இறைவனை ஆர்ப்பரித்துத் துதியுங்கள்!

அவருடைய துதியை மகிமையுள்ளதாக்குங்கள்.

உமது வல்லமை பெரிதானது;

அதினால் பகைவர்கள் உமக்கு வஞ்சகம் பேசி அடங்குவார்கள்.

அவர்கள் உமக்குத் துதி பாடுகிறார்கள்,

அவர்கள் உமது பெயருக்குத் துதி பாடுகிறார்கள்.”

மனிதரிடையே அவர் செய்யும் செயல்கள் எவ்வளவு பயப்படத்தக்கவை.

மக்கள் கால்நடையாய் தண்ணீரைக் கடந்தார்கள்;

வாருங்கள், அவரில் களிகூருவோம்.

அவருடைய கண்கள் நாடுகளைக் கவனித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கின்றன;

கலகக்காரர் அவருக்கு எதிராக எழும்பாதிருக்கட்டும்.

அவரைத் துதிக்கும் சத்தம் கேட்கப்படுவதாக.

நம்முடைய பாதங்கள் சறுக்கிவிடாதபடி காத்துக்கொள்கிறார்.

வெள்ளியைப்போல் எங்களைப் புடமிட்டுச் சுத்திகரித்தீர்.

எங்கள் முதுகுகளில் பாரங்களை சுமத்தினீர்.

நாங்கள் நெருப்பையும் தண்ணீரையும் கடந்துசென்றோம்,

ஆனால் நீர் எங்களைச் செழிப்பான இடத்திற்கு கொண்டுவந்தீர்.

எனது நேர்த்திக் கடன்களை நிறைவேற்றுவேன்.

என் உதடுகளைத் திறந்து, என் வாயினால் சொன்ன நேர்த்திக் கடன்களைச் செய்வேன்.

செம்மறியாட்டுக் கடாக்களையும் உமக்குப் பலியிடுவேன்;

நான் எருதுகளையும் வெள்ளாடுகளையும் காணிக்கையாகச் செலுத்துவேன்.

அவர் எனக்குச் செய்தவற்றை நான் உங்களுக்குச் சொல்ல விரும்புகிறேன்.

அவருடைய துதி என் நாவில் இருந்தது.

யெகோவா எனக்குச் செவிகொடுக்கமாட்டார்;

என் மன்றாட்டின் குரலைக் கேட்டார்.

என்னிடமிருந்து தமது உடன்படிக்கையின் அன்பை விலக்காமலிருந்த

இறைவனுக்குத் துதி உண்டாகட்டும்.