พระ_เยซู_เล่า_เรื่อง_การ_หว่าน_เมล็ด_พืช
(มก. 4:1-9; ลก. 8:4-8)
๑๓
๑ ใน_วัน_เดียว_กัน_นั้น_เอง พระ_เยซู_ออก_จาก_บ้าน_มา_นั่ง_อยู่_ที่_ริม_ทะเล_สาบ ๒ คน_จำนวน_มาก_มา_ห้อม_ล้อม_พระองค์ พระองค์_จึง_ลง_ไป_นั่ง_อยู่_ใน_เรือ_โดย_มี_คน_พวก_นั้น_ยืน_อยู่_ริม_ฝั่ง ๓ แล้ว_พระองค์_ใช้_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_ต่างๆ_สอน_พวก_เขา_หลาย_อย่าง พระองค์_เล่า_ว่า “มี_ชาว_นา_คน_หนึ่ง_ออก_ไป_หว่าน_เมล็ด_พืช ๔ ใน_ขณะ_ที่_กำลัง_หว่าน_อยู่_นั้น พืช_บาง_เมล็ด_ตก_บน_ทาง_เดิน นก_ก็_มา_จิก_กิน_หมด ๕ บาง_เมล็ด_ตกลง_บนดิน_ที่_ชั้น_ล่าง_เป็น_หิน มี_ดิน_ไม่_มาก_นัก เมล็ด_พวก_นั้น_ก็_งอก_ขึ้น_อย่าง_รวดเร็ว แต่_เนื่อง_จาก_ดิน_ไม่_ลึก ๖ เมื่อ_ดวง_อาทิตย์_ขึ้น พืชพวก_นั้น_ก็_ถูก_แดด_แผด_เผา และ_เนื่อง_จาก_พวก_มัน_มี_ราก_ตื้นๆ_ก็_เลย_เหี่ยว_แห้ง_ตาย_ไป ๗ บาง_เมล็ด_ตกลง_กลาง_พง_หนาม หนาม_ก็_งอก_ขึ้น_มา_ปกคลุม_พืช_นั้น_หมด ๘ บาง_เมล็ด_ตกลง_บน_ดิน_ดี จึง_งอก_งาม_เกิด_ดอก_ออก_ผล_มาก_มาย ร้อย_เท่า_บ้าง หก_สิบ_เท่า_บ้าง_และ_สาม_สิบ_เท่า_บ้าง ๙ ใคร_มี_หู ก็_ฟัง_ไว้_ให้_ดี”
สาเหตุ_ที่_พระ_เยซู_ใช้_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ
(มก. 4:10-12; ลก. 8:9-10)
๑๐ พวก_ศิษย์_ต่าง_ถาม_พระ_เยซู_ว่า “ทำ_ไม_อาจารย์_ถึง_ใช้_แต่_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_เล่า_ให้_คน_ฟัง”
๑๑ พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “มี_แต่_พวก_คุณ_เท่า_นั้น_ที่_เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ถึง_เรื่อง_ความ_ลับ_ของ_อาณา_จักร_แห่ง_สวรรค์ แต่_คน_อื่นๆ_เรา_จะ_ไม่_บอก ๑๒ คน_ที่_เข้า_ใจ_อยู่_แล้ว_ก็_จะ_เข้า_ใจ_มาก_ยิ่งขึ้น_จน_เหลือ_เฟือ ส่วน_คน_ที่_ไม่_เข้า_ใจ แล้ว_ยัง_ไม่_สนใจ_ฟัง_อีก แม้_สิ่ง_ที่_เขา_เข้า_ใจ_ก็_จะ_หาย_ไป_ด้วย* ๑๓ นี่_เป็น_เหตุ_ที่_เรา_ใช้_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_เล่า_ให้_พวก_เขา_ฟัง เพราะ_ถึง_เขา_จะ_เห็น ก็_เหมือน_กับ_ไม่_เห็น ถึง_จะ_ได้_ยิน ก็_เหมือน_กับ_ไม่_ได้_ยิน และ_ไม่_เข้า_ใจ_ด้วย ๑๔ ซึ่ง_ก็_เป็น_จริง_ตาม_ที่_อิสยาห์ ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า^ ได้_บอก_ไว้_ว่า
‘คุณ_จะ_ฟัง_แล้ว_ฟัง_อีก แต่_จะ_ไม่_เข้า_ใจ
คุณ_จะ_ดู_แล้ว_ดู_อีก แต่_จะ_ไม่_เห็น
๑๕ เพราะ_จิต_ใจ_ของ_คน_พวก_นี้_ดื้อ_ด้าน_ไป_เสีย_แล้ว
พวก_เขา_ปิด_หู_ปิด_ตา จึง_ทำ_ให้_ตา_มอง_ไม่_เห็น
หู_ก็_ไม่_ได้_ยิน และ_จิต_ใจ_ก็_ไม่_เข้า_ใจ
พวก_เขา_จึง_ไม่_ได้_หัน_กลับ_มา_หา_เรา_เพื่อ_ให้_เรา_รักษา’ (อิสยาห์ 6:9-10)
๑๖ พวก_คุณ_ที่_มี_ตา_มอง_เห็น_และ_มี_หู_ได้_ยิน_นั้น ได้_รับ_เกียรติ_จริงๆ ๑๗ เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า มี_พวก_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า^ และ_พวก_คน_ทั้งหลาย_ที่_ทำ_ตามใจ_พระเจ้า ใฝ่_ฝัน_อยาก_เห็น อยาก_ได้_ยิน_สิ่งที่_พวก_คุณ_เห็น_และ_ได้_ยิน_นี้ แต่_พวก_เขา_ก็_ไม่_ได้_เห็น_และ_ก็_ไม่_ได้_ยิน_ด้วย
พระ_เยซู_อธิบาย_เรื่อง_เมล็ด_พืช
(มก. 4:13-20; ลก. 8:11-15)
๑๘ ฟัง_ให้_ดี นี่_คือ_ความ_หมาย_ของ_เรื่อง_ชาว_นา_ที่_หว่าน_เมล็ด_พืช ๑๙ เมล็ด_พืช_ที่_ตก_ตาม_ถนน_หนทาง คือ_คน_ที่_ฟัง_เรื่อง_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_แต่_ไม่_เข้า_ใจ มารร้าย_ก็_มา_ฉกฉวย_เอา_พืช_ที่_หว่าน_อยู่_ใน_ใจ_ของ_เขา_ไป ๒๐ เมล็ด_พืช_ที่_ตก_บน_ดิน_ตื้นๆ_ที่_มี_หิน_อยู่_ข้าง_ล่าง คือ_คน_ที่_เมื่อ_ได้_ยิน_ถ้อย_คำ_แล้ว ก็_รีบ_รับ_ไว้_ทัน_ที_และ_มี_ความ_สุข_ที_เดียว ๒๑ แต่_ถ้อย_คำ_ไม่_ได้_ฝัง_ลึก_เข้า_ไป_ใน_จิต_ใจ จึง_อยู่_ได้_ไม่_นาน เมื่อ_เกิด_เรื่อง_ทุกข์_ร้อน_หรือ_ถูก_ข่มเหง_รังแก_เพราะ_ถ้อย_คำ_นั้น ก็_รีบ_ทิ้ง_ถ้อย_คำ_นั้น_ทัน_ที ๒๒ เมล็ด_พืช_ที่_ตกลง_ใน_พง_หนาม_นั้น คือ_คน_ที่_ฟัง_ถ้อย_คำ แต่_ยัง_เป็น_ห่วง_กังวล_เกี่ยว_กับ_ชีวิต_ใน_โลก_นี้ และ_หลง_ไหล_ใน_ทรัพย์_สมบัติ สิ่ง_เหล่า_นี้_มา_คลุม_ถ้อย_คำ_ไว้ เลย_ไม่_เกิด_ผล ๒๓ ส่วน_เมล็ด_พืช_ที่_ตกลง_ใน_ดิน_ดี_นั้น คือ_คน_ที่_ได้_ฟัง_ถ้อย_คำ_แล้ว_เข้า_ใจ จึง_เกิด_ผล_ร้อย_เท่า_บ้าง หก_สิบ_เท่า_บ้าง สาม_สิบ_เท่า_บ้าง”
เรื่อง_ข้าว_สาลี_และ_ต้น_วัชพืช
๒๔ พระ_เยซู_เล่า_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_อีก_เรื่อง_หนึ่ง_ให้_ฟัง_ว่า “อาณา_จักร_แห่ง_สวรรค์ เปรียบ_เหมือน_กับ คน_ที่_หว่าน_เมล็ด_พันธุ์_ดี_ใน_นา_ของ_เขา ๒๕ แต่_ใน_คืน_นั้น เมื่อ_ทุก_คน_หลับ_หมด ศัตรู_ของ_เขา_ได้_เข้า_มา_หว่าน_เมล็ด_วัชพืช_ลง_ไป_ใน_นา_ข้าว_สาลี แล้ว_ก็_ไป ๒๖ เมื่อ_ต้น_ข้าว_สาลี_ออก_รวง ต้น_วัชพืช_ก็_งอก_งาม_ขึ้น_มา_ด้วย ๒๗ พวก_คน_ใช้_มา_ถาม_เขา_ว่า ‘นาย_ครับ นาย_หว่าน_เมล็ด_พันธุ์_ดี_ลง_ไป_ใน_นา_นี่_ครับ แล้ว_ต้น_วัชพืช_โผล่_มา_ได้_อย่าง_ไร_ครับ’
๒๘ เขา_ตอบ_ไป_ว่า ‘เป็น_ฝี_มือ_ของ_ศัตรู’ คน_ใช้_ถาม_ต่อว่า ‘นาย_จะ_ให้_พวก_เรา_ไป_ถอน_ต้น_วัชพืช_ทิ้ง_ไหม_ครับ’
๒๙ เขา_ตอบ_ว่า ‘ไม่_ต้อง_หรอก เพราะ_กลัว_ว่า_จะ_ถอน_ข้าว_สาลี_ติด_ไป_กับ_ต้น_วัชพืช_ด้วย ๓๐ ปล่อย_ให้_มัน_เติบโต_ไป_ด้วย_กัน_จน_ถึง_ฤดู_เก็บ_เกี่ยว แล้ว_ผม_จะ_สั่ง_ให้_คน_งาน_เก็บ_ต้น_วัชพืช_ก่อน แล้ว_มัด_เข้า_ด้วย_กัน เอา_ไป_เผา_ไฟ แล้ว_จึง_ค่อย_มา_เก็บ_ข้าว_สาลี_ไป_ไว้_ใน_ยุ้ง_ฉาง_ของ_ผม’”
เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_เกี่ยว_กับ_
เมล็ด_พืช_และ_เชื้อ_ฟู
(มก. 4:30-34; ลก. 13:18-21)
๓๑ พระ_เยซู_ยัง_เล่า_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_อีก_เรื่อง_หนึ่ง_ให้_ฟัง_ว่า “อาณา_จักร_แห่ง_สวรรค์_เปรียบ_เหมือน_เมล็ด_มัส_ตาร์ด^ เมล็ด_หนึ่ง ที่_ชาว_นา_เอา_ไป_ปลูก_ไว้_ใน_ไร่_ของ_เขา ๓๒ มัน_เป็น_เมล็ด_ที่_เล็ก_ที่_สุด_ใน_จำนวน_เมล็ด_ทั้ง_หมด แต่_เมื่อ_มัน_โต_ขึ้น_มา มัน_กลับ_สูง_ใหญ่_กว่า_พืช_สวน_ครัว_ทั้ง_หมด_และ_กลาย_เป็น_ต้น_ที่_นก_มา_ทำ_รัง_ตาม_กิ่ง_ก้าน_ของ_มัน_ได้”
๓๓ แล้ว_พระ_เยซู_เล่า_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_อีก_เรื่อง_หนึ่ง_ให้_ฟัง_ว่า “อาณา_จักร_แห่ง_สวรรค์_เปรียบ_เหมือน_กับ_เชื้อ_ฟู ที่_ผู้หญิง_คน_หนึ่ง_ผสม_ลง_ไป_ใน_แป้ง_สาม_ถัง แล้ว_มัน_ก็_ทำ_ให้_แป้ง_ทั้ง_ก้อน_ฟู_ขึ้น_มา”
๓๔ พระ_เยซู_เล่า_เรื่อง_พวก_นี้_ให้_ฟัง และ_ใช้_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_ทั้ง_หมด ไม่_มี_สัก_เรื่อง_เลย ที่_ไม่_ได้_ใช้_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_เล่า ๓๕ ซึ่ง_ก็_เป็น_จริง_ตาม_ที่ ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า^ พูด_ไว้_ว่า
“เรา_จะ_พูด_ออก_มา_เป็น_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ
เรา_จะ_พูด_ถึง_ความ_ลับ_ที่_ถูก_ปกปิด_ไว้_ตั้ง_แต่_สร้าง_โลก_มา” (สดุดี 78:2)
ความ_หมาย_ของ_เรื่อง_
ข้าว_สาลี_และ_ต้น_วัชพืช
๓๖ พระ_เยซู_จาก_ฝูงชน_มา แล้ว_เข้า_ไป_ใน_บ้าน พวก_ศิษย์_เข้า_มา_บอก_พระองค์_ว่า “ช่วย_อธิบาย_เรื่อง_ต้น_วัชพืช_ใน_นา_นั้น_ให้_หน่อย_ครับ” ๓๗ พระองค์_ตอบ_ว่า “คน_ที่_หว่าน_เมล็ด_พืชพันธุ์_ดี_คือ บุตร_มนุษย์^ ๓๘ ไร่_นา_คือ_โลก_นี้ เมล็ด_พืชพันธุ์_ดี_คือ_คน_ของ_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า ต้น_วัชพืช_คือ_คน_ของ_มารร้าย ๓๙ ศัตรู_ที่_เข้า_มา_หว่าน_วัชพืช_คือ_มารร้าย ฤดู_เก็บ_เกี่ยว_คือ_วัน_สิ้น_ยุค และ_พวก_คน_งาน_ที่_เก็บ_เกี่ยว_ก็_คือ_พวก_ทูตสวรรค์
๔๐ ต้น_วัชพืช_ถูก_ถอน_ไป_เผา_ไฟ_อย่าง_ไร เมื่อ_วัน_สิ้น_ยุค_มา_ถึง_ก็_จะ_เป็น_อย่าง_นั้น ๔๑ บุตร_มนุษย์_จะ_ส่ง_ทูตสวรรค์_ของ_พระองค์_ออก_ไป_รวบรวม_ทุก_อย่าง_ที่_ทำ_ให้_คน_ทำ_บาป_และ_คน_ที่_ทำ_ชั่ว ให้_ออก_ไป_จาก_แผ่นดิน_ของ_พระองค์ ๔๒ ทูตสวรรค์_จะ_เอา_คน_พวก_นี้ ไป_โยน_ลง_ใน_เตาไฟ_ที่_ร้อน_แรง ที่_มี_แต่_เสียง_ร้องไห้_โหย_หวน_อย่าง_เจ็บ_ปวด ๔๓ แล้ว_คน_ที่_ทำ_ตามใจ_พระเจ้า_ก็_จะ_ส่อง_สว่าง_เหมือน_กับ_ดวง_อาทิตย์_ใน_แผ่นดิน_ของ_พระบิดา_ของ_พวก_เขา ใคร_มี_หู ก็_ฟัง_ไว้_ให้_ดี”
เรื่อง_ทรัพย์_สมบัติ_และ_ไข่มุก
๔๔ “อาณา_จักร_แห่ง_สวรรค์_เหมือน_กับ_ทรัพย์_สมบัติ_ที่_ซ่อน_ไว้_ใน_ทุ่ง_นา เมื่อ_มี_คน_มา_พบ_เข้า_ก็_เอา_ไป_ซ่อน_ไว้_เหมือน_เดิม_และ_ด้วย_ความ_ดีใจ จึง_ไป_ขาย_ทุก_สิ่ง_ทุก_อย่าง_ที่_เขา_มี แล้ว_ไป_ซื้อ_ที่_นา_นั้น”
๔๕ “อาณา_จักร_แห่ง_สวรรค์_เหมือน_พ่อค้า_ที่_ไป_หา_ไข่มุก_เม็ด_งาม ๔๖ เมื่อ_ได้_พบ_ไข่มุก_ที่_มี_ค่า_มหาศาล_เม็ด_หนึ่ง จึง_ไป_ขาย_ทุก_สิ่ง_ทุก_อย่าง_ที่_เขา_มี และ_ไป_ซื้อ_ไข่มุก_เม็ด_นั้น”
เรื่อง_อวน_จับ_ปลา
๔๗ “อาณา_จักร_แห่ง_สวรรค์_เหมือน_อวน_ที่_ทอด_อยู่_ใน_ทะเล_สาบ_และ_จับ_ปลา_ได้_หลาย_ชนิด ๔๘ เมื่อ_อวน_เต็ม ก็_ลาก_อวน_ขึ้น_ฝั่ง นั่ง_เลือก_แต่_ปลา_ที่_ดีๆ_ใส่_เข่ง และ_โยน_ปลา_ที่_ไม่_ดี_ทิ้ง_ไป ๔๙ ใน_วัน_สิ้น_ยุค_ก็_จะ_เป็น_อย่าง_นั้น เหล่า_ทูตสวรรค์_จะ_ออก_มา_แยก_พวก_คน_ชั่ว_ออก_จาก_พวก_คนดี ๕๐ แล้ว_จะ_โยน_พวก_คน_ชั่ว_ลง_ใน_เตาไฟ_ที่_ร้อน_แรง_ที่_มี_แต่_เสียง_ร้องไห้_โหย_หวน_อย่าง_เจ็บ_ปวด”
๕๑ “ทั้ง_หมด_ที่_เรา_พูด_มา_นี้ พวก_คุณ_เข้า_ใจ_แล้ว_หรือ_ยัง” พวก_ศิษย์_ตอบ_ว่า “เข้า_ใจ_แล้ว_ครับ”
๕๒ พระ_เยซู_จึง_พูด_กับ_พวก_ศิษย์_ว่า “พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_ทุก_คน ที่_ได้_เรียนรู้_ถึง_อาณา_จักร_แห่ง_สวรรค์_แล้ว ก็_เหมือน_เจ้า_ของ_บ้าน_คน_หนึ่ง ที่_ได้_เอา_สมบัติ_ทั้ง_เก่า_และ_ใหม่_ออก_มา_จาก_ห้อง_เก็บ_ของ”
พระ_เยซู_กลับ_ไป_ที่_บ้าน_เกิด
(มก. 6:1-6; ลก. 4:16-30)
๕๓ เมื่อ_พระ_เยซู_เล่า_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_พวก_นี้_เสร็จ_แล้ว พระองค์_ได้_ไป_จาก_ที่_นั่น ๕๔ กลับ_ไป_ที่_บ้าน_เมือง_ของ_พระองค์ แล้ว_เริ่ม_สอน_คน_ใน_ที่_ประชุม_ชาว_ยิว^ พวก_เขา_ก็_ทึ่ง_และ_ถาม_กัน_ว่า “ไอ้_หมอ_นี่_ไป_ได้_สติ_ปัญญา_และ_ฤทธิ์_อำนาจ_ใน_การ_ทำ_เรื่อง_อัศจรรย์_นี้_มา_จาก_ไหน_กัน ๕๕ นี่_มัน_ลูก_ช่าง_ไม้_ไม่_ใช่_หรือ มี_แม่_ชื่อ_มารีย์ มี_น้อง_ชาย_ชื่อ_ยากอบ โยเซฟ ซีโมน และ_ยูดาส ไม่_ใช่_หรือ ๕๖ น้อง_สาว_ทุก_คน_ของ_มัน_ก็_อยู่_เมือง_เดียว_กับ_พวก_เรา_ด้วย_ไม่_ใช่_หรือ แล้ว_มัน_ไป_ได้_สติ_ปัญญา_และ_ฤทธิ์_อำนาจ_อย่าง_นี้_มา_จาก_ที่_ไหน” ๕๗ พวก_เขา_จึง_ขุ่นเคือง_พระองค์_มาก แต่_พระองค์_พูด_กับ_พวก_เขา_ว่า “ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า^ ได้_รับ_เกียรติ_ใน_ทุก_ที่ ยกเว้น_ใน_บ้าน_เมือง และ_ใน_ครอบ_ครัว_ของ_ตน_เอง_เท่า_นั้น” ๕๘ พระ_เยซู_จึง_ไม่_ได้_ทำ_การ_อัศจรรย์_ที่_นั่น_มาก_นัก เพราะ_พวก_นั้น_ไม่_เชื่อ_ถือ_พระองค์
* ๑๓:๑๒ คน_ที่_เข้า_ใจ … หาย_ไป_ด้วย ข้อ_นี้_แปล_ตรงๆ_ได้_ว่า “คน_ที่_มี_อยู่_แล้ว ก็_จะ_ได้_รับ_มาก_ยิ่ง_ขึ้น_จน_เหลือ_เฟือ ส่วน_คน_ที่_ไม่_มี สิ่ง_ที่_เขา_มี_ก็_จะ_ต้อง_ถูก_ริบ_ไป_ด้วย”