دعای انسان فروتن 
 مزمور ۱۳۱
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. 
 1 ای خداوند، من از خودبینی و تکبر دست کشیدهام؛ از آنچه بزرگتر و بلندتر از عقل من است خود را دور نگه داشتهام.  2 جان مضطرب خود را آرام ساختهام. اینک، دل من، همچون کودکی که در آغوش مادر آرمیده، آرام و بیتشویش است. 
 3 ای اسرائیل، بر خداوند امیدوار باش، از حال تا ابد!