า_มา_บอก_พวก_คุณ แต่_พวก_คุณ_กลับ_จะ_ฆ่า_เรา อับราฮัม_ไม่_เคย_ทำ_อย่าง_นี้_เลย
๔๑ แต่_คุณ_ทำ_ตาม_ที่_พ่อ_ของ_คุณ_ทำ”
พวก_ยิว_จึง_พูด_กับ_พระ_เยซู_ว่า “พวก_เรา_ไม่_ได้_เป็น_ลูก_ชู้ พระเจ้า_เท่า_นั้น_คือ_พ่อ_ที่_แท้_จริง_ของ_พวก_เรา”
๔๒ พระ_เยซู_พูด_ว่า “ถ้า_พระเจ้า_เป็น_พ่อ_ของ_พวก_คุณ_จริงๆ_พวก_คุณ_ก็_คง_รัก_เรา_แล้ว เพราะ_เรา_มา_จาก_พระเจ้า ที่_เรา_อยู่_ที่_นี่_ก็_เพราะ_พระเจ้า_ส่ง_มา เรา_ไม่_ได้_เป็น_คน_ตัดสิน_ใจ_เอง
๔๓ ที่_พวก_คุณ_ไม่_เข้า_ใจ_เรื่อง_ที่_เรา_พูด_ก็_เพราะ_พวก_คุณ_ทน_ฟัง_ไม่_ได้
๔๔ พวก_คุณ_มา_จาก_พ่อ_ของ_พวก_คุณ_ที่_เป็น_มารร้าย และ_พวก_คุณ_ก็_อยาก_จะ_ทำ_ตามใจ_พ่อ_ของ_คุณ มัน_เป็น_นัก_ฆ่า_คน_มา_ตั้ง_แต่_แรก_แล้ว และ_มัน_ก็_ไม่_เคย_อยู่_ฝ่าย_ความ_จริง_เลย เพราะ_มัน_ไม่_มี_ความ_จริง_ใน_ตัวเอง มัน_พูด_โกหก_ตาม_สันดาน_ของ_มัน เพราะ_มัน_เป็น_นัก_โกหก และ_เป็น_พ่อ_ของ_การ_โกหก
๔๕ เมื่อ_เรา_พูด_ความ_จริง พวก_คุณ_ก็_เลย_ไม่_เชื่อ_เรา
๔๖ มี_ใคร_บ้าง_ใน_พวก_คุณ_ที่_พิสูจน์_ได้_ว่า_เรา_ทำ_บาป แล้ว_ทำ_ไม_พวก_คุณ_ถึง_ไม่_ยอม_เชื่อ_เรา_เมื่อ_เรา_พูด_ความ_จริง
๔๗ คน_ของ_พระเจ้า_จะ_ฟัง_คำ_พูด_ของ_พระเจ้า แต่_ที่_พวก_คุณ_ไม่_ยอม_ฟัง_เรา ก็_เพราะ_พวก_คุณ_ไม่_ได้_เป็น_คน_ของ_พระเจ้า”
พระ_เยซู_พูด_ถึง_ตัวเอง_และ_อับราฮัม
๔๘ พวก_ยิว_ได้_ถาม_พระองค์_ว่า “พวก_เรา_พูด_ผิด_ตรง_ไหน_ที่_ว่า_แก_เป็น_ชาว_สะมาเรีย^ และ_มี_ผี_สิง”
๔๙ พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “เรา_ไม่_ได้_ถูก_ผี^_สิง เรา_ได้_ให้_เกียรติ_พระบิดา_ของ_เรา_แต่_พวก_คุณ_กลับ_ลบหลู่_เรา
๕๐ เรา_ไม่_ได้_อยาก_เด่น_อยาก_ดัง แต่_พระเจ้า_ต้อง_การ_ให้_เรา_ยิ่ง_ใหญ่_และ_พระองค์_เป็น_ผู้_ตัดสิน
๕๑ เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า ถ้า_ใคร_ทำ_ตาม_คำ_สั่งสอน_ของ_เรา คนๆ_นั้น_จะ_ไม่_มี_วัน_ตาย”
๕๒ พวก_ยิว_พูด_กับ_พระองค์_ว่า “ตอน_นี้ พวก_เรา_รู้_แล้ว_ว่า_แก_ถูก_ผี_สิง เพราะ_ทั้ง_อับราฮัม_และ_พวก_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า^ ก็_ตาย_กัน_หมด_แล้ว แต่_แก_กลับ_พูด_ว่า ‘ถ้า_ใคร_ทำ_ตาม_คำ_สั่งสอน_ของ_เรา คนๆ_นั้น_จะ_ไม่_มี_วัน_ตาย’
๕๓ แก_ยิ่ง_ใหญ่_กว่า_อับราฮัม พ่อ_ของ_เรา_หรือ_ไง อับราฮัม^ และ_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า_ก็_ตาย_กัน_ไป_หมด_แล้ว แก_คิด_ว่า_แก_เป็น_ใคร”
๕๔ พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “ถ้า_เรา_ยกย่อง_ตัวเอง คำ_ยก_ย่อง_นั้น_ก็_ไม่_มี_ความ_หมาย_อะไร_เลย พระบิดา_ของ_เรา ที่_พวก_คุณ_อ้าง_ว่า_เป็น_พระเจ้า_ของ_พวก_คุณ_นั่น_แหละ เป็น_ผู้ที่_ยกย่อง_เรา
๕๕ จริงๆ_แล้ว_พวก_คุณ_ไม่_รู้จัก_พระองค์_หรอก แต่_เรา_รู้จัก_พระองค์ ถ้า_เรา_พูด_ว่า ‘เรา_ไม่_รู้จัก_พระองค์’ เรา_ก็_จะ_เป็น_คน_โกหก_เหมือน_กับ_พวก_คุณ เรา_รู้จัก_พระองค์_และ_ได้_ทำ_ตาม_ที่_พระองค์_บอก
๕๖ อับราฮัม_บรรพบุรุษ_ของ_คุณ_ดีใจ_ที่_จะ_ได้_เห็น_วัน_ที่_เรา_มา เขา_ได้_เห็น_แล้ว_และ_ก็ดี_ใจ_แล้ว_ด้วย”
๕๗ พวก_ยิว_พูด_ว่า “แก_อายุ_ยัง_ไม่_ถึง_ห้า_สิบ_ปี จะ_เคย_เห็น_อับราฮัม_ได้_ยัง_ไง”
๕๘ พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “ความ_จริง_แล้ว_เรา_เป็น_อยู่^ ก่อน_ที่_อับราฮัม_จะ_เกิด_เสีย_อีก”
๕๙ คน_เหล่า_นั้น_จึง_หยิบ_ก้อน_หิน_ขึ้น_มา_จะ_ขว้าง พระ_เยซู แต่_พระองค์_ได้_หลีก_หนี_ออก_ไป_จาก_วิหาร^