Main Index: Indonesian (Terjemahan Lama)

 

Mazmur 71

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50] [51] [52] [53] [54] [55] [56] [57] [58] [59] [60] [61] [62] [63] [64] [65] [66] [67] [68] [69] [70] [71] [72] [73] [74] [75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82] [83] [84] [85] [86] [87] [88] [89] [90] [91] [92] [93] [94] [95] [96] [97] [98] [99] [100] [101] [102] [103] [104] [105] [106] [107] [108] [109] [110] [111] [112] [113] [114] [115] [116] [117] [118] [119] [120] [121] [122] [123] [124] [125] [126] [127] [128] [129] [130] [131] [132] [133] [134] [135] [136] [137] [138] [139] [140] [141] [142] [143] [144] [145] [146] [147] [148] [149] [150]

71:1 Bahwa aku berlindung kepada-Mu, ya Tuhan! janganlah kiranya aku dipermalukan pada selama-lamanya.

71:2 Lepaskanlah aku dengan adalat-Mu dan luputkanlah aku; cenderungkanlah telinga-Mu kepadaku dan lepaskanlah aku.

71:3 Jadilah kiranya bagiku akan gunung batu tempat kedudukanku, supaya selalu boleh aku pergi ke sana; bahwa telah Engkau suruh lepaskan daku, karena Engkaulah gunung batuku dan kubuku.

71:4 Ya Allahku! lepaskanlah kiranya aku dari pada tangan orang fasik, dari pada tangan orang yang berbuat khianat dan yang bengis.

71:5 Karena Engkau juga pengharapanku, ya Tuhan Hua, dan kepercayaanku dari pada masa kecilku.

71:6 Pada-Mu juga aku telah bersandar dari pada masa aku diperanakkan, dan dari pada rahim ibuku Engkaulah penolongku; maka senantiasa Engkau juga kepujianku.

71:7 Maka kepada banyak orang adalah aku seolah-olah suatu keheranan, tetapi Engkau juga perlindunganku yang kuat.

71:8 Biarlah mulutku dipenuhi dengan puji-puji akan Dikau dan dengan hormat akan Dikau pada sebilang hari.

71:9 Janganlah kiranya Engkau membuang aku pada masa tuaku; janganlah tinggalkan daku apabila hilanglah kuatku.

71:10 Karena segala seteruku berkata-kata akan halku, dan orang yang mengintai akan daku itu berbicara bersama-sama.

71:11 Katanya: Bahwa ia sudah ditinggalkan oleh Allah, kejarlah dan tangkaplah akan dia, karena tiadalah pembantunya.

71:12 Ya Allah! janganlah kiranya Engkau jauh dari padaku! ya Allahku! bersegeralah tolong akan daku.

71:13 Biarlah mendapat malu, biarlah binasa segala orang yang berseteru dengan aku; biarlah aib dan malu berlampauan atas orang yang menyengajakan jahatku.

71:14 Tetapi aku akan harap selalu, dan makin lebih aku membesarkan kepujian-Mu.

71:15 Bahwa mulutku akan menceriterakan kebenaran-Mu dan selamat yang dari pada-Mu pasa sebilang hari, jikalau tiada aku mengetahui segala bilangannya sekalipun.

71:16 Bahwa aku akan pergi dengan kuat kuasa Tuhan Hua serta menyebut kebenaran-Mu, bahkan, hanya kebenaran-Mu juga.

71:17 Ya Allah! dari pada kecilku Engkau telah mengajar aku, maka sampai kepada hari ini bolehlah aku memasyhurkan segala perbuatan-Mu yang ajaib itu.

71:18 Maka sebab itu sedang sudah sampai masa tuaku dan putih ubanku, jangan apalah Engkau meninggalkan daku, ya Allah! supaya aku memberitahu kuat-Mu kepada bangsa ini dan kuasa-Mu kepada anak cucunya.

71:19 Maka kebenaran-Mu, ya Allah! itu amat tinggi; ya Allah! Engkau yang telah berbuat perkara yang besar-besar! siapa gerangan menyamai Engkau?

71:20 Bahwa Engkau yang telah menunjuk kepadaku beberapa kepicikan dan bala, Engkau akan menghidupkan aku pula dan menaikkan aku pula dari dalam keleburan.

71:21 Bahwa Engkau akan memperbanyakkan kebesaranku serta mengelilingi aku dengan penghiburan-Mu.

71:22 Lagipun aku ini akan memuji Engkau dengan dandi sebab segala setia-Mu, ya Allahku! dan aku akan bermain kecapi bagi-Mu, ya Kesucian Israel!

71:23 Bahwa bibirku akan bersorak-sorak sementara aku bermazmur kepada-Mu, dan jiwakupun yang telah Kautebus.

71:24 Dan lagi lidahku akan menyebut kebenaran-Mu pada segenap hari, karena sudah mendapat malu dan bera muka segala orang yang menyengajakan jahatku.

 

Created with HTMLCompiler by BibleDatabase

Webnet77.com