21
 1 Падишаһниң көңли ериқлардики судәк Пәрвәрдигарниң қолидидур; 
Пәрвәрдигар қәйәргә тоғрилиса, шу тәрәпкә маңиду. 
 2 Инсан өзиниң һәммә қилған ишини тоғра дәп биләр; 
Лекин Пәрвәрдигар қәлбдики нийәтләрни таразиға селип тартип көрәр.
□  ■  3 Пәрвәрдигарниң нәзиридә, 
Һәққанийлиқ билән адаләт жүргүзүш қурбанлиқ қилиштин әвзәлдур.
■  4 Тәкәббур көзләр, мәғрур қәлб, яманларниң чириғи — һәммиси гунадур.
□   5 Әстайидил кишиләрниң ойлири уларни пәқәт баяшатлиққа йетәкләр; 
Чечилаңғуларниң ойлири болса, уларни пәқәт йоқсузлуққила йетәкләр.
■  6 Яғлима тил билән еришкән байлиқлар, 
Өлүмни издәп жүргәнләр қоғлап жүргән бир түтүнла, халас.
■  7 Яманларниң залимлиғи өзлирини чирмивалар; 
Чүнки улар адаләт йолида меңишни рәт қилған. 
 8 Җинайәткар маңидиған йол наһайити әгирдур; 
Сап дил адәмниң һәрикити түптүздур. 
 9 Соқушқақ хотун билән азадә өйдә биллә турғандин көрә, 
Өгүзниң бир булуңида 
ялғуз йетип қопқан яхши.
□  ■  10 Яман кишиниң көңли яманлиққила һерисмәндур; 
У йеқиниғиму шапаәт көрсәтмәс. 
 11 Һакавурниң җазаға тартилиши, билимсизгә ибрәт болар; 
Дана киши қобул қилған несиһәтләрдин техиму көп билим алар.
□  ■  12 Һәққаний Болғучи яманниң өйини көзләр; 
У һаман яманларни яманлиққа қоюп жиқитар.
□  13 Мискинләрниң налисиға қулиқини йопутуп кари болмиғучи, 
Ахири өзи пәряд көтирәр, 
Бирақ һеч ким пәрва қилмас. 
 14 Йошурун соғат ғәзәпни басар; 
Йәң ичидә берилгән пара қәһр-ғәзәпни пәсәйтәр.
□  ■  15 Адаләтни беҗа кәлтүрүш һәққанийларниң хошаллиғидур, 
Бирақ яманлиқ қилғучиларға вәһимидур. 
 16 Һекмәт йолидин езип кәткән киши, 
Әрваһларниң җамаити ичидикиләрдин болуп қалар.
□  17 Тамашәға берилгән киши намрат қалар; 
Яғ чайнашқа, шарап ичишкә амрақ бейимас. 
 18 Яман адәм һәққаний адәм үчүн гөрү пулиниң орнида қалар; 
Езилгән дурусларниң орниға ипласлар қалар.
■   19 Соқушқақ вә териккәк аял билән ортақ турғандин, 
Чөл-баяванда ялғуз яшиған яхшидур.
■  20 Ақиланиниң өйидә байлиқ бар, зәйтун май бар; 
Бирақ ахмақлар тапқинини уттурлуқ бузуп-чачар. 
 21 Һәққанийәт, меһриванлиқни издигүчи адәм, 
Һаят, һәққанийәт вә иззәт-һөрмәткә еришәр. 
 22 Дана киши күчлүкләр шәһириниң сепилиға ямишар, 
Уларниң таянчи болған қорғинини ғулитар. 
 23 Өз тилиға, ағзиға егә болған киши, 
Җенини аваричиликләрдин сақлап қалар.
■  24 Чоңчилиқ қилғанлар, 
«Һакавур», «һали чоң», «мазақчи» атилар. 
 25 Һорун киши өз нәпсидин һалак болар, 
Чүнки униң қоли ишқа бармас; 
 26 Нәпси яман болуп у күн бойи тама қилип жүрәр; 
Бирақ һәққаний адәм һеч немини айимай сәдиқә қилар.
■  27 Яман адәмниң қурбанлиғи Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; 
Рәзил ғәрәздә әпкелингән болса техиму шундақтур!
■  28 Ялған гувалиқ қилғучи һалак болар; 
Әйни әһвални аңлап сөзлигән кишиниң сөзи әбәткичә ақар.
■  29 Яман адәм йүзини қелин қилар; 
Дурус киши йолини ойлап пухта басар. 
 30 Пәрвәрдигарға қарши туралайдиған һеч қандақ даналиқ, әқил-парасәт яки тәдбир йоқтур. 
 31 Атлар җәң күни үчүн тәйяр қилинған болсиму, 
Бирақ ғәлибә-ниҗат пәқәт Пәрвәрдигардиндур.
■