1 Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśń Dawidowa nauczająca. (55:2) W uszy swe przyjmij, o Boże! modlitwę moję, a nie kryj się przed prośbą moją:
2 (55:3) Posłuchaj mię z pilnością, a wysłuchaj mię; boć się uskarżam w modlitwie swej, i trwożę sobą:
3 (55:4) Dla głosu nieprzyjaciela, i dla uciśnienia od bezbożnika; albowiem mię zarzucają kłamstwem, a w popędliwości swej sprzeciwiają mi się.
4 (55:5) Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.
5 (55:6) Bojaźń ze drżeniem przyszła na mię, a okryła mię trwoga.
6 (55:7) I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym.
7 (55:8) Otobym daleko zaleciał, a mieszkałbym na puszczy. Sela.
8 (55:9) Pospieszyłbym, abym uszedł przed wiatrem gwałtownym, i przed wichrem.
9 (55:10) Zatrać ich, Panie! rozdziel język ich; bom widział bezprawie i rozruch w mieście.
10 (55:11) We dnie i w nocy otaczają ich po murach jego, a złość i przewrotność jest w pośrodku jego.
11 (55:12) Ciężkości są w pośrodku jego, a nie ustępuje z ulic jego chytrość i zdrada.
12 (55:13) Albowiem nie nieprzyjaciel jaki zelżył mię, inaczej zniósłbym to był; ani ten, który mię miał w nienawiści, powstał przeciwko mnie; bobym się wżdy był skrył przed nim;
13 (55:14) Ale ty, człowiecze mnie równy, wodzu mój, i znajomy mój.
14 (55:15) Którzyśmy się z sobą mile w tajności naradzali, i do domu Bożego społecznie chadzali.
15 (55:16) Oby ich śmierć z prędka załapiła, tak aby żywo zstąpili do piekła! albowiem złość jest w mieszkaniu ich, i w pośrodku ich.
16 (55:17) Ale ja do Boga zawołam, a Pan mię wybawi.
17 (55:18) W wieczór i rano, i w południe modlić się, i z trzaskiem wołać będę, aż wysłucha głos mój.
18 (55:19) Odkupi duszę moję, abym był w pokoju od wojny przeciwko mnie; bo ich wiele było przy mnie.
19 (55:20) Wysłucha Bóg i utrapi ich, (jako ten, który siedzi od wieku.Sela.) przeto, że nie masz w nich poprawy, ani się Boga boją.
20 (55:21) Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje.
21 (55:22) Gładsze niż masło były słowa ust jego, ale walka w sercu jego: a mię kciejsze słowa jego niż olej, wszakże były jako miecze dobyte:
22 (55:23) Wrzuć na Pana brzemię twoje, a on cię opatrzy, i nie dopuści, aby się na wieki zachwiać miał sprawiedliwy.
23 (55:24) Ale ich ty, o Boże! wepchniesz w dół zginienia; mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich; ale ja w tobie nadzieję mieć będę.
