เรื่อง_ชาว_นา_หว่าน_พืช
(มธ. 13:1-9; ลก. 8:4-8)
๔
๑ พระองค์_สั่งสอน_อยู่_ริม_ทะเล_สาบ_อีก มี_คน_เป็น_จำนวน_มาก_มา_ห้อม_ล้อม_พระองค์ พระองค์_จึง_ลง_ไป_นั่ง_อยู่_ใน_เรือ_แล้ว_ลอย_อยู่_ข้างๆ_ฝั่ง ส่วน_ประชาชน_ยืน_ฟัง_อยู่_ริม_ฝั่ง
๒ พระ_เยซู_ใช้_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_สอน_พวก_เขา_หลาย_อย่าง พระองค์_เล่า_ให้_ฟัง_ว่า
๓ “ฟัง_ให้_ดีๆ_มี_ชาว_นา_คน_หนึ่ง_ออก_ไป_หว่าน_เมล็ด_พืช
๔ ขณะ_ที่_หว่าน_อยู่_นั้น บาง_เมล็ด_ก็_ตก_บน_ทาง_เดิน นก_ก็_มา_จิก_กิน_หมด
๕ บาง_เมล็ด_ก็_ตก_บน_ดิน_ที่_ชั้น_ล่าง_เป็น_หิน มี_ดิน_ไม่_มาก เมล็ด_นั้น_ก็_งอก_ขึ้น_อย่าง_รวดเร็ว_แต่_เนื่อง_จาก_มี_ดิน_ไม่_ลึก
๖ เมื่อ_ดวง_อาทิตย์ขึ้น_พืช_นั้น_ถูก_แดด_แผด_เผา_และ_เนื่อง_จาก_มี_ราก_ตื้นๆ_พืช_นั้น_ก็_เหี่ยว_แห้ง_ตาย_ไป
๗ บาง_เมล็ด_ตกใน_พง_หนาม หนาม_ก็_งอก_ขึ้น_มา_ปกคลุม_พืช_นั้น_ไว้_จึง_ไม่_ออก_ดอก_ออก_ผล
๘ และ_บาง_เมล็ด_ตกลง_ใน_ดิน_ดี_ก็_เจริญ_งอก_งาม_ขึ้น_มา_เกิด_ดอก_ออก_ผล_สาม_สิบ_เท่า_บ้าง หก_สิบ_เท่า_บ้าง และ_ร้อย_เท่า_บ้าง”
๙ แล้ว_พระองค์_ก็_พูด_ว่า “ใคร_มี_หู_ก็_ฟัง_ไว้_ให้_ดี”
สาเหตุ_ที่_พระ_เยซู_ใช้_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ
(มธ. 13:10-17; ลก. 8:9-10)
๑๐ ต่อมา_เมื่อ_พระ_เยซู_อยู่_คน_เดียว ศิษย์_ทั้ง_สิบ_สอง_คน_พร้อม_กับ_คน_ที่_ติด_ตาม_ก็_มา_ถาม_ถึง_ความ_หมาย_ของ_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_พวก_นั้น
๑๑ พระองค์_บอก_ว่า “มี_แต่_พวก_คุณ_เท่า_นั้น_ที่_เรา_จะ_บอก_ให้_รู้เรื่อง_ความ_ลับ_ของ_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_นี้ ส่วน_พวก_คน_นอก_นั้น_เรา_จะ_ใช้_แต่_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_สอน
๑๒ เพื่อ_ว่า
‘พวก_เขา_จะ_ดู_แล้ว_ดู_อีก แต่_ก็_จะ_ไม่_เห็น
ฟัง_แล้ว_ฟัง_อีก แต่_ก็_จะ_ไม่_เข้า_ใจ เพราะ_ถ้า_เขา_เห็น_และ_เข้า_ใจ
เขา_จะ_กลับ_มา_หา_พระเจ้า_และ_ได้_รับ_การ_ยกโทษ’” (อิสยาห์ 6:9-10)
พระ_เยซู_อธิบาย_เรื่อง_ชาว_นา_หว่าน_พืช
(มธ. 13:18-23; ลก. 8:11-15)
๑๓ แล้ว_พระองค์_ถาม_พวก_เขา_ว่า “คุณ_ยัง_ไม่_เข้า_ใจ_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_เรื่อง_นี้_อีก_หรือ แล้ว_คุณ_จะ_ไป_เข้า_ใจ_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_อื่นๆ_ได้_ยัง_ไง
๑๔ ชาว_นา_คน_นี้_หว่าน_ถ้อย_คำ_ของ_พระเจ้า
๑๕ เมล็ด_ที่_ตกลง_บน_ถนน_หน_ทาง_ก็_เหมือน_กับ_คน_ที่_ฟัง_ถ้อย_คำ_ของ_พระเจ้า แต่_ซาตาน_มา_แย่ง_เอา_ถ้อย_คำ_ที่_ได้_หว่าน_ไว้_ใน_พวก_เขา_นั้น_ไป_ทัน_ที
๑๖ ส่วน_เมล็ด_ที่_ตกลง_บน_ดิน_ตื้นๆ_ที่_มี_หิน_อยู่_ข้าง_ล่าง ก็_เหมือน_กับ_คน_ที่_ฟัง_พระคำ แล้ว_รีบ_รับ_ไว้_ด้วย_ความ_ยินดี
๑๗ แต่_ราก_ไม่_ลึก_จึง_ไม่_ทน_ทาน เมื่อ_เจอ_กับ_ความ_ทุกข์_เดือด_ร้อน_หรือ_ถูก_ข่มเหง_เพราะ_เชื่อ_ใน_ถ้อย_คำ_นั้น เขา_ก็_เลิก_เชื่อ_ทัน_ที
๑๘ เมล็ด_ที่_ตกลง_ใน_พง_หนาม_ก็_เหมือน_กับ_คน_ที่_ฟัง_ถ้อย_คำ_แล้ว
๑๙ แต่_ยัง_เป็น_ห่วง_กังวล_เกี่ยว_กับ_ชีวิต_ใน_โลก_นี้ หลง_ไหล_อยู่_กับ_ทรัพย์_สมบัติ_และ_ความ_โลภ_ที่_ไม่_สิ้น_สุด สิ่ง_เหล่า_นี้_มา_คลุม_ถ้อย_คำ_ไว้_เลย_ไม่_เกิด_ผล
๒๐ เมล็ด_ที่_ตกใน_ดิน_ดี ก็_เหมือน_กับ_คน_ที่_ฟัง_ถ้อย_คำ_แล้ว_รับ_ไว้ และ_ออก_ดอก_ออก_ผล สาม_สิบ_เท่า_บ้าง หก_สิบ_เท่า_บ้าง และ_หนึ่ง_ร้อย_เท่า_บ้าง”
ให้_ใช้_สิ่ง_ที่_มี_อยู่
(ลก. 8:16-18)
๒๑ แล้ว_พระองค์_พูด_กับ_พวก_เขา_ว่า “มี_ใคร_บ้าง_ที่_จุด_ตะเกียง_แล้ว_เอา_ไป_ไว้_ใต้_ถัง_หรือ_ใต้_เตียง เขา_จุด_ตะเกียง_เอา_ไว้_บน_เชิง_ตะเกียง_ไม่_ใช่_หรือ
๒๒ อะไร_ที่_แอบ_ซ่อน_อยู่_จะ_ถูก_เปิดโปง และ_ความ_ลับ_ทุก_อย่าง_จะ_ถูก_เปิดเผย_หมด
๒๓ ใคร_มี_หู_ก็_ฟัง_ไว้_ดีๆ”
๒๔ พระองค์_พูด_กับ_พวก_เขา_อีก_ว่า “คิด_ให้_ดีๆ_ใน_สิ่ง_ที่_คุณ_ได้_ฟัง ยิ่ง_ทำ_อย่าง_นี้_มาก_เท่า_ไร ก็_จะ_ยิ่ง_เข้า_ใจ_มาก_ขึ้น_เท่า_นั้น และ_จะ_ได้_มาก_กว่า_นั้น_เสีย_ด้วย_ซ้ำ
๒๕ คน_ที่_เข้า_ใจ_อยู่_แล้ว_ก็_จะ_เข้า_ใจ_มาก_ยิ่ง_ขึ้น ส่วน_คน_ที่_ไม่_เข้า_ใจ_แล้ว_ยัง_ไม่_สนใจ_ฟัง_อีก แม้_สิ่ง_ที่_เขา_เข้า_ใจ_ก็_จะ_หาย_ไป_ด้วย”
เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_การ_งอก_ของ_เมล็ด_พืช
๒๖ พระองค์_พูด_ต่อว่า “อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_เปรียบ_เหมือน_กับ_ชาย_คน_หนึ่ง_ที่_หว่าน_เมล็ด_พืช_ลง_ใน_ดิน
๒๗ ไม่ว่า_ชาย_คน_นั้น_จะ_หลับ_หรือ_ตื่น พืช_นั้น_ก็_แตก_หน่อ_และ_เจริญ_งอก_งาม_ขึ้น_เรื่อยๆ_ทุก_วัน_ทุก_คืน โดย_ที่_ชาย_คน_นี้_ไม่_รู้_ว่า_มัน_งอก_ขึ้น_มา_ได้_ยัง_ไง
๒๘ เพราะ_ดิน_เป็น_ตัว_ที่_ทำ_ให้_เมล็ด_พืช_นั้น_งอก_ขึ้น_เป็น_ลำต้น เริ่ม_จาก_ต้น_อ่อน_ก่อน_แล้ว_ต่อมา_ก็_เป็น_รวง และ_มี_เมล็ด_เต็ม_รวง
๒๙ เมื่อ_เมล็ด_สุก_เหลือง_อร่าม_ชาว_นา_ก็_รีบ_เอา_เคียว_มา_เกี่ยว_พืช_ทัน_ที เพราะ_ถึง_ฤดู_เก็บ_เกี่ยว_แล้ว”
เมล็ด_มัส_ตาร์ด
(มธ. 13:31-32,34-35; ลก. 13:18-19)
๓๐ แล้ว_พระองค์_ก็_ถาม_ว่า “จะ_เปรียบ_เทียบ_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_เหมือน_กับ_อะไร_ดี เปรียบ_เทียบ_กับ_เรื่อง_อะไร_ให้_ฟัง_ดี
๓๑ เปรียบ_กับ_เมล็ด_มัสตาร์ด_ก็_แล้ว_กัน เมล็ด_ชนิด_นี้_ตอน_ที่_ปลูก_ลง_ใน_ดิน_นั้น_มัน_เล็ก_มาก
๓๒ แต่_พอ_โต_ขึ้น_มา_กลาย_เป็น_ต้น_ที่_ใหญ่_ที่สุด_ใน_พวก_พืช_สวน_ครัว_ทั้ง_หมด และ_ได้_แผ่_กิ่ง_ก้าน_สาขา_จน_นก_มา_ทำ_รัง_ใต้_ร่ม_ไม้_ได้”
๓๓ พระองค์_ใช้_เรื่อง_แบบ_นี้_อีก_หลาย_เรื่อง_สั่งสอน_ฝูงชน เกี่ยว_กับ_ถ้อย_คำ_ของ_พระเจ้า_เท่า_ที่_พวก_เขา_จะ_รับ_ไหว
๓๔ พระองค์_เล่า_ทุก_เรื่อง_โดย_ใช้_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_หมด และ_เมื่อ_อยู่_กัน_ตาม_ลำพัง_กับ_ศิษย์_พระองค์_ก็_จะ_อธิบาย_ให้_พวก_เขา_เข้า_ใจ_ทุก_อย่าง
พระ_เยซู_ห้าม_พายุ
(มธ. 8:23-27; ลก. 8:22-25)
๓๕ ใน_เย็น_วัน_นั้น_พระองค์_บอก_กับ_พวก_ศิษย์_ว่า “ข้าม_ไป_ฝั่ง_โน้น_กัน_เถอะ”
๓๖ พวก_เขา_ก็_ทิ้ง_ฝูงชน_มา_ขึ้น_เรือ_ที่_พระ_เยซู_นั่ง_อยู่_ก่อน_แล้ว มี_เรือ_ลำ_อื่นๆ_ตาม_ไป_ด้วย
๓๗ มี_พายุ_ใหญ่_เกิด_ขึ้น ทำ_ให้_คลื่น_ซัด_น้ำ_เข้า_มา_จน_เกือบ_เต็ม_ลำ_เรือ
๓๘ แต่_พระ_เยซู_ยัง_นอน_หนุน_หมอน_หลับ_อยู่_ท้าย_เรือ พวก_ศิษย์_จึง_มา_ปลุก_พระ_องค์_และ_บอก_ว่า “อาจารย์ ไม่_ห่วง_กัน_บ้าง_เลย_หรือ พวก_เรา_กำ_ลัง_จะ_จม_น้ำ_ตาย_กัน_อยู่_แล้ว”
๓๙ พระองค์_จึง_ลุก_ขึ้น_สั่ง_ห้าม_ลม_และ_คลื่น_ว่า “เงียบ_สงบ_ซะ” และ_ทัน_ใด_นั้น_เอง ลม_ก็_หยุด_พัด_และ_คลื่น_ก็_สงบ_ลง
๔๐ แล้ว_พระองค์_พูด_กับ_พวก_เขา_ว่า “กลัว_อะไร_กัน ยัง_ไม่_ไว้_วางใจ_เรา_อีก_หรือ”
๔๑ แต่_พวก_เขา_กลับ_กลัว_มาก_และ_พูด_กัน_ว่า “คน_นี้_เป็น_ใคร_กัน_นะ ขนาด_ลม_และ_คลื่น_ยัง_ฟัง_เขา_เลย”