உமது ஜனங்களிடம் நீர் இன்னும் கோபமாயிருக்கிறீரா?

நீர் எங்களை மீட்டீர். நாங்கள் உமக்குச் சொந்தமானவர்கள்.

பகைவன் அழித்த பரிசுத்த இடத்திற்குத் திரும்ப வாரும்.

போரில் தங்கள் வெற்றியைக் குறிப்பதற்கு ஆலயத்தில் அவர்கள் தங்கள் கொடிகளை ஏற்றினார்கள்.

கோடரியால் களைகளை அழிக்கும் ஜனங்களைப் போன்றிருந்தார்கள்.

உமது ஆலயத்தில் மரத்தினாலான சித்திர வேலைப்பாடுகளை நாசம் செய்தார்கள்.

அந்த ஆலயம் உமது நாமத்தின் மகிமைக்காகக் கட்டப்பட்டது.

அவர்கள் அதைத் தரையில் விழும்படி இடித்துத் தள்ளினார்கள்.

தேசத்தின் ஒவ்வொரு பரிசுத்த இடத்தையும் அவர்கள் எரித்தார்கள்.

எந்தத் தீர்க்கதரிசிகளும் இங்கு இல்லை.

யாருக்கும் என்ன செய்வதென்று தெரியவில்லை.

உமது நாமத்தை அவர்கள் என்றென்றும் இழிவுபடுத்த நீர் அனுமதிப்பீரா?

நீர் உமது மிகுந்த வல்லமையைப் பயன்படுத்தி, எங்களை முற்றிலும் அழித்துவிட்டீர்.

இத்தேசத்தில் பல போர்களில் வெல்ல நீர் எங்களுக்கு உதவினீர்.

செங்கடலைப் பிளக்கச் செய்தீர்.

லிவியாதானின் தலைகளை நீர் சிதைத்துப்போட்டீர்.

பிற விலங்குகள் உண்ணும்படி அதன் உடலை விட்டுவிட்டீர்.

நதிகள் உலர்ந்து போகும்படியும் செய்கிறீர்.

நீர் இரவையும் ஆளுகிறீர். நீர் சந்திரனையும் சூரியனையும் உண்டாக்கினீர்.

நீர் கோடையையும் குளிர் காலத்தையும் உண்டாக்கினீர்.

அம்மூடர்கள் உமது நாமத்தை வெறுக்கிறார்கள்.

என்றென்றும் உமது ஏழை ஜனங்களை மறந்துவிடாதேயும்.

இத்தேசத்தின் ஒவ்வொரு இருண்ட இடத்திலும் கொடுமை நிகழ்கிறது.

இனிமேலும் அவர்கள் துன்புறாதபடி பாரும். உமது திக்கற்ற, ஏழை ஜனங்கள் உம்மைத் துதிப்பார்கள்.

அம்மூடர்கள் உம்மோடு போட்டியிடுகிறார்கள் என்பதை நினைவுகூரும்.

மீண்டும் மீண்டும் அவர்கள் உம்மை இழிவுப்படுத்தினார்கள்.