เจ้าเมือง_ปีลาต_ตั้ง_คำ_ถาม_พระ_เยซู
(มธ. 27:1-2,11-14; ลก. 23:1-5; ยน. 18:28-38)
๑๕
๑ พอ_รุ่งเช้า_พวก_หัวหน้า_นักบวช พวก_ผู้_อาวุโส_พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_และ_สมาชิก_สภา แซนฮีดริน^ ก็_วางแผน_กัน_ว่า_จะ_ทำ_อย่าง_ไร_กับ_พระ_เยซู_ดี พวก_เขา_มัด_พระ_เยซู_แล้ว_นำ_ตัว_ไป_มอบ_ให้_กับ_ปีลาต^
๒ ปีลาต_ถาม_พระองค์_ว่า “แก_เป็น_กษัตริย์_ของ_ชาว_ยิว_หรือ” พระ_เยซู_ก็_ตอบ_ว่า “ใช่_อย่าง_ที่_ท่าน_ว่า”
๓ พวก_หัวหน้า_นักบวช_กล่าว_หา_พระองค์_ใน_หลายๆ_เรื่อง ๔ ปีลาต_ถาม_พระองค์ อีก_ว่า “แก_จะ_ไม่_แก้_ตัว_เลย_หรือ เห็น_หรือ_เปล่า_ว่า_พวก_เขา_กล่าว_หา_แก_ตั้ง_หลาย_เรื่อง”
๕ แต่_พระ_เยซู_ก็_ไม่_ตอบ ซึ่ง_ทำ_ให้_ปีลาต_แปลกใจ_มาก
พระ_เยซู_ถูก_ตัดสิน_ประหารชีวิต
(มธ. 27:15-31; ลก. 23:13-25; ยน. 18:39-19:16)
๖ ตาม_ปกติ_ใน_ช่วง_เทศกาล_วัน_ปลด_ปล่อย เป็น_ประเพณี_ที่_ปีลาต_จะ_ยอม_ปล่อย_นักโทษ_คน_หนึ่ง_ตาม_ที่_พวก_เขา_ขอ ๗ ชาย_คน_หนึ่ง_ชื่อ บารับบัส ติด_คุก_อยู่_กับ_พวก_ก่อ_การ_จลาจล เพราะ_พวก_เขา_ได้_ก่อ_การ_จลาจล_และ_ฆ่า_คน_ใน_ครั้ง_นั้น_ด้วย ๘ คน_ก็_มา_ทวง_ปีลาต_ให้_ปล่อย_นักโทษ_ตาม_ธรรมเนียม_ที่_เคย_ทำ_มา
๙ ปีลาต_จึง_ถาม_พวก_เขา_ไป_ว่า “พวก_เจ้า_อยาก_ให้_เรา_ปล่อย_กษัตริย์_ของ_ชาว_ยิว_หรือ_เปล่า” ๑๐ ที่_พูด_อย่าง_นี้_ก็_เพราะ_ปีลาต_รู้_ดี_ว่า ที่_พวก_หัวหน้า_นักบวช_จับ_พระ_เยซู_ส่ง_มา_ให้_กับ_เขา_นั้น_มัน_เกิด_จาก_ความ_อิจฉา ๑๑ แต่_พวก_หัวหน้า_นักบวช_นั้น_ยุแหย่_ให้_พวก_ชาว_บ้าน_ขอ_ให้_ปีลาต_ปล่อย_บารับบัส_แทน_พระ_เยซู
๑๒ ปีลาต_ก็_ถาม_พวก_เขา_อีก_ครั้ง_หนึ่ง_ว่า “แล้ว_พวก_เจ้า_จะ_ให้_เรา_ทำ_ยัง_ไง_กับ_คน_ที่_พวก_เจ้า_เรียกว่า กษัตริย์_ของ_พวก_ยิว”
๑๓ พวก_เขา_ตะโกน_กลับ_มา_ว่า “ตรึง_มัน”
๑๔ แต่_ปีลาต_ถาม_ว่า “ทำ_ไม_ล่ะ เขา_ทำ_ผิด_อะไร” แต่_พวก_เขา_ยิ่ง_ตะโกน_ดัง_ขึ้นๆ_ว่า “ตรึง_มัน”
๑๕ ปีลาต_อยาก_จะ_เอา_ใจ_ชาว_บ้าน จึง_ปล่อย_บารับบัส_ให้_กับ_พวก_เขา จาก_นั้น_เขา_สั่ง_ให้_เฆี่ยน_ตี_พระ_เยซู และ_ส่ง_ตัว_พระองค์_ไป_ให้_กับ_ทหาร_เพื่อ_เอา_ไป_ตรึง_ที่_ไม้_กางเขน
พวก_ทหาร_ล้อเลียน_พระ_เยซู
๑๖ พวก_ทหาร_พา_พระ_เยซู_เข้า_ไป_ใน_ศูนย์_บัญชาการ_ใหญ่ (ที่_เรียกว่า ศาล_ปรีโทเรียม) และ_เรียก_ทหาร_ทั้ง_กอง_มา ๑๗ พวก_เขา_เอา_เสื้อ_คลุม_สี_ม่วง* มา_ใส่_ให้_พระองค์ และ_เอา_หนาม_มา_สาน_เป็น_มงกุฎ_สวม_ให้_กับ_พระองค์ ๑๘ แล้ว_พวก_เขา_ก็_แกล้ง_ทำ_เป็น_คำนับ_เพื่อ_ล้อเลียน_พระองค์ และ_พูด_ว่า “กษัตริย์_ของ_ชาว_ยิว_จง_เจริญ” ๑๙ พวก_เขา_เอา_ไม้เรียว_ตี_ศีรษะ_พระองค์ ถ่ม_น้ำลาย_ใส่ และ_แกล้ง_ทำ_เป็น_คุก_เข่า_ลง_กราบ_ไหว้_พระองค์ ๒๐ เมื่อ_ล้อเลียน_กัน_จน_พอใจ_แล้ว พวก_เขา_ก็_ถอด_เสื้อคลุม_สีม่วง_ออก_แล้ว_ใส่_เสื้อผ้า_ชุด_เดิม_ให้_กับ_พระองค์ แล้ว_นำ_พระองค์_ไป_ตรึง_ที่_ไม้_กางเขน
พระ_เยซู_ถูก_ตรึง_ที่_กางเขน
(มธ. 27:32-44; ลก. 23:26-43; ยน. 19:17-27)
๒๑ ใน_ระหว่าง_ทาง_ที่_แห่_พระ_เยซู_ไป_นั้น_พวก_เขา_ได้_บัง_คับ_ให้_ซีโมน_ชาว_ไซรีน_ที่_เพิ่ง_มา_จาก_ชนบท_แบก_กางเขน_แทน_พระ_เยซู ไซรีน_เป็น_พ่อ_ของ อเล็กซานเดอร์ และ_รูฟัส ๒๒ พวก_เขา_พา_พระ_เยซู_มา_ถึง_สถานที่_หนึ่ง_ชื่อ กลโกธา (แปล_ว่า “เนิน_หัว_กระ_โหลก”) ๒๓ เขา_เอา_เหล้า_องุ่น_ผสม_กับ_มดยอบ มา_ให้_พระองค์_ดื่ม แต่_พระองค์_ไม่_ยอม_ดื่ม ๒๔ พวก_เขา_ตรึง_พระองค์_ที่_ไม้_กางเขน ส่วน_พวก_ทหาร_ก็_เอา_เสื้อผ้า_ของ_พระองค์_มา_จับ_สลาก_แบ่ง_กัน
๒๕ ตอน_ที่_พวก_เขา_ตรึง_พระ_เยซู_นั้น_เป็น_เวลา_เก้า_โมง_เช้า ๒๖ มี_ป้าย_เขียน_คำ_กล่าว_หา_พระองค์_ว่า “กษัตริย์_ของ_ชาว_ยิว” ๒๗ และ_เขา_ก็_ตรึง_โจร_สอง_คน_ไว้_ที่_กางเขน_ข้างๆ_พระองค์ ทาง_ขวา_คน_หนึ่ง_และ_ทาง_ซ้าย_คน_หนึ่ง ๒๘  ๒๙ คน_ที่_เดิน_ผ่าน_ไป_มา_พา_กัน_ส่าย_หัว และ_พูด_เยาะ_ว่า “อ้าว ไหน_บอก_ว่า_จะ_ทำลาย_วิหาร_แล้ว_สร้าง_มัน_ขึ้น_มา_ใหม่_ใน_สาม_วัน_ไง ๓๐ ตอน_นี้_ช่วย_ตัวเอง_ลง_มา_จาก_กางเขน_สิ”
๓๑ พวก_หัวหน้า_นักบวช และ_พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_ก็_พูด_เยาะเย้ย_พระ_เยซู เขา_พูด_กัน_ว่า “มัน_ช่วย_คน_อื่น_ให้_รอด_ได้ แต่_ช่วย_ตัวเอง_ไม่_ได้ ๓๒ ให้_พระคริสต์ กษัตริย์_ของ_ชาว_อิสราเอล_คน_นี้_ลง_มา_จาก_กางเขน_เสีย_ก่อน เรา_จะ_ได้_เห็น_และ_เชื่อ” และ_โจร_ที่_ถูก_ตรึง_อยู่_ข้างๆ_พระ_เยซู_ก็_พูด_ดูถูก_พระองค์_ด้วย
พระ_เยซู_ตาย
(มธ. 27:45-56; ลก. 23:44-49; ยน. 19:28-30)
๓๓ ใน_ตอน_เที่ยง มี_แต่_ความ_มืด_มิด_ปกคลุม_ไป_ทั่ว_ทั้ง_แผ่นดิน_จน_ถึง_บ่าย_สาม_โมง ๓๔ เมื่อ_ถึง_บ่าย_สาม_โมง_แล้ว พระ_เยซู_ก็_ร้อง_เสียง_ดัง_ว่า “เอโลอี เอโลอี ลามา สะบัก_ธานี” ซึ่ง_แปล_ว่า “พระเจ้า_ของ_ลูก พระเจ้า_ของ_ลูก ทำ_ไม_ถึง_ทอด_ทิ้ง_ลูก_ไป”§
๓๕ เมื่อ_บางคน_ที่_ยืน_อยู่_ตรง_นั้น_ได้_ยิน พวก_เขา_ก็_พูด_ว่า “ฟัง_สิ_เขา_กำลัง_เรียก_เอลียาห์^”
๓๖ มี_คน_หนึ่ง_รีบ_วิ่ง_เอา_ฟองน้ำ_ไป_จุ่ม_เหล้า_องุ่น_เปรี้ยว_มา_เสียบ_ที่_ปลาย_ไม้อ้อ_แล้ว_ยื่น_ขึ้น_ไป_ให้_พระองค์_ดื่ม ชาย_คน_นั้น_พูด_ว่า “ให้_คอย_ดูซิ_ว่า_เอลียาห์_จะ_มา_เอา_เขา_ลง_จาก_ไม้_กางเขน_หรือ_เปล่า”
๓๗ เมื่อ_พระ_เยซู_ร้อง_เสียง_ดัง_แล้ว พระองค์_ก็_สิ้นใจ_ตาย
๓๘ ผ้า_ม่าน_ใน_วิหาร^ ก็_ขาด_ออก_เป็น_สอง_ส่วน_จาก_บน_ลง_ล่าง ๓๙ เมื่อ_นาย_ร้อย_คน_ที่_ยืน_อยู่_ใกล้ๆ_นั้น เห็น_การ_ตาย_ของ_พระองค์_อย่าง_นี้ เขา_ก็_พูด_ว่า “ชาย_คน_นี้_เป็น_ลูก_ของ_พระเจ้า_แน่ๆ”
๔๐ มี_ผู้หญิง_บางคน_ยืน_ดู_อยู่_ห่างๆ_ใน_กลุ่ม_นั้น_มี มารีย์_ชาว_มักดาลา มารีย์_แม่_ของ_ยากอบ_น้อย_กับ_โยเสส และ_สะโลเม ๔๑ ผู้หญิง_พวก_นี้_เป็น_คน_ที่_ได้_ติด_ตาม_ดูแล_พระ_เยซู_ตั้ง_แต่_พระองค์_อยู่_ที่_แคว้น_กาลิลี และ_ยัง_มี_ผู้หญิง_คน_อื่นๆ_อีก_หลาย_คน_ที่_ติด_ตาม_พระองค์_มา_จาก_เมือง_เยรูซาเล็ม_อยู่_ที่_นั่น_ด้วย
พระ_เยซู_ถูก_ฝัง
(มธ. 27:57-61; ลก. 23:50-56; ยน. 19:38-42)
๔๒ เมื่อ_ถึง_เวลา_เย็น_ของ_วัน_จัด_เตรียม (เป็น_วัน_ก่อน_วัน_หยุด_ทาง_ศาสนา^ หนึ่ง_วัน) ๔๓ โยเซฟ_จาก_เมือง_อาริมาเธีย เขา_เป็น_สมาชิก_สภา_แซนฮีดริน^ คน_หนึ่ง_ที่_คน_ให้_ความ_เคารพ_นับถือ เขา_กำลัง_คอย_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_อยู่ เขา_กล้า_ที่_จะ_เข้า_ไป_หา_ปีลาต_เพื่อ_ขอ_ศพ_ของ_พระ_เยซู ๔๔ ปีลาต_ก็_รู้สึก_แปลกใจ_ที่_พระ_เยซู_ตาย_แล้ว จึง_เรียก_นาย_ร้อย_เข้า_มา_ถาม_ว่า_พระ_เยซู_ตาย_นาน_แล้ว_หรือ_ยัง ๔๕ เมื่อ_เขา_ฟัง_ราย_งาน_แล้ว เขา_ก็_อนุญาต_ให้_โยเซฟ_ไป_เอา_ศพ_ได้ ๔๖ โยเซฟ_ซื้อ_ผ้า_ลินิน และ_เอา_ศพ_พระ_เยซู_ลง_มา_จาก_ไม้_กางเขน พัน_พระองค์_ไว้_ด้วย_ผ้า_ลินิน_นั้น และ_ฝัง_พระองค์_ไว้_ใน_อุโมงค์_ที่_เจาะ_เข้า_ไป_ใน_หิน จาก_นั้น_ก็_กลิ้ง_หิน_ก้อน_ใหญ่_มา_ปิด_ปาก_อุโมงค์_ไว้ ๔๗ มารีย์_ชาว_มักดาลา และ_มารีย์_แม่_ของ_โยเสส ก็_เห็น_ว่า_พระองค์_ถูก_นำ_ไป_ฝัง_ไว้_ที่_ไหน
* ๑๕:๑๗ เสื้อ_คลุม_สี_ม่วง สีม่วง_เป็น_สี_ประจำตัว_กษัตริย์ ๑๕:๒๓ มดยอบ มดยอบ_ผสม_กับ_เหล้า_องุ่น ก็_จะ_ใช้_เป็น_ยา_ให้_คน_รู้สึก_เจ็บ_น้อย_ลง ๑๕:๒๘ ใน_สำเนา_ภาษา_กรีก_บาง_ฉบับ ได้_เพิ่ม_ข้อ 28 ว่า “และ_ก็_เกิด_ขึ้น_จริง_ตาม_ที่_พระคัมภีร์_ได้_เขียน_ไว้_ว่า ‘พวก_เขา_ได้_จับ_พระองค์_ไว้_ด้วย_กัน_กับ_โจร_พวก_นั้น’” § ๑๕:๓๔ พระเจ้า … ทอด_ทิ้ง_ลูก_ไป อ้าง_มา_จาก_หนังสือ_สดุดี 22:1