ชาว_ยิว_บางคน_กล่าว_หา_พระ_เยซู
(มก. 2:23-28; ลก. 6:1-5)
๑๒
๑ พระ_เยซู_เดิน_ผ่าน_ทุ่ง_ข้าว_สาลี ซึ่ง_เป็น_วัน_หยุด_ทาง_ศาสนา^ พอดี พวก_ศิษย์_ของ_พระองค์_หิว_จัด ก็_เลย_เด็ด_ยอด_รวงข้าว_สาลี_มา_ขยี้_เปลือก_ออก_แล้ว_กิน_กัน
๒ เมื่อ_พวก_ฟาริสี^ เห็น_ก็_บอก_พระ_เยซู_ว่า “ดู_นั่น_สิ พวก_ศิษย์_ของ_คุณ_กำลัง_ทำ_ผิด_กฎ_วัน_หยุด”
๓ พระองค์_ตอบ_ว่า “พวก_คุณ_ไม่_เคย_อ่าน_หรือ_ว่า_ดาวิด_ทำ_อะไร ตอน_ที่_เขา_และ_ลูกน้อง_ของ_เขา_หิวโหย
๔ ดาวิด_ได้_เข้า_ไป_ใน_บ้าน_ของ_พระเจ้า แล้ว_ไป_เอา_ขนมปัง_ศักดิ์สิทธิ์_มา_กิน_กัน_กับ_ลูกน้อง ซึ่ง_ตาม_กฎ_แล้ว_มี_แต่_พวก_นักบวช_เท่า_นั้น_ที่_กิน_ได้
๕ แล้ว_พวก_คุณ_ไม่_เคย_อ่าน_กฎ_ของ_โมเสส_หรือ_ว่า พวก_นักบวช_ที่_ทำ_งาน_อยู่_ใน_วิหาร^ บาง_ครั้ง_ก็_ทำ_งาน_ตรง_กับ_วัน_หยุด_ทาง_ศาสนา^ ซึ่ง_ถือ_ว่า_ผิด_กฎ แต่_พวก_เขา_ก็_ไม่_มี_ความ_ผิด
๖ เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า มี_คน_หนึ่ง ที่_อยู่_ที่_นี่ ยิ่ง_ใหญ่_กว่า_วิหาร_เสีย_อีก
๗ ถ้า_คุณ_เข้า_ใจ_ความ_หมาย_ของ_ข้อ_พระคัมภีร์^ ที่_ว่า เรา_อยาก_เห็น_ความ_เมตตา ไม่_ใช่_เครื่อง_บูชา คุณ_คงจะ_ไม่_ประณาม_คน_เหล่า_นี้_ที่_ไม่_มี_ความ_ผิด_แน่
๘ เพราะ ‘บุตร_มนุษย์^ เป็น_นาย_เหนือ_วัน_หยุด_ทาง_ศาสนา^’”
พระ_เยซู_รักษา_ชาย_ที่_มือ_ลีบ
(มก. 3:1-6; ลก. 6:6-11)
๙ พระ_เยซู_ออก_มา_จาก_ที่_นั่น และ_เข้า_ไป_ใน_ที่_ประชุม_ชาว_ยิว^
๑๐ มี_ชาย_มือ_ลีบ_อยู่_คน_หนึ่ง_ที่_นั่น พวก_ยิว_บาง_คน_พยายาม_ที่_จะ_หา_เรื่อง_ใส่ร้าย_พระองค์ จึง_ถาม_พระองค์_ว่า “มัน_ผิด_กฎ_หรือ_เปล่า ถ้า_จะ_รักษา_คน_ใน_วัน_หยุด_ทาง_ศาสนา”
๑๑ พระองค์_ตอบ_ว่า “ถ้า_พวก_คุณ_มี_แกะ_อยู่_ตัว_หนึ่ง แล้ว_มัน_ตก_ลง_ไป_ใน_บ่อ_ใน_วัน_หยุด_ทาง_ศาสนา คุณ_จะ_ไม่_ช่วย_ดึง_มัน_ขึ้น_มา_จาก_บ่อ_หรือ
๑๒ มนุษย์_นั้น_มี_ค่า_มาก_กว่า_แกะ_เสีย_อีก ดัง_นั้น การ_ทำ_ดี_ใน_วัน_หยุด_ทาง_ศาสนา_จึง_ไม่_ผิด_กฎ”
๑๓ แล้ว_พระ_เยซู_สั่ง_กับ_คน_มือ_ลีบ_ว่า “ยืด_มือ_ออก_มา” เขา_ก็_ทำ_ตาม แล้ว_มือ_ของ_เขา_ก็_หาย_เป็น_ปกติ_เหมือน_กับ_มือ_อีก_ข้าง_หนึ่ง
๑๔ พวก_ฟาริสี^ จึง_ออก_ไป_วางแผน_ฆ่า_พระ_เยซู
พระ_เยซู_คือ_ผู้รับใช้_ที่_พระเจ้า_เลือก
๑๕ แต่_พระ_เยซู_รู้ตัว_เสีย_ก่อน_จึง_ไป_จาก_ที่_นั่น มี_คน_เป็น_จำนวน_มาก_ตาม_พระองค์_ไป และ_พระองค์_รักษา_พวก_เขา_ให้_หาย_ป่วย_ทุก_คน
๑๖ พระองค์_สั่ง_พวก_นั้น_ว่า ห้าม_บอก_คน_อื่น_ว่า_พระองค์_เป็น_ใคร
๑๗ เพื่อ_ให้_เป็น_จริง_ตาม_ที่_อิสยาห์ ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า^ ได้_พูด_ว่า
๑๘ “นี่_คือ_ผู้_รับใช้_ที่_เรา_ได้_เลือก_ไว้ เรา_รัก_เขา_และ_พอใจ_เขา_มาก
เรา_จะ_ให้_วิญญาณ_ของ_เรา_กับ_เขา
เขา_จะ_ประกาศ_ความ_ยุติธรรม_ต่อ_ชน_ทุก_ชาติ
๑๙ เขา_จะ_ไม่_ทะเลาะ_วิวาท และ_ไม่_มี_ปาก_เสียง
ไม่_มี_ใคร_จะ_ได้_ยิน_เสียง_ของ_เขา_ตาม_ท้องถนน
๒๐ ต้น_อ้อ_ที่_ช้ำ_แล้ว เขา_ก็_จะ_ไม่_หัก_ทิ้ง
ไส้_ตะเกียง_ที่_ใกล้_มอด เขา_ก็_จะ_ไม่_ดับ
จน_กว่า_เขา_จะ_นำ_ความ_ยุติธรรม_มา_และ_ทำ_ให้_มัน_เกิด_ขึ้น_จริง
๒๑ เขา_จะ_เป็น_ความ_หวัง_ของ_คน_ทุก_ชาติ” (อิสยาห์ 42:1-4)
อำนาจ_ของ_พระ_เยซู_มา_จาก_พระเจ้า
(มก. 3:20-30; ลก. 11:14-23; 12:10)
๒๒ มี_คน_พา_ชาย_ที่_ถูก_ผีสิง_ที่_ตาบอด_และ_พูด_ไม่_ได้_มา_หา_พระ_เยซู พระองค์_รักษา_เขา_จน_มอง_เห็น_และ_พูด_ได้
๒๓ ทำ_ให้_คน_ทั้ง_หมด_ประหลาดใจ_มาก และ_ถาม_กัน_ว่า “เป็น_ไป_ได้_ไหม ที่_เขา_จะ_เป็น_บุตร_ของ_ดาวิด^”
๒๔ เมื่อ_พวก_ฟาริสี^ ได้_ยิน_ก็_พูด_ว่า “ที่_คน_นี้_ไล่_ผี_ออก_ได้ ก็_เพราะ_ใช้_ฤทธิ์_อำนาจ_ของ_เบเอลเซบูล^ หัวหน้า_ผี”
๒๕ พระ_เยซู_รู้_ถึง_ความ_คิด_นั้น จึง_ตอบ_ไป_ว่า “อาณา_จักร_ที่_แตก_แยก_จะ_ถูก_ทำลาย เมือง_ไหน_หรือ_ครัว_เรือน_ไหน_ที่_แตก_แยก ก็_คง_จะ_ไป_ไม่_รอด
๒๖ ดัง_นั้น_ถ้า_ซาตาน^ ขับ_ไล่_ซาตาน มัน_ก็_ต่อสู้_กับ_ตัว_มัน_เอง แล้ว_อาณา_จักร_ของ_มัน_จะ_ตั้ง_อยู่_ได้_อย่าง_ไร
๒๗ และ_ถ้า_เรา_ใช้_ฤทธิ์_อำนาจ_ของ_เบเอลเซบูล_ขับ_ไล่_พวก_ผีร้าย_นั้น แล้ว_พวก_ของ_คุณ_ใช้_ฤทธิ์_อำนาจ_ของ_ใคร_ขับ_ไล่_พวก_ผีร้าย_นั้น_ล่ะ ดัง_นั้น พวก_ศิษย์_ของ_คุณ_เอง_จะ_พิสูจน์_ว่า สิ่ง_ที่_คุณ_พูด_เกี่ยว_กับ_เรา_นั้น_ผิด
๒๘ แต่_ถ้า_เรา_ขับ_ไล่_ผีร้าย_ออก_ด้วย_ฤทธิ์_อำนาจ_พระ_วิญญาณ_ของ_พระเจ้า ก็_แสดง_ว่า_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_มา_ถึง_พวก_คุณ_แล้ว
๒๙ จริงๆ_แล้ว ใคร_จะ_บุก_เข้า_ไป_ปล้น_บ้าน_ของ_คน_ที่_แข็งแรง_ได้ นอก_จาก_จะ_มัด_เจ้า_ของ_บ้าน_ที่_แข็งแรง_นั้น_ไว้_ก่อน จึง_จะ_ปล้น_ข้าวของ_ใน_บ้าน_ได้
๓๐ ถ้า_ใคร_ไม่_ได้_อยู่_ฝ่าย_เรา ก็_เป็น_ศัตรู_กับ_เรา ใคร_ไม่_ได้_ช่วย_เรา_รวบรวม ก็_ทำ_ให้_คน_เหล่า_นั้น_กระจัด_กระจาย_ไป
๓๑ ดัง_นั้น เรา_จะ_บอก_คุณ_ว่า พระเจ้า_จะ_ยกโทษ_ให้_กับ_ความ_บาป_ทุก_ชนิด และ_คำ_หมิ่น_ประมาท_ทุก_อย่าง แต่_พระเจ้า_จะ_ไม่_ยกโทษ_ให้_กับ_คน_ที่_หมิ่น_ประมาท_พระ_วิญญาณ_บริสุทธิ์^
๓๒ พระเจ้า_จะ_ยกโทษ_ให้_กับ_คน_ที่_ใส่ร้าย_บุตร_มนุษย์^ แต่_พระเจ้า_จะ_ไม่_ยกโทษ_ให้_คน_ที่_ใส่ร้าย_พระ_วิญญาณ_บริสุทธิ์ ทั้ง_เดี๋ยว_นี้_และ_ตลอด_ไป”
เป็น_คน_อย่าง_ไร_ก็_ให้_ดู_จาก_คำ_พูด
(ลก. 6:43-45)
๓๓ “ถ้า_อยาก_รู้_ชนิด_ของ_ต้น_ไม้ ก็_ให้_ดู_ที่_ผล_ของ_มัน ถ้า_ต้น_ดี_ผล_ก็_จะ_ออก_มา_ดี ถ้า_ต้น_เลว_ผล_ก็_จะ_ออก_มา_เลว
๓๔ ไอ้_ชาติ_อสร_พิษ คำ_พูด_ดีๆ_และ_ถูกต้อง_จะ_มา_จาก_ปาก_คน_ชั่วๆ_อย่าง_พวก_เจ้า_ได้_อย่าง_ไร_กัน ใน_เมื่อ_ใจ_เต็ม_ไป_ด้วย_อะไร ปาก_ก็_จะ_พูด_สิ่ง_นั้น
๓๕ คนดี_ก็_จะ_พูด_แต่_สิ่ง_ดีๆ_ที่_อยู่_ใน_ใจ_ของ_เขา แต่_คน_ชั่ว_ก็_จะ_พูด_แต่_สิ่ง_ชั่วๆ_ที่_อยู่_ใน_ใจ_ของ_เขา_เหมือน_กัน
๓๖ เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า ใน_วัน_ตัดสิน_โทษ_นั้น เจ้า_จะ_ต้อง_รับ_ผิดชอบ_ใน_คำ_พูด_ที่_ไร้_สาระ_ทุก_คำ_ที่_ได้_พูด_ออก_มา
๓๗ คำ_พูด_ของ_เจ้า_นี่_แหละ ที่_จะ_ชี้_ว่า_เจ้า_ถูก_หรือ_ผิด”
ชาว_ยิว_เรียก_ให้_พระ_เยซู_ทำ_อัศจรรย์
(มก. 8:11-12; ลก. 11:29-32)
๓๘ พวก_ฟาริสี_และ_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_บางคน_บอก_พระ_เยซู_ว่า “อาจารย์ ทำ_เรื่อง_อัศจรรย์_ให้_ดู_หน่อย พวก_เรา_จะ_ได้_เชื่อ_ว่า_พระเจ้า_อยู่_กับ_อาจารย์”
๓๙ พระองค์_ตอบ_ว่า “มี_แต่_คน_ที่_ชั่ว_และ_ไม่_สัตย์ซื่อ_ต่อ_พระเจ้า ที่_เรียกร้อง_ให้_ทำ_การ_อัศจรรย์_ให้_ดู แต่_เรา_จะ_ไม่_ทำ_ให้_ดู นอก_จาก_การ_อัศจรรย์_ของ_โยนาห์_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า^
๔๐ โยนาห์_อยู่_ใน_ท้อง_ปลา_ตัว_ใหญ่_ถึง_สาม_วัน_สาม_คืน บุตร_มนุษย์_ก็_จะ_อยู่_ใน_ใจ_กลาง_โลก_เป็น_เวลา_สาม_วัน_สาม_คืน_เหมือน_กัน
๔๑ ใน_วัน_พิพากษา_นั้น ชาว_เมือง_นีนะเวห์ จะ_ลุก_ขึ้น_มา_พร้อม_กับ_พวก_คุณ_ที่_อยู่_ใน_สมัย_นี้ และ_จะ_ประณาม_พวก_คุณ เพราะ_ชาว_นีนะเวห์_ได้_กลับ_ตัว_กลับ_ใจ_เมื่อ_ได้_ยิน_คำ_สอน_ของ_โยนาห์ แต่_พวก_คุณ_ไม่_ยอม ทั้งๆ_ที่_ตอน_นี้_คน_ที่_ยิ่ง_ใหญ่_กว่า_โยนาห์_ก็_อยู่_ที่_นี่_แล้ว
๔๒ ใน_วัน_พิพากษา_นั้น ราชินี_แห่ง_ทิศ_ใต้ ก็_เหมือน_กัน_จะ_ลุก_ขึ้น_มา_พร้อม_กับ_พวก_คุณ_ที่_อยู่_ใน_สมัย_นี้ และ_จะ_ประณาม_พวก_คุณ เพราะ_ท่าน_อุตส่าห์_เดิน_ทาง_มา_จาก_สุด_ปลาย_โลก เพื่อ_จะ_มา_ฟัง_คำ_สอน_ที่_ฉลาด_ปราดเปรื่อง_ของ_ซาโลมอน และ_ตอน_นี้_คน_ที่_ยิ่ง_ใหญ่_กว่า_ซาโลมอน_ก็_อยู่_ที่_นี่_แล้ว แต่_พวก_คุณ_กลับ_ไม่_ยอม_ฟัง_เขา
คน_ทุก_วันนี้_เต็ม_ไป_ด้วย_ความ_ชั่ว_ร้าย
(ลก. 11:24-26)
๔๓ ผี_ร้าย_ตน_หนึ่ง เมื่อ_มัน_ออก_จาก_ร่าง_ของ_คน_หนึ่ง_ไป มัน_ได้_ร่อนเร่_ไป_ตาม_ที่_เปล่า_เปลี่ยว_แห้ง_แล้ง_เพื่อ_หา_ที่_หยุด_พัก แต่_ก็_หา_ไม่_พบ
๔๔ มัน_จึง_พูด_ขึ้น_ว่า ‘กลับ_ไป_บ้าน_เก่า ที่_ออก_มา_ดี_กว่า’ เมื่อ_กลับ_มา_ถึง มัน_ก็_พบ_ว่า_บ้าน_เก่า_นั้น_ว่างเปล่า_อยู่ เก็บ_กวาด_สะอาด_เป็น_ระเบียบ_เรียบร้อย
๔๕ มัน_จึง_ไป_ชวน_ผี_ที่_ชั่ว_ร้าย_กว่า_มัน_มา_อีก_เจ็ด_ตัว เข้า_มา_รวม_กัน_อยู่_ที่_บ้าน_หลัง_นั้น สุด_ท้าย_สภาพ_ของ_คนๆ_นั้น ก็_เลว_ร้าย_ยิ่ง_กว่า_ใน_ตอน_แรก_เสีย_อีก คน_ชั่ว_ใน_สมัย_นี้_ก็_จะ_มี_สภาพ_เหมือน_อย่าง_นั้น”
ศิษย์_พระ_เยซู_คือ_
ครอบ_ครัว_ของ_พระองค์
(มก. 3:31-35; ลก. 8:19-21)
๔๖ เมื่อ_พระ_เยซู_กำลัง_พูด_กับ_ฝูงชน_อยู่_นั้น แม่_และ_น้องๆ_ของ_พระองค์_ได้_มา_รอ_อยู่_ข้าง_นอก อยาก_ที่_จะ_พูด_กับ_พระองค์
๔๗ มี_คน_มา_บอก_พระองค์_ว่า “แม่_และ_น้องๆ_ของ_อาจารย์_มา_ยืน_รอ_อยู่_ด้าน_นอก อยาก_จะ_พูด_คุย_กับ_อาจารย์_ครับ”
๔๘ พระ_เยซู_ถาม_เขา_ว่า “รู้_ไหม_ว่า ใคร_คือ_แม่_ของ_เรา_และ_ใคร_คือ_พี่_น้อง_ของ_เรา”
๔๙ แล้ว_พระองค์ ก็_ชี้_ไป_ที่_พวก_ศิษย์_ของ_พระองค์ และ_พูด_ว่า “พวก_คุณ_นี่_ไง ที่_เป็น_แม่_และ_พี่_น้อง_ของ_เรา
๕๐ คน_ที่_ทำ_ตามใจ_พระบิดา_ของ_เรา_ที่_อยู่_บน_สวรรค์ คน_นั้น_แหละ_คือ_พี่_น้อง_ชาย_หญิง_และ_แม่_ของ_เรา”