อย่า_เป็น_คน_หน้าไหว้_หลังหลอก
๑๒
๑ มี_ชาว_บ้าน_หลาย_พัน_คน_ได้_มา_ยืน_เบียด_เสียด_กัน_อยู่ พระ_เยซู_พูด_กับ_พวก_ศิษย์_ก่อน_ว่า “ระวัง เชื้อ_ของ_พวก_ฟาริสี^ ไว้_ให้_ดี นั่น_คือ_ความ_หน้าไหว้_หลังหลอก_ของ_พวก_เขา
๒ ทุก_อย่าง_ที่_ปิด_บัง_ไว้_ก็จะ_ถูก_เปิด_โปง_ออก_มา และ_ทุก_อย่าง_ที่_เป็น_ความ_ลับ_ก็_จะ_ถูก_เปิดเผย
๓ สิ่ง_ที่_พวก_คุณ_แอบ_พูด_กัน_ใน_ที่_มืด_จะ_ได้_ยิน_ใน_ที่_แจ้ง และ_สิ่ง_ที่_คุณ_กระซิบ_ข้าง_หู_ใน_ห้อง_ส่วน_ตัว ก็_จะ_ถูก_ประกาศ_จาก_บน_หลังคา”
ควร_กลัว_ใคร
(มธ. 10:28-31)
๔ “เพื่อน_รัก อย่า_กลัว_มนุษย์_เลย เพราะ_เขา_ฆ่า_ได้_แต่_เพียง_ร่าง_กาย_เท่า_นั้น หลัง_จาก_นั้น_เขา_ก็_ทำ_อะไร_คุณ_ไม่_ได้_อีก_แล้ว
๕ แต่_ให้_เกรง_กลัว_พระองค์ ผู้_ที่_มี_อำนาจ_ที่_นอก_จาก_จะ_ฆ่า_แล้ว_ยัง_โยน_ลง_ไปใน_นรก_ได้_อีก_ด้วย ใช่_แล้ว เรา_บอก_ให้_เกรง_กลัว_ผู้_นี้_แหละ
๖ ขนาด_นก_กระจอก_ห้า_ตัว ขาย_แค่_สอง_บาท พระเจ้า_ก็_ยัง_ไม่_เคย_ลืม_พวก_มัน_สัก_ตัว
๗ ขนาด_ผม_ทุก_เส้น_บน_หัว_คุณ พระองค์_ก็_นับ_ไว้_หมด_แล้ว อย่า_กลัว_เลย เพราะ_คุณ_มี_ค่า_มาก_กว่า_นก_กระจอก_ทั้ง_ฝูง_มาก_นัก”
การ_รับ_พระ_เยซู_ต่อหน้า_มนุษย์
(มธ. 10:32-33; 12:32; 10:19-20)
๘ “เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า คน_ที่_ยอมรับ_เรา_ต่อหน้า_มนุษย์ บุตร_มนุษย์^ ก็_จะ_ยอมรับ_เขา_ต่อหน้า_ทูตของ_พระเจ้า_เหมือน_กัน
๙ แต่_คน_ที่_ไม่_ยอมรับ_เรา_ต่อหน้า_มนุษย์ เรา_ก็_จะ_ไม่_ยอมรับ_เขา_ต่อหน้า_ทูต_ของ_พระเจ้า_เหมือน_กัน
๑๐ พระเจ้า_จะ_ยกโทษ_ให้_กับ_คน_ที่_ใส่ร้าย_บุตร_มนุษย์^ แต่_พระเจ้า_จะ_ไม่_ยกโทษ_ให้_คน_ที่_พูด_หมิ่น_ประมาท_ต่อ_พระ_วิญญาณ_บริสุทธิ์^
๑๑ เมื่อ_คุณ_ถูก_นำ_ตัว_ไป_สอบสวน_ใน_ที่_ประชุม_ชาว_ยิว^ และ_ต้อง_ยืน_อยู่_ต่อหน้า_พวก_ผู้ปก_ครอง_บ้าน_เมือง_และ_ผู้มี_อำนาจ ไม่_ต้อง_เป็น_ห่วง_ว่า_จะ_พูด_แก้_ตัว_ยัง_ไง_ดี
๑๒ เพราะ_พระ_วิญญาณ_ บริสุทธิ์_จะ_สอน_คุณ_ว่า_จะ_ต้อง_พูด_อะไร_ใน_เวลา_นั้น”
พระ_เยซู_เตือน_เรื่อง_ความ_โลภ
๑๓ มี_ชาว_บ้าน_คน_หนึ่ง_พูด_ว่า “อาจารย์_ครับ ช่วย_บอก_ให้_พี่ชาย_ผม_แบ่ง_มรดก_ของ_พ่อ_ให้_ผม_ด้วย_ครับ”
๑๔ แต่_พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “พ่อ_หนุ่ม ใคร_เป็น_คน_ตั้ง_ให้_เรา_เป็น_ผู้_แบ่ง_มรดก_ระหว่าง_คุณ_สอง_คน”
๑๕ พระ_เยซู_พูด_อีก_ว่า “ระวัง_ความ_โลภ_ทุก_ชนิด เพราะ_ชีวิต_ที่_แท้_จริง_นั้น_ไม่_ได้_อยู่_ที่_การ_มี_ทรัพย์_สมบัติ_มาก_มาย”
๑๖ แล้ว_พระองค์_เล่า_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_นี้_ให้_ฟัง_ว่า “มี_ชาย_ที่_ร่ำรวย_คน_หนึ่ง ไร่_นา_ของ_เขา_ให้_พืชผล_ดี_มาก
๑๗ เขา_คิด_ใน_ใจ_ว่า ‘ข้า_จะ_ทำ_ยัง_ไง_ดี ไม่_มี_ที่_จะ_เก็บ_พืชผล_พวก_นี้_ของ_ข้า_แล้ว’
๑๘ เขา_จึง_คิด_ว่า ‘อ๋อ รู้_แล้ว ข้า_จะ_รื้อ_ยุ้ง_ฉาง_พวก_นี้_ของ_ข้า_ทิ้ง_แล้ว_สร้าง_ขึ้น_ใหม่_ให้_ใหญ่_กว่า_เดิม เพื่อ_จะ_ได้_เก็บ_พืชผล_และ_สิ่ง_ของ_ทั้ง_หมด_ของ_ข้า_ไว้_ที่_นั่น’
๑๙ แล้ว_จะ_บอก_กับ_ตัวเอง_ว่า ‘ข้า_ได้_เก็บ_สะสม_ของดีๆ_ไว้_ตั้ง_มาก_มาย_แล้ว มี_พอ_สำหรับ_หลาย_ปี ไป_กิน ดื่ม_และ_ใช้_ชีวิต_อย่าง_สนุกสนาน_ดี_กว่า’
๒๐ แต่_พระเจ้า_บอก_กับ_เขา_ว่า ‘ไอ้_โง่ คืน_นี้_เจ้า_ก็_จะ_ตาย_แล้ว แล้ว_ของ_ที่_เจ้า_สะสม_ไว้_จะ_ตก_ไป_เป็น_ของ_ใคร_กัน’
๒๑ มัน_ก็_จะ_เป็น_อย่าง_นี้_แหละ สำหรับ_คน_ที่_ชอบ_สะสม_ความ_ร่ำรวย_ให้_กับ_ตัวเอง แต่_ไม่_ร่ำรวย_ใน_สายตา_พระเจ้า”
แสวงหา_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_ก่อน
(มธ. 6:25-34; 19-21)
๒๒ แล้ว_พระ_เยซู_ก็_พูด_กับ_พวก_ศิษย์_ว่า “เพราะ_อย่าง_นี้ เรา_ถึง_ขอ_บอก_พวก_คุณ_ว่า ไม่_ต้อง_กังวล_เกี่ยว_กับ_ชีวิต_นี้ ว่า_จะ_มี_อะไร_กิน หรือ_เป็น_ห่วง_ร่าง_กาย_ว่า_จะ_มี_อะไร_สวม_ใส่_ไหม
๒๓ เพราะ_ชีวิต_นั้น_สำคัญ_ยิ่ง_กว่า_อาหาร และ_ร่าง_กาย_สำคัญ_ยิ่งกว่า_เสื้อผ้า
๒๔ ดู_อย่าง_อีกา_สิ มัน_ไม่_ต้อง_หว่าน_หรือ_เก็บ_เกี่ยว ไม่_มี_ห้อง_เก็บ_ของ_หรือ_ยุ้ง_ฉาง แต่_พระเจ้า_ก็_เลี้ยงดู_พวก_มัน พวก_คุณ_มี_ค่า_มาก_กว่า_นก_หลาย_เท่า_นัก
๒๕ กังวล_ไป_ทำ_ไม กังวล_แล้ว_ทำ_ให้_ชีวิต_คุณ_ยืด_ออก_ไป_ได้_อีก_สัก_ชั่วโมง_หรือ_เปล่า_ล่ะ
๒๖ ถ้า_แม้_แต่_เรื่อง_เล็ก_แค่_นี้ ยัง_ทำ_ไม่_ได้_เลย แล้ว_ยัง_จะ_ไป_กังวล_เกี่ยว_กับ_เรื่อง_นั้น_เรื่อง_นี้_อีก_ทำ_ไม
๒๗ ดู_อย่าง_ดอก_ไม้_ป่า_สิ_ว่า_มัน_โต_ได้_ยัง_ไง มัน_ไม่_ได้_ทำ_งาน และ_ไม่_ได้_ปั่น_ด้าย_เอง แต่_ก็_ยัง_สวย_กว่า_กษัตริย์_ซาโลมอน_ใน_ชุด_เต็ม_ยศ_เสีย_อีก
๒๘ ดู_อย่าง_หญ้า_ใน_ทุ่ง_สิ มัน_อยู่_แค่_วันนี้ พรุ่งนี้ ก็_ถูก_เผา_ไฟ_แล้ว แต่_พระเจ้า_ยัง_ตก_แต่ง_ให้_สวย_ถึง_ขนาด_นี้ แล้ว_นับประสา_อะไร_กับ_พวก_คุณ_เล่า พระองค์_จะ_ไม่_ยิ่ง_ตก_แต่ง_ให้_มาก_กว่า_ทุ่ง_หญ้า_หรือ พวก_คุณ_นี่_ช่าง_มี_ความ_เชื่อ_น้อย_เสีย_จริงๆ
๒๙ เลิก_กังวล_เกี่ยว_กับ_อาหาร_ได้_แล้ว ว่า_จะ_มี_อะไร_กิน_หรือ_ดื่ม
๓๐ ชนชาติ_ทั้งหลาย_ใน_โลก_นี้_ที่_ไม่_รู้จัก_พระเจ้า_ก็_ดิ้น_รน_หา_สิ่ง_เหล่า_นี้_กัน แต่_พระบิดา_ของ_คุณ_รู้_อยู่_แล้ว_ว่า_สิ่ง_เหล่า_นี้_จำเป็น_สำหรับ_คุณ
๓๑ แต่_ให้_ดิ้น_รน_หา_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_แทน แล้ว_พระองค์_จะ_ให้_สิ่ง_ที่_จำเป็น_ทั้ง_หมด_นี้_กับ_คุณ”
อย่า_ไว้วางใจ_เงิน
๓๒ “ฝูง_แกะ_เล็กๆ_เอ๋ย ไม่_ต้อง_กลัว_นะ เพราะ_พระบิดา_ของ_คุณ_ยินดี_ที่_จะ_มอบ_อาณา_จักร_ให้_กับ_คุณ
๓๓ ให้_ไป_ขาย_ทรัพย์_สมบัติ_ที่_มี_อยู่ เอา_เงิน_ไป_แจก_ให้_กับ_คน_จน แล้ว_จัดหา_ถุง_เงิน_ที่_ไม่_มี_วัน_เก่า_หรือ_ขาด_ให้_กับ_ตัวเอง คือ_ทรัพย์_สมบัติ_บน_สวรรค์_ที่_ไม่_มี_วัน_หมด ขโมย_ก็_ลัก_เอา_ไป_ไม่_ได้ และ_ตัว_มอด_ก็_กัด_กิน_ไม่_ได้_ด้วย
๓๔ เพราะ_ทรัพย์_สมบัติ_ของ_คุณ_อยู่_ที่_ไหน ใจ_ของ_คุณ_ก็_อยู่_ที่_นั่น_ด้วย”
เตรียม_ตัว_ให้_พร้อม_อยู่_เสมอ
(มธ. 24:45-51)
๓๕ “แต่ง_ตัว_เตรียม_พร้อม_ที่_จะ_รับใช้_อยู่_เสมอ และ_จุด_ตะเกียง_ให้_ส่อง_สว่าง_อยู่_เสมอ
๓๖ เหมือน_กับ_คน_ที่_กำลัง_คอย_เจ้า_นาย_ของ_ตน_กลับ_มา_จาก_งาน_แต่งงาน เมื่อ_เขา_มา_เคาะ_ประตู_เรียก ก็_จะ_ได้_เปิด_ให้_ทัน_ที
๓๗ พวก_คน_ใช้_ที่_เจ้า_นาย_กลับ_มา_พบ_ว่า_ยัง_คง_ตื่น_คอย_เขา_อยู่ ก็_ถือ_ว่า_มี_เกียรติ_จริงๆ_เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า นาย_คน_นั้น_จะ_พา_พวก_คน_ใช้_ไป_นั่ง_ที่_โต๊ะ และ_เขา_ก็_จะ_ใส่_ผ้า_กัน_เปื้อน มา_คอย_ให้_บริการ_พวก_คน_ใช้_ที่_นั่ง_กิน_อยู่
๓๘ ถ้า_นาย_กลับ_มา_ตอน_เที่ยงคืน_หรือ_ดึก_กว่า_นั้น แล้ว_พบ_ว่า_คน_ใช้_ยัง_อยู่_เตรียม_พร้อม_อย่าง_นั้น พวก_เขา_ก็_มี_เกียรติ_จริงๆ
๓๙ แต่_ให้_รู้_นะ_ว่า ถ้า_เจ้า_ของ_บ้าน_รู้ตัว_ว่า ขโมย_จะ_มา_เวลา_ไหน เขา_คง_ไม่_ปล่อย_ให้_ขโมย_งัด_เข้า_มา_ใน_บ้าน_แน่
๔๐ พวก_คุณ_ก็_เหมือน_กัน ให้_เตรียม_พร้อม_อยู่_เสมอ เพราะ_บุตร_มนุษย์_จะ_มา_ตอน_ที่_คุณ_คาด_ไม่_ถึง”
ใคร_คือ_ผู้รับใช้_ที่_ไว้ใจ_ได้
๔๑ เปโตร_ได้_ถาม_ว่า “อาจารย์_ครับ เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_นี้ อาจารย์_เล่า_ให้_แต่_พวก_เรา_ฟัง_เท่า_นั้น หรือ_เล่า_ให้_กับ_ทุก_คน_ฟัง”
๔๒ องค์_เจ้า_ชีวิต_จึง_ตอบ_ว่า “ใคร_คือ_พ่อบ้าน_ที่_ซื่อ_สัตย์_และ_ฉลาด ที่_เจ้า_นาย_มอบ_หมาย_ให้_ดูแล_และ_จัดหา_อาหาร_ให้_กับ_ทาส_อื่นๆ_ตาม_เวลา
๔๓ เมื่อ_นาย_กลับ_มา_เห็น_ทาส_คน_นั้น_ทำ_งาน_อย่าง_ดี ทาส_คน_นั้น_ก็_จะ_ได้_รับ_เกียรติ_จริงๆ
๔๔ เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า เจ้า_นาย_จะ_แต่ง_ตั้ง_ทาส_คน_นั้น_ให้_ดูแล_ทรัพย์_สมบัติ_ทั้ง_หมด_ของ_เขา
๔๕ แต่_ถ้า_ทาส_คน_นั้น_คิด_ใน_ใจ_ว่า ‘นาย_ของ_ข้า_ยัง_ไม่_กลับ_มา_หรอก’ ก็_เลย_เริ่ม_ทุบ_ตี_พวก_ทาส_ชาย_หญิง_คน_อื่นๆ_และ_กิน_ดื่ม_จน_เมามาย
๔๖ เจ้า_นาย_จะ_กลับ_มา_ใน_วัน_และ_เวลา_ที่_เขา_ไม่_คาด_คิด แล้ว_เขา_ก็_จะ_ถูก_ตัด_เป็น_ชิ้นๆ_พร้อม_กับ_ทาส_คน_อื่นๆ_ที่_ไม่_เชื่อ_ฟัง
๔๗ ทาส_ที่_ไม่_ยอม_เตรียม_ตัว หรือ_ไม่_ทำ_ตาม_สิ่ง_ที่_เจ้า_นาย_สั่ง_ให้_ทำ จะ_ถูก_เฆี่ยน_อย่าง_หนัก
๔๘ แต่_ถ้า_ทาส_ไม่_รู้_ว่า_เจ้า_นาย_สั่ง_ให้_ทำ_อะไร ก็_จะ_ถูก_เฆี่ยน_น้อย_หน่อย_เมื่อ_ทำ_ผิด พระเจ้า_ให้_พระพร_กับ_ใคร_มาก คน_นั้น_ก็_ต้อง_คืน_มาก พระเจ้า_ฝาก_ความ_รับผิดชอบ_ให้_กับ_ใคร_มาก พระองค์_ก็_จะ_คาด_หวัง_มาก_จาก_คน_นั้น”
ความ_แตก_แยก_กัน_เรื่อง_พระ_เยซู
(มธ. 10:34-36)
๔๙ “เรา_มา_เพื่อ_ทำ_ให้_โลก_นี้_ลุก_เป็น_ไฟ เรา_อยาก_ให้_มัน_ลุก_เป็น_ไฟ_เดี๋ยว_นี้_เลย
๕๐ แต่_เรา_ต้อง_ได้_รับ_การ_จุ่ม_ลง_ไป_ใน_ความ_ทุกข์_เสีย_ก่อน เรา_เอง_ก็_รู้สึก_ทุกข์_ใจ_มาก_จน_กว่า_มัน_จะ_สำเร็จ
๕๑ อย่า_คิด_ว่า_เรา_มา_เพื่อ_นำ_ความ_สงบ_สุข_มา_ให้_กับ_โลก_นี้ แต่_เรา_มา_เพื่อ_ทำ_ให้_เกิด_การ_แตก_แยก_ต่าง_หาก
๕๒ ต่อ_ไปนี้ ครอบ_ครัว_ที่_มี_ห้า_คน จะ_แตก_แยก_กัน_เป็น_สอง_ฝ่าย สาม_ต่อ_สอง หรือ_สอง_ต่อ_สาม
๕๓ จะ_เกิด_การ_แตก_แยก_กัน_ระหว่าง_พ่อ_กับ_ลูกชาย แม่_กับ_ลูกสาว และ_แม่_ผัว_กับ_ลูกสะใภ้”
ให้_เข้า_ใจ_ว่า_เกิด_อะไร_ขึ้น_เดี๋ยว_นี้
(มธ. 16:2-3)
๕๔ แล้ว_พระ_เยซู_หัน_ไป_พูด_กับ_ชาว_บ้าน_ว่า “เมื่อ_คุณ_เห็น_ก้อน_เมฆ_มืด_ครึ้ม_ลอย_มา_จาก_ทิศ_ตะวันตก คุณ_ก็_พูด_ว่า ‘ฝน_จะ_ตก_แล้ว’ แล้ว_มัน_ก็_ตก_จริงๆ
๕๕ เมื่อ_คุณ_เห็น_ลม_พัด_มา_จาก_ทิศ_ใต้ คุณ_ก็_บอก_ว่า ‘อากาศ_จะ_ร้อน_แน่ๆ’ และ_มัน_ก็_เป็น_อย่าง_นั้น
๕๖ ไอ้_พวก_นัก_แสดง พวก_คุณ_รู้จัก_ที่_จะ_ตีความ_หมาย_ของ_ดิน_ฟ้า_อากาศ แต่_กลับ_ไม่_รู้จัก_ความ_หมาย_ของ_สิ่ง_ที่_กำลัง_เกิด_ขึ้น_ใน_ขณะ_นี้
ไกล่_เกลี่ย_กับ_คู่_กรณี
(มธ. 5:25-26)
๕๗ คุณ_ตัดสิน_ใจ_เอา_เอง_ไม่_ได้_หรือ ว่า_คุณ_ควร_จะ_ทำ_ยัง_ไง
๕๘ เมื่อ_คุณ_กำลัง_ไป_ศาล_กับ_คน_ที่_ฟ้องร้อง_คุณ พยายาม_ไกล่_เกลี่ย_กับ_เขา_ซะ_ใน_ระ_หว่าง_ทาง ไม่_อย่าง_นั้น_เขา_จะ_ลาก_ตัว_คุณ_ไป_พบ_ผู้_พิพากษา และ_ผู้_พิพากษา_ก็_จะ_ส่ง_ตัว_คุณ_ให้_กับ_ผู้_คุม_เพื่อ_จับ_เข้า_คุก
๕๙ เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า_คุณ_จะ_ถูก_ขัง_จน_กว่า_จะ_ใช้_หนี้_ครบ_ทุก_บาท_ทุก_สตางค์”