நான் இது நிகழ்ந்ததைப் பார்த்தேன்!

இருட்டில் வழிநடத்தி கொண்டுவந்தார்.

அவர் நாள்முழுதும் இதனை மீண்டும் மீண்டும் செய்தார்.

அவர் எனது எலும்புகளை உடைத்தார்.

அவர் கசப்பையும் வருத்தத்தையும் என்னைச் சுற்றிலும் வரும்படி செய்தார்.

நீண்ட காலமாகச் செத்துக் கிடக்கிற சிலரைப் போல என்னை அவர் செய்தார்.

அவர் என்மீது கனமான சங்கிலிகளைப் போட்டார்.

கர்த்தர் எனது ஜெபத்தைக் கேட்பதில்லை.

அவர் எனது பாதையைக் கோணலாக்கினார்.

அவர் மறைவிடத்திலுள்ள சிங்கம் போலவும் இருக்கிறார்.

அவர் என்னைத் துண்டு துண்டாகக் கிழித்துப்போட்டார்.

அவர் என்னை பாழாக்கினார்.

அவரது அம்புகளுக்கு என்னை இலக்காக்கினார்.

வயிற்றில் எய்தார்.

நாள் முழுவதும் அவர்கள் என்னைப்பற்றி பாடல் பாடி என்னைக் கேலிச் செய்கிறார்கள்.

அவர் என்னை இந்தக் கசப்பான பானத்தால் நிரப்பினார்.

அவர் என்னைத் தூசியில் தள்ளினார்.

நான் நல்லவற்றைப் பற்றி மறந்துவிட்டேன்.

நான் இழந்து விட்டேன்” என்றேன்.

எனக்கு வீடு இல்லை.

நீர் எனக்குக் கொடுத்த கசப்பான விஷத்தை (தண்டனையை) நினைத்துப்பாரும்.

நான் மிகவும் துக்கமாய் இருக்கிறேன்.

பின்னர் நான் நம்பிக்கை பெறுகிறேன்.

நான் என்ன நினைக்கிறேன் என்பது இதுதான்:

கர்த்தருடைய இரக்கம் எப்பொழுதும் முடிவதில்லை.

கர்த்தாவே, உமது உண்மையும், பற்றுதலும் மிகப் பெரியது!

ஆகவே நான் அவரை நம்புவேன்” என்கிறேன்.

கர்த்தர் அவரைத் தேடும் ஜனங்களுக்கு நல்லவராய் இருக்கிறார்.

கர்த்தருக்காக அமைதியாகக் காத்திருப்பது நல்லது.

ஒருவன், தன் இளமை காலத்திலிருந்தே அந்த நுகத்தடியைச் சுமப்பது நல்லது.

அந்த மனிதன் தனியாகவும் அமைதியாகவும் இருப்பான்.

அதில் இன்னும் நம்பிக்கை இருக்கலாம்.

அம்மனிதன் ஜனங்கள் தன்னை நிந்திக்கும்படி அனுமதிக்கவேண்டும்.

அம்மனிதன் நினைவில்கொள்ளவேண்டும்.

அவனுக்கும் இரக்கத்தையும் வெளிபடுத்துகிறார்.

அவனுக்கு இரக்கம் வெளிப்படுகிறது.

அவர் ஜனங்கள் மகிழ்ச்சியற்று இருப்பதை விரும்புவதில்லை.

யாரோ ஒருவன் பூமியிலுள்ள அனைத்து சிறைக் கைதிகளையும் தன் காலுக்கடியில் நசுக்குவதை அவர் விரும்புவதில்லை.

ஆனால் சில ஜனங்கள் உன்னதமான தேவனுக்கு முன்பாக அத்தீயவற்றைச் செய்கிறார்கள்.

கர்த்தர் இத்தகைய எவற்றையுமே விரும்புவதில்லை.

நிகழச் செய்யவும் முடியாது.

நல்லதும் தீயதும் நிகழும்படி கட்டளையிடுகிறார்.

உயிரோடுள்ள எவனும் புகார் கூற முடியாது.

பிறகு கர்த்தரிடம் திரும்புவோம்.

நமது கைகளோடு இதயத்தையும் ஏறெடுப்போம்.

இதனால் எங்களை நீர் மன்னிக்காமல் இருந்தீர்.

எங்களைத் துரத்தினீர்.

நீர் எங்களை இரக்கமில்லாமல் கொன்றீர்!

நீர் உம்மை மேகத்தால் மூடிக்கொண்டீர்.

அருவருக்கத்தக்கவர்களாகவும் ஆக்கினீர்.

எங்களுடன் கோபத்தோடு பேசுகிறார்கள்.

நாங்கள் குழியில் விழுந்திருக்கிறோம்.

நாங்கள் உடைந்திருக்கிறோம்!” என்கிறேன்.

எனது ஜனங்களின் அழிவினால் நான் அழுகிறேன்.

நான் அழுதுகொண்டேயிருக்கிறேன்!

நான் தொடர்ந்து அழுதுகொண்டிருப்பேன்!

நான் தொடர்ந்து அழுதுகொண்டிருப்பேன்!

என் கண்கள் என்னைத் துக்கமுறச் செய்தன.

ஆனால் அவர்கள் என்னைப் பறவையைப்போன்று வேட்டையாடினார்கள்.

அவர்கள் என்மீது கல்லையும் எறிந்தார்கள்.

“நான் முடிந்து போனேன்” என்று எனக்குள் சொன்னேன்.

நான் பள்ளத்திற்குள்ளிருந்து உமது நாமத்தைச் சொல்லி அழைத்தேன்.

நீர் உமது காதுகளை மூடவில்லை.

நீர் என்னை மீட்பதற்கு மறுக்கவில்லை.

“பயப்படாதே” என்று நீர் என்னிடம் சொன்னீர்.

நீர் எனது உயிரை மீண்டும் எனக்காக மீட்டுக் கொண்டு வந்தீர்.

இப்பொழுது எனக்காக எனது வழக்கை நியாயந்தீரும்.

என்னைக் காயப்படுத்தியிருக்கிறார்கள் என்பதைப் பார்த்திருக்கிறீர்.

அனைத்து தீயத் திட்டங்களையெல்லாம் நீர் பார்த்திருக்கிறீர்.

அவர்கள் எனக்கு எதிராகச் செய்த அனைத்து தீயத் திட்டங்களைப்பற்றி கேள்விப்பட்டீர்.

எனது பகைவர்களின் வார்த்தைகளும் எண்ணங்களும் எனக்கு எதிராக இருக்கின்றன.

௬௩ கர்த்தாவே, அவர்கள் உட்காரும்போதும், எழுந்திருக்கும் போதும்,

என்னை எவ்வாறு பரிகாசம் செய்கிறார்கள் என்று பாரும்!

அவர்கள் செய்திருப்பதை அவர்களுக்குத் திருப்பிக்கொடும்!

பிறகு, அவர்கள் மீது உமது சாபத்தைக் கொடும்!

கர்த்தாவே, வானத்தின் கீழே அவர்களை அழித்துவிடும்!