7
7-күй •••• Худа Өз һәққанийлиғини көрсәткәй! 
 1-3 Давутниң «Шиггаон»и: — Куш исимлиқ бир Биняминлиқниң сөзлири тоғрилиқ ейтқан күйи: — 
   
И Пәрвәрдигар, мениң Худайим, мән Саңа таяндим; 
Улардин бири ширдәк мени титма-титма қиливәтмисун, 
Қутқузғучи йоқлуғидин пайдилинип мени езивәтмисун, 
Мени барлиқ қоғлиғучилардин қутқузғин, 
 4 И Пәрвәрдигар Худайим, әгәр қолумда қәбиһлик қилған болсам, 
Әгәр шундақ қилған болсам: — 
 5 Әгәр мән билән енақ өткүчигә яманлиқ қайтурған болсам, 
— (Әксичә мән билән бекардин-бекар дүшмәнләшкәнниму қутқуздум) —
□  6 — Ундақта, дүшмән мени қоғлап тутувалсун, 
У җенимни чәйләп йәр билән йәксан қилсун, 
Шөһритимни тупраққа көмсун! 
 7 И Пәрвәрдигар, ғәзивиң билән орнуңдин турғин, 
Мени әзгәнләрниң қәһригә тақабил турушқа қәддиңни руслиғин, 
Вә мениң үчүн ойғанғин; 
Сән сот вә һөкүмни бекиткән едиңғу! 
 8 Хәлиқләрдин болған җамаәт әтирапиңға олишиду; 
Сән улар үчүн пәләктики орнуңға қайтип барғайсән.
□  9 Пәрвәрдигар хәлиқләрниң үстидин һөкүм чиқириду; 
И Пәрвәрдигар, өз һәққанийлиғим бойичә, 
Вә өзүмдә болған дуруслиғим бойичә, 
Маңа һөкүм чиқарғайсән. 
 10 Аһ, рәзилләрниң яманлиғи ахирлашсун! 
Һәққаний адәмни чиң турғузғайсән; 
И, адәм қәлблирини һәм ичлирини синиғучи һәққаний Худа! 
□  ■  11 Мениң қалқиним болса, 
Дурус нийәтликләрни қутқузғучи Худадидур; 
 12 Худа адил сотчидур, 
У күн бойи гунадин рәнҗийдиған Илаһтур; 
 13 Бириси яман йолидин янмиса, 
У қиличини биләйду, 
Я оқини тартип бәтләп қойиду. 
 14 Шундақ адәмләр үчүн У өлүм қураллирини тәйярлиди; 
У оқлирини көйдүргүчи оқ қилди. 
 15 Мана, мошундақ кишиләр толғақта қәбиһлик туғмақчи, 
Униң бойида қалғини яманлиқтур; 
Униң туққини болса сахтилиқтур.
■  16 У бир орини колап, уни чоңқур қилди; 
У өзи колиған ориға жиқилип чүшти.
■  17 Өзиниң яманлиғи бешиға қайтип келиду, 
Өз зораванлиғи болса өз үстигә қайтип чүшиду. 
 18 Мән Пәрвәрдигарни һәққанийлиғи билән мәдһийәләймән, 
Һәммидин жуқури турғучи Пәрвәрдигарниң намини яңритип, күй қилип ейтимән.