๒
ภูเขาของพระผู้เป็นเจ้า 
 ๑ อิสยาห์บุตรอามอสได้กล่าวถึงสิ่งที่เห็นเกี่ยวกับยูดาห์และเยรูซาเล็มว่า 
 ๒ เมื่อถึงช่วงเวลาแห่งวาระสุดท้าย 
ภูเขาของพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า 
จะได้รับการสถาปนาเป็นภูเขาสูงที่สุดในบรรดาเทือกเขาทั้งหลาย 
และจะถูกยกขึ้นอยู่เหนือเนินเขาทั้งปวง 
และบรรดาประชาชาติจะพากันหลั่งไหลเข้าไป 
 ๓ ชนชาติจำนวนมากจะมาและพูดว่า 
“มาเถิด เราขึ้นไปยังภูเขาของพระผู้เป็นเจ้า 
ไปยังพระตำหนักของพระเจ้าของยาโคบกันเถิด 
เพื่อให้พระองค์สอนวิถีทางของพระองค์ให้แก่พวกเรา 
และเพื่อพวกเราจะดำเนินในทางของพระองค์” 
เพราะกฎบัญญัติจะออกมาจากศิโยน 
และคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้าจะมาจากเยรูซาเล็ม 
 ๔ พระองค์จะตัดสินความระหว่างบรรดาประชาชาติ 
และจะตัดสินการโต้แย้งให้กับชนชาติจำนวนมาก 
และพวกเขาจะตีดาบให้เป็นใบมีดคันไถ 
และตีหอกให้เป็นขอเกี่ยวสำหรับลิดกิ่งไม้ 
ประชาชาติจะไม่ใช้ดาบต่อสู้กัน 
และพวกเขาจะไม่ศึกษาเรื่องการสู้รบอีกต่อไป 
 ๕ โอ พงศ์พันธุ์ของยาโคบเอ๋ย 
มาเถิด เรามาเดิน 
ในความสว่างของพระผู้เป็นเจ้ากันเถิด 
วันของพระผู้เป็นเจ้า 
 ๖ เพราะพระองค์ได้ทอดทิ้งชนชาติของพระองค์ 
คือพงศ์พันธุ์ของยาโคบ 
เพราะพวกเขาใช้ชีวิตตามชาวตะวันออก 
และเชื่อการทำนายตามชาวฟีลิสเตีย 
และร่วมงานกับลูกหลานของชนชาติอื่น 
 ๗ แผ่นดินของพวกเขาอุดมด้วยเงินและทองคำ 
และเขามีทรัพย์สินใช้จ่ายอย่างไม่มีวันหมด 
แผ่นดินบริบูรณ์ด้วยม้า 
และเขามีรถศึกใช้อย่างไม่มีวันหมด 
 ๘ แผ่นดินของพวกเขาเต็มไปด้วยรูปเคารพ 
พวกเขาก้มกราบสิ่งที่ทำขึ้นด้วยมือ 
ด้วยนิ้วมือของตนเอง 
 ๙ ฉะนั้น มนุษย์จึงถูกทำให้ถ่อมลง 
และแต่ละคนถูกทำให้ต่ำลง 
อย่าให้อภัยพวกเขา 
 ๑๐ จงคลานเข้าไปในหิน และหลบซ่อนในผงคลีดิน 
ให้พ้นจากเบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าผู้น่าเกรงขาม 
และจากความยิ่งใหญ่อันงามตระการของพระองค์ 
 ๑๑ สายตาที่หยิ่งยโสของมนุษย์จะถูกทำให้ต่ำลง 
และความภูมิใจอันสูงส่งของมนุษย์จะถูกทำให้ถ่อมลง 
และในวันนั้นพระผู้เป็นเจ้าพระองค์เดียวคือผู้ที่จะได้รับการยกย่อง 
 ๑๒ เพราะจะมีวันซึ่งพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา 
ไม่ยอมรับคนทั้งปวงที่ยโส เลิศลอย 
และได้รับการยกย่อง เขาเหล่านั้นจะถูกทำให้ตกต่ำลง 
 ๑๓ สำหรับไม้ซีดาร์แห่งเลบานอน 
เลิศลอยและถูกเชิดชู 
และต้นโอ๊กแห่งบาชาน 
 ๑๔ สำหรับภูเขาที่เลิศลอย 
เนินเขาที่ถูกยกสูงขึ้น 
 ๑๕ สำหรับหอคอยสูงทุกแห่ง 
และกำแพงที่คุ้มกันไว้อย่างแข็งแกร่งทุกแห่ง 
 ๑๖ สำหรับเรือเดินทะเลของเมืองทาร์ชิชทุกลำ 
และสำหรับงานฝีมือที่งดงามทั้งปวง 
 ๑๗ และความหยิ่งยโสของมนุษย์จะถูกทำให้ถ่อมลง 
และความภูมิใจอันสูงส่งของมนุษย์จะถูกทำให้ต่ำลง 
และพระผู้เป็นเจ้าพระองค์เดียวที่จะได้รับการยกย่องในวันนั้น 
 ๑๘ และรูปเคารพทั้งหลายจะสูญสิ้นไป 
 ๑๙ และประชาชนจะคลานเข้าถ้ำหิน 
และโพรงดิน 
ให้พ้นจากเบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าผู้น่าเกรงขาม 
และจากความยิ่งใหญ่อันงามตระการของพระองค์ 
เมื่อพระองค์ลุกขึ้นแผ่นดินโลกก็หวาดหวั่น 
 ๒๐ ในวันนั้น รูปเคารพที่มนุษย์หล่อขึ้นจากเงินและทองคำ 
เพื่อให้ตนเองกราบไหว้นั้น 
เขากลับโยนทิ้งให้หนูและค้างคาว 
 ๒๑ มนุษย์จะเข้าไปในถ้ำหิน 
และในซอกผา 
ให้พ้นจากเบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้าผู้น่าเกรงขาม 
และจากความยิ่งใหญ่อันงามตระการของพระองค์ 
เมื่อพระองค์ลุกขึ้นแผ่นดินโลกก็หวาดหวั่น 
 ๒๒ จงหยุดวางใจในมนุษย์ 
ซึ่งมีเพียงลมหายใจในจมูก 
เขามีอะไรดีหรือ