เรื่อง_เพื่อน_เจ้า_สาว_สิบ_คน
(ลก. 12:41-48)
๒๕
๑ ใน_เวลา_นั้น อาณา_จักร_แห่ง_สวรรค์_จะ_เปรียบ_เหมือน_กับ เพื่อน_เจ้า_สาว_สิบ_คน_ที่_ถือ_ตะเกียง ออก_มา_รอ_รับ_เจ้า_บ่าว
๒ ใน_พวก_เขา มี_ห้า_คน_เป็น_หญิง_โง่ และ_อีก_ห้า_คน_เป็น_หญิง_ฉลาด
๓ หญิง_โง่_ห้า_คน_นั้น_เอา_ตะเกียง_ไป แต่_ไม่_ได้_เอา_น้ำมัน_สำรอง_ไป_ด้วย
๔ แต่_หญิง_ฉลาด_ห้า_คน_นั้น_เอา_น้ำมัน_สำรอง_ไป_พร้อม_กับ_ตะเกียง_ด้วย
๕ เจ้า_บ่าว_มา_ช้า หญิง_สาว_ทั้ง_หมด_ก็_ง่วง_และ_หลับ_ไป
๖ เมื่อ_ถึง_เที่ยงคืน ก็_มี_เสียง_ร้อง_เรียกว่า ‘เจ้า_บ่าว_มา_แล้ว ออก_มา_ต้อนรับ_เร็ว_เข้า’
๗ เพื่อน_เจ้า_สาว_ทั้ง_หมด_ตื่น_ขึ้น และ_เตรียม_ตะเกียง_ของ_ตน_ให้_พร้อม
๘ แล้ว_หญิง_โง่_ก็_พูด_กับ_หญิง_ฉลาด_ว่า ‘ขอ_แบ่ง_น้ำมัน_ของ_พวก_เธอ_ให้_กับ_พวก_ฉัน_บ้าง_สิ ตะเกียง_ของ_พวก_ฉัน_ใกล้_จะ_ดับ_อยู่_แล้ว’
๙ หญิง_ฉลาด_ตอบ_ว่า ‘ไม่_ได้_หรอก เพราะ_น้ำมัน_นี้_มี_ไม่_พอ_สำหรับ_พวก_เรา_ทุก_คน พวก_เธอ_ไป_หา_ซื้อ_จาก_คน_ขาย_น้ำมัน_เอา_เอง_ก็_แล้ว_กัน’
๑๐ ขณะ_ที่_หญิง_โง่_ออก_ไป_หา_ซื้อ_น้ำมัน เจ้า_บ่าว_ก็_มา_ถึง เพื่อน_เจ้า_สาว_ที่_พร้อม_อยู่_แล้ว_ก็_เข้า_ไป_ใน_งาน_แต่ง_งาน_กับ_เจ้า_บ่าว แล้ว_ประตู_ก็_ถูก_ปิด_ลง
๑๑ ต่อมา_เมื่อ_หญิง_โง่_ห้า_คน_นั้น_กลับ_มา ก็_ร้อง_เรียกว่า ‘คุณ_คะ คุณ_คะ ช่วย_เปิด_ประตู_ให้_พวก_ฉัน_หน่อย_ค่ะ’
๑๒ แต่_เจ้า_บ่าว_ตอบ_ว่า ‘จะ_บอก_ให้ ผม_ไม่_รู้จัก_คุณ_สัก_หน่อย’
๑๓ ดัง_นั้น ให้_พร้อม_อยู่_เสมอ เพราะ_พวก_คุณ_ไม่_รู้_ถึง_วัน_เวลา_ที่_เรา_จะ_กลับ_มา
เรื่อง_ทาส_สาม_คน
๑๔ หรือ_เรา_อาจ_จะ_เปรียบ_อาณา_จักร_นั้น_เหมือน_กับ_ชาย_คน_หนึ่ง_ที่_กำลัง_จะ_เดิน_ทาง_ไป_ต่าง_ประเทศ จึง_เรียก_พวก_ทาส_มา_และ_ฝาก_ทรัพย์สิน_ให้_พวก_เขา_ดูแล
๑๕ เขา_ให้_เงิน_ห้า_ถุง_กับ_ทาสคน_หนึ่ง ให้_เงิน_สอง_ถุง_กับ_ทาส_อีก_คน_หนึ่ง และ_ให้_เงิน_หนึ่ง_ถุง กับ_ทาส_คน_สุด_ท้าย โดย_ได้_แบ่ง_ให้_ตาม_ความ_สามารถ_ของ_แต่_ละ_คน แล้ว_เขา_ก็_ออก_เดิน_ทาง_ไป
๑๖ ทาส_ที่_ได้_รับ_เงิน_ห้า_ถุง เอา_เงิน_ไป_ค้า_ขาย_ทัน_ที และ_ได้_กำไร_มา_อีก_ห้า_ถุง
๑๗ ทาส_ที่_ได้_เงิน_สอง_ถุง เอา_เงิน_ไป_ค้า_ขาย_เหมือน_กัน และ_ได้_กำไร_มา_อีก_สอง_ถุง
๑๘ แต่_ทาส_ที่_ได้_เงิน_หนึ่ง_ถุง_ได้_ขุด_หลุม_ซ่อน_เงิน_ของ_เจ้า_นาย_ไว้_ใน_พื้นดิน
๑๙ หลัง_จาก_เวลา_ผ่าน_ไป_นาน เจ้า_นาย_กลับ_มา_และ_เรียก_พวก_เขา_มา_ถาม_ว่า_เอา_เงิน_ไป_ทำ_อะไร_กัน_บ้าง
๒๐ ทาส_ที่_ได้_เงิน_ไป_ห้า_ถุง_ได้_นำ_เงิน_กำไร_อีก_ห้า_ถุง_มา_ให้_นาย และ_บอก_ว่า ‘เจ้า_นาย_ครับ ท่าน_ให้_ผม_ดูแล_เงิน_ห้า_ถุง และ_นี่_ผม_ได้_กำไร_มา_อีก_ห้า_ถุง’
๒๑ นาย_จึง_พูด_กับ_เขา_ว่า ‘เยี่ยม_มาก เจ้า_เป็น_ทาส_ที่_ดี_และซื่อ_สัตย์ เจ้า_ได้_ซื่อ_สัตย์_ใน_สิ่ง_เล็กๆ_น้อยๆ_เรา_จะ_ตั้ง_ให้_เจ้า_ดูแล_ของ_จำนวน_มาก มา_ร่วม_ฉลอง_กับ_เรา’
๒๒ แล้ว_ทาส_ที่_ได้_รับ_เงิน_สอง_ถุง_ก็_มา และ_พูด_ว่า ‘เจ้า_นาย_ครับ ท่าน_ให้_ผม_ดูแล_เงิน_สอง_ถุง ดู_สิ_ครับ ผม_ได้_กำไร_มา_อีก_สอง_ถุง’
๒๓ นาย_พูด_กับ_เขา_ว่า ‘เจ้า_ทำ_ดี_มาก เจ้า_เป็น_ทาส_ที่_ดี_และ_ซื่อ_สัตย์ เจ้า_ซื่อ_สัตย์_ใน_สิ่ง_เล็กๆ_น้อยๆ_เรา_จะ_ตั้ง_ให้_เจ้า_ดูแล_ของ_จำนวน_มาก มา_ร่วม_ฉลอง_กับ_เรา’
๒๔ แล้ว_ทาส_ที่_ได้_รับ_เงิน_ถุง_เดียว_ก็_มา และ_พูด_ว่า ‘เจ้า_นาย_ครับ ผม_รู้_ว่า_ท่าน_เป็น_คน_ที่_โหด_ร้าย_ทารุณ ท่าน_เก็บ_เกี่ยว_ใน_ที่ดิน_ซึ่ง_ท่าน_ไม่_ได้_ปลูก และ_เก็บ_พืชผล_ที่_ท่าน_ไม่_ได้_หว่าน
๒๕ ผม_กลัว ก็_เลย_เอา_ถุง_เงิน_ไป_ฝัง_ดิน_ซ่อน_ไว้ นี่_ไง_ถุง_เงิน_ของ_ท่าน’
๒๖ นาย_จึง_ด่า_เขา_ว่า ‘ไอ้_ทาส_ชาติ_ชั่ว_จอม_ขี้เกียจ ใน_เมื่อ_เจ้า_รู้_ว่า_ข้า_เก็บ_เกี่ยว_ใน_ที่ดิน_ซึ่ง_ข้า_ไม่_ได้_ปลูก และ_เก็บ_พืชผล_ที่_ข้า_ไม่_ได้_หว่าน
๒๗ ถ้า_อย่าง_นั้น เจ้า_ก็_น่า_จะ_เอา_เงิน_ของ_ข้า_ไป_ฝาก_ธนาคาร_ไว้ เพื่อ_ว่า_เมื่อ_ข้า_กลับ_มา ข้า_ก็_จะ_ได้_เงิน_กลับ_มา_พร้อม_ทั้ง_ดอก_เบี้ย_ด้วย’
๒๘ แล้ว_เจ้า_นาย_ก็_บอก_ให้_เอา_ถุง_เงิน_จาก_เขา_ไป_ให้_คน_ที่_มี_ถุง_เงิน_สิบ_ถุง
๒๙ เพราะ_คน_ที่_ทำ_ประโยชน์_จาก_สิ่ง_ที่_เขา_มี_อยู่ ก็_จะ_ได้_รับ_เพิ่ม_มาก_ขึ้น_จน_เหลือ_เฟือ แต่_คน_ที่_ไม่_ได้_ทำ_ประโยชน์_จาก_สิ่ง_ที่_เขา_มี_อยู่ ทุก_สิ่ง_ที่_เขา_มี_จะ_ถูก_ริบ_ไป_จน_หมด_ด้วย
๓๐ จาก_นั้น_เขา_ก็_สั่ง_ให้_เอา_ตัว_ทาส_ที่_ไร้_ประโยชน์_นี้_โยน_ออก_ไป_ที่_มืด_ข้าง_นอก ที่_นั่น_จะ_มี_เสียง_ร้องไห้_โหย_หวน_ด้วย_ความ_เจ็บ_ปวด
บุตร_มนุษย์_จะ_พิพากษา_ทุก_คน
๓๑ เมื่อ_บุตร_มนุษย์^ มา_ด้วย_ความ_ยิ่ง_ใหญ่_พร้อม_เหล่า_ทูตสวรรค์_ของ_พระองค์ พระองค์_จะ_นั่ง_บน_บัลลังก์_อัน_ยิ่ง_ใหญ่_ของ_พระองค์
๓๒ คน_ทุก_เชื้อชาติ_จะ_มา_รวม_กัน_ต่อหน้า_บุตร_มนุษย์ พระองค์_จะ_แยก_พวก_เขา_ออก_จาก_กัน เหมือน_กับ_คน_เลี้ยง_แกะ_ที่_แยก_แกะ_ออก_จาก_แพะ
๓๓ พระองค์_จะ_แยก_แกะ_ไว้_ทาง_ขวา_มือ และ_แยก_แพะ_ไว้_ทาง_ซ้าย_มือ
๓๔ กษัตริย์_จะ_พูด_กับ_พวก_ที่_อยู่_ทาง_ขวา_มือ_ว่า ‘พวก_เจ้า_ที่_ได้_รับ_พร_จาก_พระบิดา_ของ_เรา มา_รับ_อาณา_จักร_ที่_ได้_เตรียม_ไว้_สำหรับ_พวก_เจ้า_ตั้ง_แต่_เริ่ม_สร้าง_โลก
๓๕ เพราะ_เมื่อ_เรา_หิว พวก_เจ้า_ก็_เลี้ยง_เรา เรา_กระหาย_น้ำ เจ้า_ก็_ให้_น้ำ_เรา_ดื่ม เรา_เป็น_คน_แปลก_หน้า เจ้า_ก็_ต้อนรับ_เรา_เข้า_ไป_ใน_บ้าน
๓๖ เรา_ไม่_มี_เสื้อผ้า_ใส่ เจ้า_ก็_หา_เสื้อผ้า_มา_ให้ เรา_ไม่_สบาย เจ้า_ก็_ดูแล เรา_ติด_คุก เจ้า_ก็_มา_เยี่ยม’
๓๗ แล้ว_พวก_ที่_ทำ_ตามใจ_พระเจ้า_จะ_ตอบ_ว่า ‘องค์_เจ้า_ชีวิต พวก_เรา_เคย_เห็น_ท่าน_หิว_และ_เลี้ยง_ท่าน_ตั้ง_แต่_เมื่อ_ไหร่ หรือ_เห็น_ท่าน_กระหาย_น้ำ แล้ว_ให้_น้ำ_ท่าน_ดื่ม_ตั้ง_แต่_เมื่อ_ไหร่
๓๘ แล้ว_พวก_เรา_เคย_เห็น_ท่าน_เป็น_คน_แปลก_หน้า แล้ว_เชิญ_ท่าน_เข้า_มา_ใน_บ้าน หรือ_เห็น_ท่าน_ไม่_มี_เสื้อผ้า_ใส่ แล้ว_หา_เสื้อผ้า_มา_ให้_ใส่_ตั้ง_แต่_เมื่อ_ไหร่
๓๙ แล้ว_พวก_เรา_เห็น_ท่าน_ป่วย หรือ_อยู่_ใน_คุก แล้ว_ไป_เยี่ยม_ตั้ง_แต่_เมื่อ_ไหร่_หรือ_ครับ_ท่าน’
๔๐ กษัตริย์_จะ_ตอบ_พวก_เขา_ว่า ‘เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า เมื่อ_ไหร่_ก็_ตาม_ที่_พวก_เจ้า_ทำ_อะไร_ให้_กับ_คน_ที่_ต่ำต้อย_ที่สุด_คน_หนึ่ง_ใน_หมู่_พี่_น้อง_ของ_เรา เจ้า_ก็_ได้_ทำ_ให้_กับ_เรา_ด้วย’
๔๑ แล้ว_กษัตริย์_หัน_ไป_ตวาด_ใส่_พวก_ที่_อยู่_ทาง_ซ้าย_มือ_ว่า ‘ไป_ให้_พ้น พวก_ที่_ถูก_สาป_แช่ง ไป_ตกใน_กอง_ไฟ_ที่_ไม่_มี_วัน_ดับ ซึ่ง_เตรียม_ไว้_สำหรับ_มาร_และ_พวก_ผู้ช่วย_ของ_มัน
๔๒ เพราะ_เมื่อ_เรา_หิว เจ้า_ก็_ไม่_ได้_ให้_อะไร_เรา_กิน เรา_กระหาย_น้ำ เจ้า_ก็_ไม่_ได้_ให้_อะไร_เรา_ดื่ม
๔๓ เรา_เป็น_คน_แปลก_หน้า เจ้า_ก็_ไม่_ได้_เชิญ_เรา_เข้า_ไป_ใน_บ้าน เรา_ไม่_มี_เสื้อผ้า_ใส่ เจ้า_ก็_ไม่_ได้_ให้_เสื้อผ้า_เรา_ใส่ เรา_ไม่_สบาย_และ_อยู่_ใน_คุก เจ้า_ก็_ไม่_เคย_มา_ดูแล_เรา’
๔๔ แล้ว_พวก_เขา_ก็_จะ_ตอบ_ว่า ‘องค์_เจ้า_ชีวิต ตอน_ไหน_กัน_ที่_พวก_เรา_เห็น_ท่าน_หิว_หรือ_กระหาย_น้ำ หรือ_เป็น_คน_แปลก_หน้า หรือ_ไม่_มี_เสื้อผ้า_ใส่ หรือ_ไม่_สบาย หรือ_ติด_คุก แล้ว_พวก_เรา_ไม่_ได้_ช่วย_เหลือ_ท่าน’
๔๕ กษัตริย์_จะ_ตอบ_ว่า ‘เรา_ขอ_บอก_ให้_รู้_ว่า_อะไร_ก็_ตาม_ที่_พวก_เจ้า_ไม่_ได้_ทำ_ให้_กับ_คน_ที่_ต่ำต้อย_ที่สุด_คน_หนึ่ง_ใน_พวก_นี้ เจ้า_ก็_ไม่_ได้_ทำ_กับ_เรา’
๔๖ แล้ว_พวก_เขา_ก็_จะ_ต้อง_ไป_รับ_โทษ_ตลอด_ไป แต่_คน_ที่_ทำ_ตามใจ_พระเจ้า_จะ_เข้า_สู่_ชีวิต_กับ_พระเจ้า_ตลอด_ไป”